در واقعه 7 تیر جلوه ای از حقانیت جمهوری اسلامی و نقش اساسی ولایت فقیه دیده می شود.
۰
به گزارش جهانبین نیوز به نقل از هفت چشمه، از نیمه دوم سال ۵۹ به تدریج گروه های ملی گرا، ماركسیست، تجزیه طلب و وابسته به غرب احساس كردند كه نتیجه ی اقداماتشان برای فروپاشی نظام، به دست نیامده و به شدت از این مسئله ناراحت بودند.
لذا بتدریج تصمیم گرفتند كه زمینه یك شورش و كودتا را سازماندهی كرده و موجب فروپاشی نظام شوند. در نیمه دوم سال ۵۹ شاهد سلسله حركت هایی هستیم كه با وجود روشن شدن آتش جنگ علیه جمهوری اسلامی، برای تضعیف بیشتر نظام توسط رئیس جمهور وقت انجام می شد. در ۱۴ اسفند ۵۹، طیف های مخالف نظام در یك برنامه گسترده در دانشگاه تهران در برابر تمامی نهادهای انقلابی، اصول قانون اساسی و امنیت كشور، سخنرانی و شورش می كنند اگرچه برخورد قاطعی با آنها نمی شود اما اقدامشان نتیجه ای هم نمی دهد.
آنها از فروردین سال ۶۰ تصمیم به اجرای مبارزه مسلحانه با بدنه نظام می گیرند. بنابراین از ابتدای سال ۶۰ شاهد صحبت های تند بنی صدر علیه اصول و مبانی نظام هستیم كه منافقین هم نهایت استفاده را از این فرصت می برند.
شورش مسلحانه منافقین در ۳۰ خرداد انجام شد كه در این مرحله هم موفق نشدند اما اقدام تروریستی بعدی آنها (در هفت تیر) در نوع خود در جهان كم نظیر بود چرا كه با از میان برداشتن بخش بزرگی از بدنه مسئولان نظام، قصد به راه انداختن نوعی کودتا و بدست گیری حکومت را در سر می پروراندند.
امام خمینی در این مورد فرمودند:
«كشورى كه نهضت كرده براى آزاد شدن و براى مستقل بودن و براى اینكه وابسته نباشد به هیچ قدرتى از شرق و غرب، باید خودش را مهیا كند براى توابعى كه پیش مىآید. یا باید انسان تن در بدهد به همه ذلتها و به همه زیر بار بودنها و تحت سلطه بودنها و یا اگر بخواهد مستقل باشد، باید عوارض و لوازمش را بپذیرد. و ملت ما چون خواسته است مستقل باشد و خواسته است كه آزاد باشد و خواسته است كه دست جنایتكاران را از این كشور قطع كند لابد در این پیامدها هم ایستادگى مىكند. این جنایتكاران اشتباهشان این است كه خیال مىكنند ایران با این وضعى كه از اول داشته تا حالا، در زمان انقلاب داشت، این مثل جاهاى دیگرى [است] كه اگر چند تا بمب در چند جا منفجر كنند و چند نفر از عزیزانشان را از بین ببرند و به شهادت برسانند، ملت عقب مىنشیند. در صورتى كه اینها تجربه كردند از اول نهضت تا حالا؛ اشخاص سرشناس ما، دانشمندان ما، متفكران ما را ترور كردند و ملت به همان استقامتى كه داشت بیشتر و مصمم تر جلو رفت و از این به بعدهم همینطور است. این طور نیست كه اگر چند نفر را شهید كردند، دیگران كنار بنشینند. این سنتى بوده است كه از صدر اسلام بوده است كه در مقابل همه ناامنیها و همه ناراحتیها و همه گرفتاریها، اولیاى خدا ایستادند.»
پس از واقعه ۷ تیر به دلیل اینكه ماهیت گروه ها، خطر آفرینی و خیانت آنها مشخص شد، جنبشی عمومی علیه گروه ها با هدف حذف آنها از صحنه سیاسی ایران راه افتاد. اگر حادثه هفت تیر رخ نمی داد شاید سالها می گذشت و ماهیت آنها برای مردم روشن نمی شد. این واقعه در تثبیت نظام و تصفیه افراد و جریان ها از بدنه نظام بسیار موثر بود.
و البته در این واقعه جلوه ای از حقانیت جمهوری اسلامی و نقش اساسی ولایت فقیه هم دیده می شود به راستی اگر در کشوری دیگر بخش اصلی از مسئولین نظام از میان برداشته شوند آیا باز هم نظام آن کشور قادر به حیات خواهد بود؟
بی شک وجود اصل ولایت فقیه در نظام جمهوری اسلامی باعث بقای نظام اسلامی گردید.
رضا طهماسبی
لذا بتدریج تصمیم گرفتند كه زمینه یك شورش و كودتا را سازماندهی كرده و موجب فروپاشی نظام شوند. در نیمه دوم سال ۵۹ شاهد سلسله حركت هایی هستیم كه با وجود روشن شدن آتش جنگ علیه جمهوری اسلامی، برای تضعیف بیشتر نظام توسط رئیس جمهور وقت انجام می شد. در ۱۴ اسفند ۵۹، طیف های مخالف نظام در یك برنامه گسترده در دانشگاه تهران در برابر تمامی نهادهای انقلابی، اصول قانون اساسی و امنیت كشور، سخنرانی و شورش می كنند اگرچه برخورد قاطعی با آنها نمی شود اما اقدامشان نتیجه ای هم نمی دهد.
آنها از فروردین سال ۶۰ تصمیم به اجرای مبارزه مسلحانه با بدنه نظام می گیرند. بنابراین از ابتدای سال ۶۰ شاهد صحبت های تند بنی صدر علیه اصول و مبانی نظام هستیم كه منافقین هم نهایت استفاده را از این فرصت می برند.
شورش مسلحانه منافقین در ۳۰ خرداد انجام شد كه در این مرحله هم موفق نشدند اما اقدام تروریستی بعدی آنها (در هفت تیر) در نوع خود در جهان كم نظیر بود چرا كه با از میان برداشتن بخش بزرگی از بدنه مسئولان نظام، قصد به راه انداختن نوعی کودتا و بدست گیری حکومت را در سر می پروراندند.
امام خمینی در این مورد فرمودند:
«كشورى كه نهضت كرده براى آزاد شدن و براى مستقل بودن و براى اینكه وابسته نباشد به هیچ قدرتى از شرق و غرب، باید خودش را مهیا كند براى توابعى كه پیش مىآید. یا باید انسان تن در بدهد به همه ذلتها و به همه زیر بار بودنها و تحت سلطه بودنها و یا اگر بخواهد مستقل باشد، باید عوارض و لوازمش را بپذیرد. و ملت ما چون خواسته است مستقل باشد و خواسته است كه آزاد باشد و خواسته است كه دست جنایتكاران را از این كشور قطع كند لابد در این پیامدها هم ایستادگى مىكند. این جنایتكاران اشتباهشان این است كه خیال مىكنند ایران با این وضعى كه از اول داشته تا حالا، در زمان انقلاب داشت، این مثل جاهاى دیگرى [است] كه اگر چند تا بمب در چند جا منفجر كنند و چند نفر از عزیزانشان را از بین ببرند و به شهادت برسانند، ملت عقب مىنشیند. در صورتى كه اینها تجربه كردند از اول نهضت تا حالا؛ اشخاص سرشناس ما، دانشمندان ما، متفكران ما را ترور كردند و ملت به همان استقامتى كه داشت بیشتر و مصمم تر جلو رفت و از این به بعدهم همینطور است. این طور نیست كه اگر چند نفر را شهید كردند، دیگران كنار بنشینند. این سنتى بوده است كه از صدر اسلام بوده است كه در مقابل همه ناامنیها و همه ناراحتیها و همه گرفتاریها، اولیاى خدا ایستادند.»
پس از واقعه ۷ تیر به دلیل اینكه ماهیت گروه ها، خطر آفرینی و خیانت آنها مشخص شد، جنبشی عمومی علیه گروه ها با هدف حذف آنها از صحنه سیاسی ایران راه افتاد. اگر حادثه هفت تیر رخ نمی داد شاید سالها می گذشت و ماهیت آنها برای مردم روشن نمی شد. این واقعه در تثبیت نظام و تصفیه افراد و جریان ها از بدنه نظام بسیار موثر بود.
و البته در این واقعه جلوه ای از حقانیت جمهوری اسلامی و نقش اساسی ولایت فقیه هم دیده می شود به راستی اگر در کشوری دیگر بخش اصلی از مسئولین نظام از میان برداشته شوند آیا باز هم نظام آن کشور قادر به حیات خواهد بود؟
بی شک وجود اصل ولایت فقیه در نظام جمهوری اسلامی باعث بقای نظام اسلامی گردید.
رضا طهماسبی