به گزارش
جهانبین نیوز، بیست و هفتمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران به پایان رسید. امسال هم نمایشگاه در حالی در مصلی تهران برگزار شد که مسئولان نوید انتقال آن به شهر آفتاب یا باغ کتاب را برای سال بعد، از همین الآن مطرح میکنند.
• مهمترین و عجیبترین اتفاق نمایشگاه بیست و هفتم این بود که رهبر معظم انقلاب از این نمایشگاه بازدید نکردند. مسئلهای که آیتالله گلپایگانی رئیس دفتر مقام معظم رهبری علت آن را مشغله زیاد ایشان برشمرد. هر چند که نمایشگاه شاهد حضور فیزیکی ایشان نبود اما مثل همیشه انتشار نظر رهبری درباره چند کتاب، حیات دوبارهای به عرصه ادبیات و حال و هوای نمایشگاه داد.
• پس از فروش ۱۲ هزار نسخه از «مفاتیح الحیاه» و خیز مردم برای خرید نسخهای ایرانی اسلامی از سبک زندگی، این خاطرههای «عباس دست طلا» بود که ستاره نمایشگاه ۲۷اُم شد. بسیاری از کارشناسان معتقدند توفیق فروش بالای این کتاب به دلیل اعلام نظر رهبر معظم انقلاب درباره این کتاب بوده است.
«یاور صادق»، «من زندهام» و «زندان الرشید» هم از دیگر آثار قابل توجه نمایشگاه بودند. «من زندهام» تنها پس از ۸ ماه به چاپ ۲۵ام رسید و فروش خوب آن همه را شگفت زده کرد.
تکرار «سردرگمی مردم» میان صدها غرفهِ ناشرانِ عمومی مثل همیشه مشکل اصلی نمایشگاه کتاب بود.
عموم مردمی که با عطش فراوان برای خرید کتاب به نمایشگاه میآمدند پس از چندبار چزخیدن، خسته میشدند. یا کتاب مطلوب را پیدا میکردند یا از کتابی که تهیه میکردند رضایت کامل نداشتند. اگر عنوان دقیق کتاب مدنظر خود را انتخاب نکرده بودند دور زدن در غرفههای شلوغ برای یافتن کتابهایی با موضوع مد نظر نتیجهای جز ناکامی نداشت. چیدمان بر اساس الفبا ناشران نمیتواند حتی به اندازه یک لیوان مردم را از رودخانه صامت دنیای کتابها بهرهمند کند. باز هم همان مطالبه تکراری؛ مسئولان باید برای دستهبندی کیفی کتب، فکری کنند.
امسال نمایشگاه کتاب تهران یک مهمان ویژه هم داشت. مهمانانی ارزشمند از کشور افغانستان. امید است که این مهمانیها آغاز راه یک تعامل جدی فرهنگی میان دو ملت ایران و افغانستان باشد.
• اولین تجربه دولت روحانی در برگزاری نمایشگاه با اما و اگرهای زیادش به پایان رسید. با پشت سر گذاشتن تجربه سنگین و بزرگ برپایی نمایشگاه کتاب، حالا جنتی، وزیر ارشاد و یارانش باید در انتظار روزهای حساستر و پرچالشتری باشند.مسیر فرهنگی دولت جدید این روزها با حساسیت فراوانی از سوی اهالی فرهنگ دنبال میشود و منتقدان و طرفداران در حال صفکشی مقابل یکدیگر هستند. پیشبینی آینده وزارت ارشاد حالا دیگر کار سختی است آن هم در سالی به نام «فرهنگ».
انتهای پیام/ خ ز/