بروز بدعت‎های نادرست در شیوه‎های عزاداری سیدو سالار شهیدان امام حسین(ع)، علی رغم پررنگ کردن شور عزاداری‎ها منجر به خوشحالی دشمنان اسلام می‎شود.

یادداشت جهانبین نیوز؛
 از زمان آل بویه تاکنون عزاداری‎های مذهبی در ایران رونق گرفت، بالاخص عزاداری‎های منحصر به سید و سالار شهیدان امام حسین(ع)، ایران رفته رفته به تجلی‎گاه فرهنگ عاشورایی مبدل شد به شکلی که افراد زیادی در جهان همزمان با فرارسیدن هنگامه محرم به ایران شتافتند تا ازنزدیک شاهد شیوه‎های عزاداری در ایران باشند.
اکنون محرم از راه رسیده و کوچه و خیابان‎های شهر رنگ عزا به خود گرفته است، مردم عاشقانه در صحنه‎های عزاداری برای مظلومیت امام حسین(ع) و خاندانشان اشک ماتم می‎ریزند و لباس عزا بر تن می‎کنند.
به دلیل وجود فرهنگ‎های متفاوت در ایران، طریقت برگزاری عزاداری‎ها در ایام محرم نیز در شهرهای مختلف متفاوت است، به شکلی که هر استان شیوه‎های مختلفی را درعزاداری به کار می‎گیرد، این تفاوت در شیوه‎ها در برخی نکات جالب توجه اما در بیشتر اوقات سبب رخنه کردن بدعت‎ در رسوم عزاداری‎ها شده است، گویی مردم سعی دارند به هر طریقی ارادت خویش را به امام حسین(ع) بنمایانند اما در برخی موارد به خطا رفته و سبب بروز انحرافات و زیر سوال بردن اصل حماسه عاشورا شده‎اند.
به عنوان نمونه در وقایع مختلفی که در صحرای کربلا رخ داد در میان عالمان شیعه و سنی و حتی عرب و فارس در سراسر دنیا اختلافاتی وجود دارد، که البته این نقطه نظرات متفاوت ریشه‎ای نبوده و سبب بروز انحرافات نمی‎شود، اما برخی با دامن زدن به این تفکرات متفاوت سعی در اختلاف افکنی میان مسلمانان دارند.
بدعت در لغت بیانگر شیوه نو است که تا پیش از آن سابقه نداشته، بدعت در اصطلاح عبارت است از عقیده جدید که مخالف ایمان باشد.
از مهمترین خطراتی که بدعت سبب بروز آن می‎شود، ایجاد فساد و فتنه و انحراف و گمراهی در جامعه اسلامی است که کم کم زمینه فراموشی و دوری از سنت‎های الهی را به همراه می‎آورد.
بدعت‎ها در اصل ریشه در جهل تمایلات خودخواهانه و در بیشتر مواقع نوعی غرض ورزی برای انحراف افکار عمومی از حقانیت است.
بدعت‎ها و تحریف‎های عاشورا در تاریخ و کیفیت عزاداری‎های سید و سالار شهیدان حضرت أبا عبد الله الحسین (علیه السلام) صورت گرفته است که بروز این انحرافات و بدعت‎های مختلف در سال‎های اخیر رونق گرفته است. قمه زنی، برگزاری مراسم ازدواج حضرت قاسم(ع)، سینه خیز رفتن به سوی حرم امامزادگان، آسیب رساندن به بدن به وسیله زنجیر و غیره از شیوه‎های نادرست عزاداری است که علی رغم تأکیدات مکرر عالمان شیعه در جهت زدودن زنگار انحرافات، باز هم دنبال می‎شود.
قمه‎زنی به اصطلاح شیوه‎ای در عزاداری است، که افراد در روز مشخص و زمان و مکان مشخص گرد هم آمده و یک نفر مشخص به وسیله کارد بلندی به نام قمه شکافی در سر آنها ایجاد می‎کند، این شیوه از عزاداری در سال‎های گذشته توسط افراد ناگاه و ساده لوح دستاویزی برای زیر سوال بردن فرهنگ عاشورا شد، به شکلی که دین اسلام در کشورهای غربی با نام دینی سراسر خشونت معرفی شود.
این عمل از سوی مراجع نیز رد شده است، چرا که حزن و ماتمی که ناخوادگاه در برخورد با غم رخ دهد طبیعی است، اما گرد هم آمدن در یک نقطه مشخص و آسیب رساندن به بدن به هیچ وجه جایز نیست.
توجه به آسیب‎های ظاهری در اصحاب کربلا و برجسته کردن زخم‎هایی که بر تن‎های پاک و مطهر آزادگان کربلا وارد آمد، بیش از توجه به هدف و شاخصه‎های اساسی فرهنگ عاشورا است. که این امر نیز زمینه بروز انحرافات را فراهم آورده است.
در این میان صاحب‌نظران و عالمان دینی با بصیرت و روشن‌بینی انحرافات را شناسایی کردند و سعی در زدودن آن از فرهنگ عاشورایی کردند.
بسیاری از علما به لزوم حضور در عزاداری‎های ماه محرم تأکید دارند، چرا که شرکت در سوگواری امام حسین(ع) و برتن کردن لباس احرام را روزنه‎ای برای محرمیت با آن حضرت عنوان می‎کنند. فرصت محرم در زمانی برای رشد معنویت و انسانیت آزادگی و بندگی است، معنویتی که سبب نائل شدن به سعادت دنیا و آخرت می‎شود.
در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی بزرگان دینی بسیاری ابعادمختلف این انحرافات و بدعت‌ها را به نقد کشیدند و سعی در حل آن داشتند، در این بین رهنمودهای رهبر معظم انقلاب بیش از پیش موثر واقع شد تا انحرافات در حد بالایی در جامعه کاسته شود.
مقام معظم رهبری در این رابطه با وجود بدعت‎ها و انحرافات مطلبی نقل کرده‌اند: «... وقتی کمونیست‌ها بر منطقه آذربایجان شوروی سابق مسلط شدند، همه آثار اسلامی را از آنجا محو کردند مثلاً مساجد را به انبار تبدیل کردند و ... هیچ نشانه‌ای از اسلام و تشیع باقی نگذاشتند، فقط یک چیز را اجازه دادند و آن قمه زدن بود، دستورالعمل رؤسای کمونیستی به زیر دستانشان این بود که مسلمانان حق ندارند نماز جماعت برگزار کنند و یا قرآن بخوانند، اما اجازه دارند که قمه بزنند، چون خود قمه‌زنی برای آن‌ها یک وسیله تبلیغاتی بر ضد دین و تشیع بود ...»
در پایان باید گفت، اسلام ناب محمدی در طول تاریخ علی رغم سعی و تلاش‎های مکرر منحرفان کوچکترین تغییری نکرده است، اما وظیفه عالمان دینی و متخصص بیش از گذشته در زمینه شناسایی و رفع انحرافات پررنگ شده است.
ساحا اصفهانی