معضلی به نام "سگ های ولگرد" در شهرهای امروزی

به گزارش جهانبین به نقل از کوهرنگ خبر،در توضیح علت بروز چنین پدیده ای به این نکته استناد می شود که چلگرد شهری با بافت کوهستانی است وهمین مسئله شهرستان را به زیستگاهی مناسب برای سگ های ولگرد تبدیل نموده است.

البته خطر حمله سگهای ولگرد تنها ترسی بی مورد نیست بلکه در طول این سالها مواردی بی شمار از این حملات که گاهی باعث مرگ نیز شده، در سطح شهر رخ داده است.

چند سال پیش بود که موضوع آن چنان حاد گشت که پایش به رسانه ملی نیز باز شد و بخش خبری ۲۰:۳۰ با پخش گزارشی به موضوع سگهای ولگرد و خطرات آنها پرداخت.البته همانطور که گفته شد موضوع سگهای ولگرد همچنان از مسائل ومشکلات اصلی شهرستان می باشد .

کافیست شب که به نیمه میرسد یا در آستانه طلوع خورشید، برای انجام کاری از خانه خارج شوید تا وحشت واقعی حمله سگهای ولگرد که در آن ساعتها علنا خیابانهای محل را در غرق نسبتا کامل خود دارند بر جانتان مستولی گردد.

اما آنچه در این میان می توان گفت و همچون نکته ای که میتواندبه مثابه علت رشد و افزایش جمعیت سگهای ولگردقرار گیرد ودر نتیجه بر آن پای فشرد این است که گرچه بافت کوهستانی شهرستان شرط لازم برای بروز چنین پدیده ای است اما شرط کافی را نه در عوامل طبیعی بلکه در دنیای روابط انسانی واجتماعی باید جستجو کرد.

به عبارت بهتر در کنار کوهستانی بودن شهرستان دو عامل دیگر یعنی بی تفاوتی مردم نسبت به حقوق خویش و در نتیجه عدم مطالبه گری آنان از یکسو و سستی در انجام وظایف از سوی مسئولان مربوطاز دگر سو به یاری سگهای ولگرد آمده تا بدون دغدغه خاطر به تولید مثل بپردازند.

از یک طرف میان مردم کوهرنگ غریزه انطباق با شرایط و بی تفاوتی نسبت به مشکلات نیرویی پایدار و قدرتمند است . مردم کوهرنگ گویی تنها راه غلبه بر مشکلات را از در همزیستی در آمدن با آنها میدانند.

آموختن تکنیک های مقاومت یا فرار  در مقابل سگها در هنگام حمله ، اکتفا  به دور کردن آنان از نزدیکی محل زندگی خود ، غر و لند کردن بی فایده در میان خود در مورد سهل انگاری مسئولان و… را می توان به مثابه نمونه هایی از این گونه واکنش ها که برخاسته از انفعال و عدم مطالبه گری  در میان مردم کوهرنگ است دانست.
از دگر سو سیستم پاسخ گویی پاس دادن از این نهاد و سازمان به آن نهاد و سازمان تنها پاسخی ست که مسئولان به اندک کسانی که به شان شهروندی خویش واقفند و در نتیجه به مطالبه گری اقدام میکنند ، ارائه می دهند.

همه آنچه گفته شد به یاری سگهای ولگرد آمده تا ساعات نزدیکشان به محل زیست مردم را زودتر و قلدری و ساعات حضورشان را در خیابان بیشتر کنند.در این بحبوحه برای رفع این مشکل باید هم مردم را خطاب قرار دارد و از بابت انفعالشان در پیگیری مشکلات بر آنان نهیب زد وسرزنشان کرد و هم مسئولان را در مورد انجام وظایف مربوطه مورد تذکر و یاد آوری قرار داد.

به مردم باید گفت تا روزی که مفهوم حقوق شهروندی در میانشان شان ومنزلتی همچون واژه ناموس در فرهنگ ما را نیابد مشکلی حل نخواهد شد.در این میان تکنیکهای حل خصوصی مشکلات عمومی تنها  به سخت جانی ودیر پایی آنان منجر خواهد شد.

از دگر سو مسئولان مربوطه شهرستان را می توان چنین خطاب قرار داد ((درست که مشکلاتی چون بیکاری ، فقر ، کمبود امکانات رفاهی وتفریحی و در یک کلام عقب ماندگی کوهرنگ از قطار توسعه به دلیل پیگیری سیاستهای نامتوازن کننده توسعه توسط مسئولان بالادست تر اجرائی بوده است وشما نقشی در آن نداشته اید اما اقدام کردن به معدوم نمودن سگهای ولگرد که دیگر کار آنچنان بزرگ و دشواری نیست که عدم انجام آن را به دوش مسئولان بالادست تر بیندازید)).

چون در این میان کف ترازوی مسئولیت در سمت مسئولان سنگین تر است باید به آنان گفت که اگر مردم شهرستان را در نه شعار بلکه همچون شهروندان دارای حقوق شهروندی در عمل محترم می دارید پس ((آقایان لطفا سگها را سریع تر بکشید )). هر چه زودتر بهتر زیرا هر لحظه  تاخیر در آغاز عملیات از میان بردن سگهای ولگرد می تواند به قیمت تکه پاره شدن بدن کودکی رهگذر در خیابان تمام شود.