يکي از آئين‌هاي ديرين عزاداري در صبح روز عاشورا در ميان مردم شهر بن، فروبردن علم در گرداب بن است که هر ساله هيئات پيش از طلوع آفتاب تعداد بي‌شماري علم به حاشيه گرداب بن برده و قسمت بالاي هر علم را با سه مرتبه فرياد يا علي و حيدر حيدر در آب فرو مي‌برند.
۰
به گزارش جهانبین نیوز به نقل از زنگ خبر، فرو بردن علم در گرداب بن در صبح روز عاشورا يکي از کهن‌ترين مراسمات شهر بن بوده که در صبح‌گاه روز عاشورا صورت گرفته و پس از آن هيئات عزاداري شروع به عزاداري مي‌کنند.
مردم شهر بن هر ساله مقدمات برپا کردن علم را قبل از ماه محرم آغاز مي‌کنند و ۴ تا ۶ تکه چوب را به يکديگر متصل کرده تا ارتفاع آن بين ۵ تا ۲۵ متر برسد سپس تکه‌هاي پارچه را به سطح علم مي‌پيچانند.
مهم‌ترين بخش علم را تنه آن تشکيل مي‌دهد که بنابر اعتقادات مردم چوب مورد نياز براي تنه علم مي‌بايست از درختي که خود خشک شده است ( درخت دارخشک؛ در زبان ترکي به معناي درخت خشک شده است) تهيه مي‌گردد.
انتخاب چوب درخت کَبوده که در اطراف و در مزارع شهر بن به فراواني ديده مي‌شود به دليل سبک بودن نوع چوب آن، براي استفاده در تنه علم صورت مي‌گيرد.
پس از تهيه چوب و تيرک مناسب براي تنه علم، اتصال آن‌ها به يکديگر به ترتيب ضخامت با استفاده از سيم‌هاي فلزي، ميخ، طناب و چند تکه چوب کوچک انجام مي‌شود.
يک يا سه طناب بلند را به منظور حفظ تعادل علم در زمان جابه جايي و حمل آن به ميانه تنه علم مي‌بندند. پيش از بستن تکه‌هاي پارچه به علم، ابتدا پارچه‌اي را بر تمام سطح علم مي‌پيچانند تا اسكلت آن كاملا پوشانده شود.
نذر پارچه در رنگ‌ها و اندازههاي مختلف براي گره زدن به تنه علم که اغلب شامل شال يا روسري بوده در چند سال گذشته جاي خود را به پارچه و پرچم‌هاي يکسان در رنگ‌هاي سبز، سياه، قرمز و در مواردي زرد رنگ داده است.
نذر درخت از سوي باغ‌داران براي استفاده در بستن علم نيز از رسومي بوده که در گذشته بيشتر از زمان حال مورد توجه مردم بن بوده است.
آخرين مرحله آماده‌سازي علم، نصب پرچم‌هاي قرمز، سفيد و سياه‌رنگ و يا پنجه حضرت عباس (ع) در بلندترين نقطه علم است که در گذشته به جاي پرچم از خنجر استفاده مي‌شد که امروزه منسوخ شده است.
مراسمي مانند دعوت مردم، قرباني کردن، پخت نذري، ذکر صلوات و دعا در زمان آماده کردن علم از رسوماتي بوده که مورد توجه مردم است.
يکي از اعتقادات مردم اين شهر در هنگام برخورد علم به زمين لازم شدن قرباني کردن از سوي صاحب علم است.
از آنجا که آب در فرهنگ عاشورا جايگاه ويژه‌اي داشته و واقعه شهادت حضرت ابوالفضل (ع) به عنوان علمدار کربلا و جانبازي‌هاي وي از فضايل اخلاقي به شمار مي‌رود، فرو بردن علم در آب به معناي رفع تشنگي و نشانه پيروزي نهايي حق بر باطل بوده است.
علمي با نام "علم چهل چراغ" در عزاداري‌هاي ماه محرم در پيشاپيش هيئات عزاداري اين شهر حرکت داده مي‌شود که در گذشته اين علم براي تأمين روشنايي در مسير انتقال علم‌ها در بامداد عاشورا به سمت گرداب بن مورد استفاده قرار مي‌گرفت.
بعد از اجراي مراسم فروبردن علم در آب عزاداران به صورت و شانه‌هاي خود گِل مي‌زنند که از خاک الک شده مرغوب و گلاب ناب تهيه مي‌شود و هيئات ادامه مسير را با سردادن نواي "اي واويلا، صد واويلا" طي مي‌کنند.
انتهاي پيام1026ج /۵۲۰ز
مردم شهر بن هر ساله مقدمات برپا کردن علم را قبل از ماه محرم آغاز مي‌کنند و ۴ تا ۶ تکه چوب را به يکديگر متصل کرده تا ارتفاع آن بين ۵ تا ۲۵ متر برسد سپس تکه‌هاي پارچه را به سطح علم مي‌پيچانند.
مهم‌ترين بخش علم را تنه آن تشکيل مي‌دهد که بنابر اعتقادات مردم چوب مورد نياز براي تنه علم مي‌بايست از درختي که خود خشک شده است ( درخت دارخشک؛ در زبان ترکي به معناي درخت خشک شده است) تهيه مي‌گردد.
انتخاب چوب درخت کَبوده که در اطراف و در مزارع شهر بن به فراواني ديده مي‌شود به دليل سبک بودن نوع چوب آن، براي استفاده در تنه علم صورت مي‌گيرد.
پس از تهيه چوب و تيرک مناسب براي تنه علم، اتصال آن‌ها به يکديگر به ترتيب ضخامت با استفاده از سيم‌هاي فلزي، ميخ، طناب و چند تکه چوب کوچک انجام مي‌شود.
يک يا سه طناب بلند را به منظور حفظ تعادل علم در زمان جابه جايي و حمل آن به ميانه تنه علم مي‌بندند. پيش از بستن تکه‌هاي پارچه به علم، ابتدا پارچه‌اي را بر تمام سطح علم مي‌پيچانند تا اسكلت آن كاملا پوشانده شود.
نذر پارچه در رنگ‌ها و اندازههاي مختلف براي گره زدن به تنه علم که اغلب شامل شال يا روسري بوده در چند سال گذشته جاي خود را به پارچه و پرچم‌هاي يکسان در رنگ‌هاي سبز، سياه، قرمز و در مواردي زرد رنگ داده است.
نذر درخت از سوي باغ‌داران براي استفاده در بستن علم نيز از رسومي بوده که در گذشته بيشتر از زمان حال مورد توجه مردم بن بوده است.
آخرين مرحله آماده‌سازي علم، نصب پرچم‌هاي قرمز، سفيد و سياه‌رنگ و يا پنجه حضرت عباس (ع) در بلندترين نقطه علم است که در گذشته به جاي پرچم از خنجر استفاده مي‌شد که امروزه منسوخ شده است.
مراسمي مانند دعوت مردم، قرباني کردن، پخت نذري، ذکر صلوات و دعا در زمان آماده کردن علم از رسوماتي بوده که مورد توجه مردم است.
يکي از اعتقادات مردم اين شهر در هنگام برخورد علم به زمين لازم شدن قرباني کردن از سوي صاحب علم است.
از آنجا که آب در فرهنگ عاشورا جايگاه ويژه‌اي داشته و واقعه شهادت حضرت ابوالفضل (ع) به عنوان علمدار کربلا و جانبازي‌هاي وي از فضايل اخلاقي به شمار مي‌رود، فرو بردن علم در آب به معناي رفع تشنگي و نشانه پيروزي نهايي حق بر باطل بوده است.
علمي با نام "علم چهل چراغ" در عزاداري‌هاي ماه محرم در پيشاپيش هيئات عزاداري اين شهر حرکت داده مي‌شود که در گذشته اين علم براي تأمين روشنايي در مسير انتقال علم‌ها در بامداد عاشورا به سمت گرداب بن مورد استفاده قرار مي‌گرفت.
بعد از اجراي مراسم فروبردن علم در آب عزاداران به صورت و شانه‌هاي خود گِل مي‌زنند که از خاک الک شده مرغوب و گلاب ناب تهيه مي‌شود و هيئات ادامه مسير را با سردادن نواي "اي واويلا، صد واويلا" طي مي‌کنند.
انتهاي پيام1026ج /۵۲۰ز
