خشکسالی در چهارمحال و بختیاری، ایجاد بحران در منابع آبی در سرچشمه‌های زاگرس را به دنبال داشته است، این معضل نیازمند برنامه‌ریزی اصولی برای کاهش هر چه کمتر آسیب‌ها است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «جهانبین نیوز»، خشکسالی یکی از مهم‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی ایران در دهه‌های اخیر بوده است، این پدیده طبیعی، با کاهش میزان بارندگی نسبت به میانگین بلندمدت، منابع آبی کشور را با بحران جدی مواجه کرده است.

ازجمله دلایل اصلی خشکسالی در ایران می‌توان به تغییرات اقلیمی جهانی به سبب گرم شدن زمین و تغییر الگوهای بارش که باعث کاهش بارندگی و افزایش تبخیر در مناطق خشک و نیمه‌خشک، مدیریت نادرست منابع آب با برداشت بیش از حد از سفره‌های آب زیرزمینی، ساخت سدهای بی‌برنامه و توسعه بی‌رویه کشاورزی در مناطق کم‌آب، رشد جمعیت و مصرف بی‌رویه که با افزایش جمعیت و توسعه شهرنشینی بدون مدیریت صحیح مصرف، منجر به افزایش تقاضای آب و تخریب محیط زیست با از بین رفتن جنگل‌ها، مراتع و تالاب‌ها باعث اختلال در چرخه طبیعی آب و کاهش توان طبیعت برای حفظ رطوبت اشاره کرد.

کاهش ذخایر سدها و آب‌های زیرزمینی، بحران در بخش کشاورزی و دامداری، مهاجرت‌های اقلیمی از مناطق روستایی به شهرها، افزایش فرونشست زمین در مناطق پرجمعیت و تهدید امنیت غذایی و اشتغال ازجمله پیامدهای خشکسالی در ایران هستند که باید برای رفع آن‌ها و کاهش آسیب‌هایی که ممکن است به دنبال داشته باشند برنامه‌های مدون و تأثیرگذار وجود داشته باشد.

استان چهارمحال و بختیاری، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین سرچشمه‌های آب کشور، در سال‌های اخیر با پدیده خشکسالی شدید روبه‌رو شده است، استانی که رودخانه‌هایی چون زاینده‌رود، کارون و دز از ارتفاعات آن سرچشمه می‌گیرند، اکنون با افت سطح منابع آبی، کاهش بارندگی و بحران‌های زیست‌محیطی مواجه است.