بی تردید از پلیدترین ترفندهای دشمنان اسلام، توطئه کشف حجاب زنان بود که در تاریخ معاصر مهین ما، به شکل رسمی و قانونی اتفاق افتاد.
۰
تاریخ انتشارچهارشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۲ - ۲۱:۵۵
کد مطلب : ۱۱۵۲۶
کشف حجاب توطئه ای استکباری و استبدادی/ ابعاد نفوذ غرب به مذهب و فرهنگ ایرانی - اسلامی
متحدالشکل کردن لباس ها، مقدمه کشف حجاب
جهت آماده ساختن زمینه کشف حجاب، در تاریخ ششم دی ۱۳۰۷، مجلس آن روز، « قانون متحد الشکل نمودن البسه» را در ۱۴ ماده به تصویب رساند. بر اساس این قانون، پوشیدن کت و شلوار و کراوات و کلاه فرنگی برای مردان الزامی شد.
رضا خان باعث شد تا عده ای از زنان غربزده، بویژه زنان درباری و دولتمردان بی اعتنا به مقدّسات اسلامی، به صورت بی حجاب و یا بد حجاب در مجامع و معابر عمومی ظاهر شوند و مردم نیز تحت تأثیر اختناق و ظلمت رضاخانی، حساسیت لازم را از خود نشان ندهند.
کشف حجاب، ارمغان سفر به ترکیه
در ۱۲ خرداد ۱۳۱۳، رضا خان عازم ترکیه شد. در آن زمان مصطفی کمال آتاتورک، بنیانگذار رژیم لائیک، بر آن کشور حکومت می کرد. ترکیه در آن زمان از نظر معیارهای غربی پیشرفت های چشمگیری کرده بود. رضا خان پس از بازگشت، بی درنگ به تغییر اوضاع ایران در همه امور، بویژه در زمینه فرهنگی پرداخت و شدیدتر از گذشته به تلاش هایش در راستای « اسلام زدایی» بویژه « حجاب زدایی زنان مسلمان» گام برداشت. محمود جم که سال ها نخست وزیر و وزیر آن روزگار بوده، می نویسد: در یکی از روزهای تیر ماه ۱۳۱۳، که هیأت دولت در قصر سعد آباد در حضور شاهنشاه جلسه داشت، (رضا شاه) فرمودند: سابقاً بارها به کفیل وزارت معارف دستور داده ام تا در باب انداختن رسم حجاب، مابین زنان ایران اقدام نماید. اما او اقدامی نکرده و یا نتوانسته، حال می خواهم که در این راه با کمال متانت و حسن تدبیر اقدام کنید و این عادت دیرینه که بر خلاف تمدن و طبیعت است از میان بر داشته شود.
در بهمن ۱۳۱۳، که دانشگاه تهران افتتاح گردید، به دختران دستور دادند با پوشش غیر اسلامی (بدون حجاب)، به تحصیل مشغول شوند تا در آینده ای نه چندان دور پیشتاز نهضت کشف حجاب گردند. البته تأسیس دانشسراهای عالی و مقدماتی که از سال ۱۳۱۲، آغاز شده و رضا خان در ۱۷ دی ۱۳۱۴، طی جشن فارغ التحصیلی دختران بی حجاب دانشسرای مقدماتی، کشف حجاب را رسماً اعلام کرد . این اقدامات با برگزاری مراسم و آیین های عمومی مختلط ادامه یافت و در خرداد ۱۳۱۴، مؤسسه پیشاهنگی دختران تأسیس گردید که با اجرای صدها برنامه ضد اخلاقی و انحرافی، گام مهم و مؤثری در شکست شأن و منزلت زنان و دختران برداشته شد.
رضا خان، به مخالفت خود با اسلام همچنان ادامه داد و در جمع نمایندگان مجلس، پس از بازگشت از ترکیه می گوید :« کوشش من این است که ایرانیان را در طریق ترقی و قبول تمدن جدید (غربزدگی) وارد کنم. امام مردم متأسفانه حاضر نیستند، خود را برای زندگی عصر جدید حاضر نمایند.»
اعلام رسمی کشف حجاب
حجاب نمادی ترین مصداق اسلامیت و عقیده مندی مردم مسلمان و متعهد به آیین جاودان الهی حضرت محمد (ص) است.
اقدامات رصا خان در غربی کردن کشور و تأسیس مراکز رسمی و نیمه رسمی در جهت رواج فرهنگ غرب و کشف حجاب، مدت ها قبل از اعلام رسمی آغاز شده بود و مخالفت های زیادی را از سوی مردم به رهبری روحانیت آگاه در پی داشت که از آن جمله به قیام مردم در مسجد گوهرشاد می توان اشاره کرد.
حدود شش ماه، پس از واقعه مسجد گوهر شاد، رضا خان با بی اعتنایی به مخالفت علما و مردم مسلمان، در روز ۱۷ دی ۱۳۱۴، قانون کشف حجاب زنان را به طور آشکار و رسمی اعلام کرد و خود به اتفاق همسر و دخترانش (اشرف و شمس) که بدون حجاب بودند، در جشن فارغ التحصیلی دانشسرای مقدماتی که به ابتکار علی اصغر حکمت، وزیر معارف و فراماسونر تشکیل گردید، شرکت و سخنانی ایراد کرد که آغاز گر یک دوره سیاه برای زنان ایران بود، دوره ای که قریب به نیم قرن به طول انجامید و در طی آن سخت ترین ضربه ها را بر جسم و روح زن مسلمان وارد کردند و شخصیت آسمانی و فرشته گونه او را در هم شکستند.
محمد رضا پهلوی در کتاب « مأموریت برای وطنم» می نویسد: تا آن جایی که اطلاع دارم این اولین بار بود که در تاریخ ایران، بانوان بدون حجاب در مراسم رسمی عمومی شرکت می جستند و پر واضح است که موفقیت در این آزمایش بزرگ، مرهون نیروی ابتکار پدرم و تا درجه ای مدیون شجاعت مادرم و خواهرانم بود که در برابر رسوم کهنه (حجاب زنان مسلمان) که مورد حمایت اکثریت مردم از جمله بسیاری از روحانیون بزرگ و رجال کشور بود، قیام کنند ... اقدام رضا شاه موفقیت کامل یافت.
مأموران رضا خان، با تمام قوّت و قدرت، شب و روز در کوچه ها و خیابان ها گشت می زدند و هر جا زن با حجابی را می یافتند با خشونت برخورد و چادر و روسریش را بر می داشتند و مردان را مجبور می کردند، تا زنهایشان را سر برهنه به خیابان ها و مجالس ببرند.
مخالفت امام خمینی (ره) با کشف حجاب
این وضعیت اختناق که در ایران پدید آمده بود، امام خمینی (ره) ( که در آن زمان در سنین جوانی بود) و سایر علمای حوزه علمیه را به خروش آورد و باعث شد تا علی رغم خطر انحلال حوزه نو پای قم از سوی رضا خان، مخالفت خود را با کشف حجاب اعلام کنند. از این رو فضلای حوزه و در رأس آنها، امام (ره) که به حاج آقا روح الله خمینی معروف بود به رییس حوزه علمیه، مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم یزدی گفتند:« در هر صورت چاره ای جز این نیست که طی یک تلگراف رسمی به این قضیه (کشف حجاب) اعتراض شود، برای این که حجاب از ضروریات دین اسلام است و ما باید از آن دفاع کنیم. اگر هم این طاغوت قبول نکرد که لغو کند، لااقل رفع تکلیف از حوزه و مرجعیت شیعه می شود و این اعتراض در تاریخ می ماند. آیت الله حائری یزدی، تلگراف مختصری با این مضمون خطاب به رضا شاه نوشتند که :
« حجاب از مسلمات دین اسلام است و کشف آن برای زنان نباید اجباری و الزامی باشد و ....» که با پاسخ اهانت آمیز محمد علی فروغی نخست وزیر وقت و واکنش تند رضا خان روبرو گردید.
امام (ره) که یکی از مخالفان سر سخت رضا خان بود و بسیاری از جنایات آن دوران را عیناً مشاهده کرده بودند، در یکی از سخنرانی هایشان چنین فرموده اند:
« من یادم است که این ها در زمان رضا خان به اسم اتحاد شکل، به اسم کشف حجاب، چه کارها کردند، چه پرده ها دریدند از این مملکت، چه زورگویی ها کردند و بچه ها ساقط شدند در اثر حمله هایی که این ها می کردند به زن ها که چادر را از سرشان بکشند.»
و در سخنرانی دیگری فرمودند:
« قضیه کشف حجاب یک مطلبی نبود که این ها می خواستند زن ها را مثلاً ده میلیون زن را بیاورند در جامعه وارد کنند، این ها یک دستوراتی بود که این ها می گرفتند از خارج، برای اسارت ما اجرا می کردند ... این کشف حجابی که این ها کردند و اسمشان را بعداً «آزاد زنان»، «آزاد مردان» پسر رضا خان گذاشت، من تلخی اش باز در ذائقه ام هست و شما نمی دانید، چه کردید با این زن های محترمه و چه کردند با همه قشرها، الزام می کردند هم تجار را، همه کسبه جز را، هم روحانیت را، هر جا زورشان می رسید، به این که مجلس بگیرند و زن هایتان ( بی حجاب) را بیاورند در مجلس، بیاورید در مجلس عمومی. آن وقت اگر این ها تخلف می کردند، کتک دنبالش بود، حرف دنبالش بود، همه چیزها و حرف ها بود و اینها می خواستند، زن را وسیله قرار بدهند از برای این که سرگرمی حاصل شود برای جوان ها و در کارهای اساسی اصلاً وارد نشوند.»
مقاومت زنان مسلمان
رضا خان در طول سالهای حکومتش با مخالفت ها و مقاومت های منفی و خیزش مردمی زیادی به هدایت و رهبری و راهنمایی روحانیت آگاه و انقلابی روبرو گردید. حتی عده زیادی مسلمان با به جان خریدن همه خطرات و تحقیرها تا پایان حکومت رضا خان و حتی پس از آن حاضر به ترک حجاب اسلامیشان نشدند، و افتخار نسل های آینده شدند.
با ابلاغ قانون کشف حجاب، برخی از زنان که چادرهایشان را اجباراً برداشته و روسری به سر کردند، روپوش های بلند پوشیدند تا ایمان و پاکدامنی و منزلت الهی شان محفوظ بماند. اما به دستور رضا خان با شدت هر چه تمامتر به آن هجوم می بردند و روسری هایشان را پاره می کردند.
باید گفت، حماسه ها و مخالفت های دلیرانه زنان و مردان مسلمان در مقابله با موج اسلام ستیزی رضا خان جزو درخشنده ترین صفحات تاریخ کشور ایران است که برای همیشه در تاریخ خواهد ماند.