تعداد زنان موفق در ایران و در استان چهارمحال و بختیاری از حساب خارج شده‌اند، زنانی که با تلاش خود نان بر سر سفره بسیاری از خانواده‌های می‌گذارند و الگویی برای توانمندی دیگر زنان شده‌اند، همان‌هایی که با تلاش خود به دنبال پیشرفت ایران اسلامی هستند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی « جهانبین نیوز»، سال 94 که کار خبر را شروع کردم، بدون هیچ پیش زمینه‌ای حوزه اقتصادی را انتخاب کردم، توفیق اجباری که به واسطه حضور در جلسات مختلف اقتصادی استانداری چهارمحال و بختیاری حاصل شد.

به یاد می‌آورم از جلسات چالشی و شلوغ آن سال‌ها ستاد تسهیل و رفع موانع تولید و شورای گفتگوی دولت و بخش خصوصی بود که با حضور تولیدکنندگانی برگزار می‌شد که در زمینه‌های مختلف بروکراسی اداری، بدهی به بانک، بیمه تامین اجتماعی، مالیات، زیرساخت‌های برق، آب، گاز و... دچار مشکل بودند.

علی‌رغم اینکه در جلسه تمام توجه‌ام به گفته‌ها، مصوبات و جریان جلسه بود که چگونه مشکل تولیدکننده حل شود، به این موضوع فکر می‌کردم که کار تولیدی در نظام دیوان‌سالاری ایران، در میان کاغذبازی‌ها و سنگ‌اندازی‌های بانکی، بیمه‌ای، مالیاتی، صادراتی و... کاری به غایت سخت است.

چانه‌زنی تولیدکنندگان یا نمایندگان آنان در حضور استاندار، معاونان وی و مدیران اقتصادی، عصبانی شدن بعضی از تولیدکنندگان و حتی از حال رفتن برخی از آنان در زیر فشار کار، صحنه‌های عجیبی هستند که در یاد دارم.

حالا تصور کنید یکی از این تولیدکنندگان با همه این مشکلات یک زن باشد، که علاوه بر رقابت در جامعه‌ای مرد سالار باید از پس همه مشکلات بربیاید در کنار آن بعضا برخی بی انصافی‌ها که در حقش روا می‌شود را نیز تحمل کند.

تجربه زنان تولیدکننده که این سال‌ها پای صحبت آنان نشسته‌ام به من نشان داده است، عقب رانده شدن بانوان از سوی جامعه مردان و بعضا حتی از سوی هم‌جنسان خودشان، تزریق حس ضعیف بودن یک زن و اینکه «زنان از پس هر کاری برنمی‌آیند، برخی کارها مردانه است»، وجود شیطنت‌ها، حاکم بودن روحیه خودبرتر بینی در میان عده‌ای و... به مراتب غم‌انگیزتر از محیط سخت و خشن کار است به ویژه کار تولیدی.

مسئله‌ای که زنان تولیدکننده به آن اذعان داشتند همین بود که وجود برخی کارشکنی‌ها باعث شده تا حتی تا پای نا امیدی و رها کردن همه چیز پیش بروند اما باز تلاش کردند و ایستادند.

مژگان توکل مدیر نیروگاه خورشیدی در استان چهارمحال و بختیاری، یکی از زنانی است که به گفته خودش «محدودیت‌های ساخته شده توسط ذهن‌های مانده در سال‌های خانه نشینی زنان» خللی در اراده‌اش ایجاد نکرده و سرزنش‌ها وی را از راهی که به آن باور داشته است، منصرف نکرده است.

وی باور داشتن به توانایی‌های زنان را یکی از راه‌های موفقیت آنان در جامعه دانسته و در گفتگویی افکار خود در این زمینه را بیان داشت.