هتک حرمت به اسرای کربلادر بدو ورود به شام از سخت ترین وقایع صدر اسلام است

حجت الاسلام ابوالحسن فاطمی در آستانه سالروز ورود اسرای دشت کربلا به شام، در گفتگو با خبرنگار جهانبین نیوزبه تشریح ابعاد اخلاقی، رفتار و عملکردی کوفیان و شامیان پرداخت که در ذیل به آن اشاره شده است.
حجت الاسلام ابوالحسن فاطمی، استاد و مدیر حوزه علمیه فاطمیه شهرکرد:

رفتار شامی ها با این خاندان نبوی، به گونه ای بود که هر کس با هربغض و کینه دیرینه در دل خود، ایشان را مورد بی رحمی و اذیت و آزارهای گوناگونی قرار می دادند.
اذیت و آزاری که در شهر دمشق هم که بر حضرت زینب تحمیل شد بر همین منوال بوده است، بدو ورود این گروه به شام، با پرتاب آتش و سنگ و آشغال به سمت ایشان همراه بود به نقلی که دستار و عمامه حضرت سجاد(ع) آتش گرفت و به جهت اینکه دستانشان بسته بود نمی نوانستند آتش را از خود دور کنند، نحوه ورود مخدره و اهل بیت (علیهماالسلام) روبنده و نقاب ایشان را به زور برداشته و با صورت باز آن ها را به در مقابل نامحرمان این شهر حرکت می دادند.
سرهای مقدس شهدا را علی رغم درخواست و مخالفت امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) بر سر نیزه ها وارد کرده و این باعث می شد که ازدحام جمعیت شامی به سرها و محارم پیغمبر(ص) نگاه می کردند و این صحنه زجر آور و ملال آوری برای آنان به حساب می آمد.
سرزنش هایی که شامیان نسبت به اسرا می کردند بسیار سخت بود
سرزنش هایی که شامیان نسبت به اسرا می کردند بسیار سخت بود، در شرح حال زینب(س) این بانوی ۵۱ساله نقل شده است که وقتی ایشان از درب مسجد اموی تا باب ساعات و در شبستان، آنقدر خسته و دردکشیده بودند که شش بار نشستند و دوباره ادامه حرکت دادند.
شام به شهر یزید معروف بود و به واسطه حضور اسرا، سراسرآزین بندی و هلهله و شور و نشاط شده بود و شهر تربیت شده یزید و معاویه بود و مردم برخی شهر ها به حال اسرا گریه می کردند و در این شهر و شهرهایی دیگر، به آزار و اذیت آن ها می پرداختند.
در تاریخ آمده است که با سخنرانی ها، سرزنش ها و جولان دادن یزید در باب بی احترامی به اسرا، چند نوبت، حضرت زینب به یزید پرخاش کرده و با عبارت"مهلا یابن الطلقاء " او را به یاد گرفتار بودن پدرانش در دست رسول اکرم (ص) درفتح مکه می انداخت که بازهم به دست این نبی خدا آزاد و بخشیده شدند و اکنون فرزندانشان میدان تازی و میدان داری می کنند.
شاید به خاطر این مساله بوده که از منظر امام سجاد(ع) این وهله از حرکت اسرا، بسیار سخت روایت شده است.
تبلیغات وارونه و جنگ روانی ۴۰ ساله معاویه عامل اصلی قضایای کربلاست
از سال ۲۰هجری قمری که معاویه به دست عمر حکمران و فرماندار شام شد به مدت ۲۰ سال حکمران ایالات شام بود و از آن زمان (سال ۴۱ ه.ق) که حکومت را به زور از امام حسن مجتی(ع) گرفت، به مدت ۲۰سال دیگر خلیفه عالم اسلام بود وی ۴۰ سال از لحاظ معنوی اعتقادی ف رهنگی و ... بر روی مردم کار کرد، امام علی (ع) را با مردم دشمن کرد و خود را حق جلوه داد و علی(ع) و اولادش را دشمن اسلام می دانست.
یزید هم که دست پرورده او بود، به پیروی از رفتار پدرش، این خط مشی را ادامه داد، و با تبلیغات وارونه، خود را خلیفه برحق و امام حسین(ع) را خروج کننده بر خلیفه بر حق عنوان می داشت و لذا قتل ایشان و خاندانشان را واجب کرد.
روشنگری تاریخی و خط شکنانه امام زین العابدین(ع) و حضرت زینب(س)، اوج بیداری اسلامی
سخنرانی حضرت زینب (س) در مجلس یزید و سخنرانی معروف امام زین العابدین در مسجد (روز جمعه) در میان جمعیت بوده است و نقل شده که فردی که به عنوان امام جماعت بر منبر رفته، همواره خاندان پیامبر(ص) را لعن و نفرین می کرد، در همین زمان امام سجاد(ع) خواستند که در بین مردم صحبت کنند رو به آن شخص کرده و فرمودند:" بگذارید من بر این چوب های شما رفته و حرف بزنم."
یزید در ابتدا اجازه سخنرانی ایشان را نداد، اما با قول بزرگان مجلس اجازه سخنرانی داده شد و در اینجا امام سجاد(ع) خود را و پدر و پدربزگ و حقانیتش را به مردم معرفی و ثابت کرد و تغییر عمده ای در اذهان آنان ایجاد کرد به طوری که در پایان سخنان ایشان، یزید خود را شرمنده و شکست خورده معرفی می کند و اذعان داشته که در این جریان مقصر اصلی ابن مرجانه و عبیدالله زیادبوده اند و پیشنهاد کرد که شما در این جا با احترام ابدی زندگی به سر ببرید، که این خاندان موافقت نکردند و انتقال آنها به مدینه انجام شد.

یکی از شیوخ به نام نعمان بن بشیر که آخرین فرماندار کوفه قبل از شهادت مسلم، بود مسول همراهی محترمانه و باعزت کاروان اسرا تا مدینه می شود و این مهم را انجام می دهد.
بعد از این جریان یزید که بیشتر از دوسال عمر نکرد ، در همه محافل عمومی و خصوصی خود، به منقبت آل رسول(ص) می پردازد و خود و پدرش را مقصر اصلی ظلم به این خاندان می داند.
مردم هم با وجدانی بیدار و داشتن هاله ای از آگاهی در درون خود، در مسیر حب خاندان نبوی قدم برداشتند. در زمان حکومت معاویه دوم (که ۲۰سال بیشتر نداشت) ، پسر یزید هم روال به این شکل ادامه یافت و این خلیفه به حدی از رفتار خلفای پیشین خود پریشان و ناراحت بود که در چهلمین روز خلافت خود، استعفایش را نوشت و خود را از کا برکنار کرد که مادرش از پشت پرده با صدای بلند گفت: ای کاش لکه خونی بر لباسم بودی و به دنیا نمی آمدی که اینچنین آبروی خلفای قبل را نمی بردی....
الا لعنت الله، علی القوم الظالمین..