به گزارش
جهانبین نیوز يادداشت روز پايگاه خبري تحليلي کيار بيدار:
خيلي ها در روستاها خانه دارند، کار دارند، سرو سامان دارند و از همه مهمتر آرامش دارند اما بازهم اين مسائل نتوانسته است مانع مهاجرت روستائيان به شهرها شود.
هر روز روستائيان قصد مهاجرت مي کنند و با وجود اينکه در روستاي خود ارزش و اعتبار و ثروتي قابل توجه و ...دارند اما بازهم مهاجرت ها ادامه درارد و شاهد آن هستيم که تعداد زياد ي از روستائيان دلگرمي به زندگي در روستاها را ندارند و براي مهاجرت به شهر لحظه شماري مي کنند.
روستاها با وجود توان بالا و استعداد فراوان اعم از زمين هاي کشاورزي، امکان پرورش و نگهداري دام و طيور، آب و هواي سالم و مهمترين کانون توليد در زمينه توليد مواد غذايي هستند که اين مساله سال هاي سال است که در سياست هاي کلان ناديده گرفته شده است.
سال ها پيش و نه چندان دير روستا ها با برخورداري از معماري سنتي و قديمي اين امکان را براي ساکنان خود فراهم مي کردند که در کنار سکونت بتوانند با نگهداري از دام، انواع طيور، برپاکردن کارگاه هاي صنايع دستي، توليد انواع مواد لبني و گوشتي کمکي به چرخيدن چرخ اقتصاد خود و کشور بنمايند اما پس از آنکه دولت تصميم گرفت با اجراي طرح هادي در روستا ها سرو ساماني به وضعيت روستا ها بدهد همه چيز به يکبره عوض شد.
نقه هاي قديمي خانه هاي روستاي که شامل منزل، طويله، کاهدان و ....بود به يکباره تغيير کرد و نقشه خانه هاي شهري وارد روستا ها شد و آرام آرام روستا ها شهر شدند بي آنکه امکانات هر بدان ها وارد شود.
روستاها که اينکه شهرهاي کوچک محروم شده اند نه تنها نتوانستند امکانات شهري جذب کنند که توان و استعداد خود را نيز از دست دادند و به اصطلاح بين زمين و آسمان بلاتکليف ماندند.
پس از اجراي طرح هاي هادي در روستا ها خانه هاي با صفاي روستايي براي آنکه آسفالت در خيابان هاي روستا بيايد تخريب شدند، تخريب بسياري از خانه ها برکت را هم برد، صاحبان خانه ها يا توان بازسازي خانه شان را نداشتند يا با توجه به جو غالب در روستا ها که اينک دامداري و ...را دون شان مي دانستند ديگر علاقه اي به ساختن خانه به سبک قديمي نداشتد و کم کم خانه هاي آجري و شيک و مرتب جايگزين خانه هاي خشتي شدند.
روستا ها روز بروز منظم تر شدند، کوچه ها آسفالت شد، تيرهاي برق آمدند اما با وجود همه اينها ديگر زندگي قديمي روستايي معنايي نداشت، ديگر در خانه ها مکاني براي نگهداري حتي يک مرغ خانگي هم وجود نداشت و به همين سادگي روستائيان تلاشگر و توليد کننده شهري شدند و شدند مصرف کننده.
روستا ها فرهنگ، سرمايه و همه چيزان را با طرح هادي عوض کردندو اين طح در ازا فقط جدول و آسفالت به روستا ها آورد و ديگر هيچ.
روستائيان که در اين شرايط وضع خود را با شهري ها مقايسه کردند به اين نتيجه رسيدند که اگر قرار است در روستا بمانند و محروميت بکشند پس بهتر است که بار سفر بندند و راهي شهر شوند تا حداقل در محيط هاي برخوردارتر ساکن شوند.
با افزايش مهاجرت از روستا ها به شهر ها، کاهش زاد و ولد در روستا ها و ...بخش هاي ديگر نيز تحت تاثير قرار گرفت و آسيب هاي جدي بدان ها وارد شد.
آموزش و پرورش در پي تغييرات ايجاد شده د روستا ها با کاهش شديد جمعيت دان آموزان مواجه شد به گونه اي که بسياري از مدارس روستايي به دليل نداشتن حداقل تعداد دانش آموز بسته شدند يا اينکه مدارس پسرانه و. دخترانه با يکديگر تلفيق شد يا اينکه کلاس ها چند پايه شد.
مهاجرت از روستا ها باعث شد بهداشت و درمان در روستا ها کمرنگ شود و با وجود مشکلات بسيار زياد روستائيان پزشک تمام وقت در روستا ها حضور نداشته باشد.
کاهش جمعيت روستائيان باعث شد ورزش جوانان روستايي ناديده گرفته شود و با اين استدلال که جمعيت کم است بسياري از اماکن ورزشي ساخته نشود.
کاهش جمعيت روستا ها رونق را از روستا ها برد تا پس از مصرفي شدن روستا ها ملزومات اوليه زندگي روستائيان که روزگاري آنها را خود روستائيان تامين مي کردند ديگر در دسترس نباشد.
و .....
مهدی بهزادی تشنیزی
ادامه دارد
انتهای پیام/1020ج