طعم محرومیت و کم آبی در استان آب خیز کشور

به گزارش جهان بین، آنچه در این میان گم شده است فعالیت و یا بهتر بگویم درایت مسئولین است که گویا تنها به همین توصیه کردن ها و افتتاح چند طرح پراکنده بسنده کرده اند و فراموش کرده اند موقعیت جغرافیای سرزمین ایران را که روز به روز وخامت کم آبی محرز تر می گردد و این امر در استان ما(چهارمحال و بختیاری) و گویا شهرستان لردگان بسی آشکار تر است.

شاید باور نکنید که خیلی از اهالی استان های دیگر به هیچ وجه گمان نمی کنند که در استان ما کم آبی وجود داشته باشد زیرا آنها چهارمحال و بختیاری را به کوهها و رودهایش می شناسند و خصوصا شهرستان ما که شمال و جنوب و شرق و غربش جوی و رود و چشمه است. ولی واقعیت این است که در شهرستان ما 130 روستا با تانکر آب رسانی می شوند و این یعنی اینکه آب برای انتقال هست اما امکاناتی نیست که به نحو شایسته آبرسانی شود جز چند تانکر که بنده مطمئنم هزینه های جانبی این انتقال ها به مرور زمان بسیار بیشتر از آبرسانی ثابت به این مناطق است.

وجود چشمه‌هاي فراوان و متعدد همانند چشمه سفيد خانميرزا، پروز و سندگان فلارد ،آتشگاه و چشمه برم لردگان و... نمونه های بارز هدر روی بهترین آبهای شیرین سطح زمین است که به دلایل ذکر شده فوق همچنان نامعلوم در خانه های مردم جای ندارند و یا اینکه به طور شایسته جای ندارد.

چگونه است که برای رفع کم آبی فلان استان و فلان منطقه هزاران کیلومتر آب و تونل زده می شود تا مردم فلان جا کم آبی نکشند ولی در شهرستان ما روستاهایی وجود دارد که روزانه چند ساعت بیشتر آب شرب ندارند؟ ما بخیل به رفع مشکلات دیگر هم وطنانمان نیستیم اما راحت بگویم، راضی به این اوضاع و کم توجهی ها هم نیستم و همه چیز را از چشم همین مسئولین خودمان در همین استان و همین شهرستان می بینیم.