زراعت چوب می‌تواند راهی موثر برای کاهش قطع درختان به‌منظور تامین چوب مورد نیاز بازار باشد و از نابودی جنگل‌ها این کامل‌ترین، باارزش‌ترین و متنوع‌ترین پوشش گیاهی زمین جلوگیری کند.
۰
تاریخ انتشارچهارشنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۸ - ۰۸:۴۵
کد مطلب : ۴۲۶۴۳
زراعت چوب، پایانی بر سناریوی قطع درختان/مشکلات مالی، مهم‌ترین مانع پیش‌ِ رویِ زراعت چوب
به گزارش جهانبین نیوز؛ جنگل‌ها کامل‌ترین، باارزش‌ترین و متنوع‌ترین پوشش گیاهی زمین را تشکیل می‌دهند، این عرصه‌ها در قرون متمادی زیستگاه جوامع انسانی بوده و انسان‌ها به فراخور نیاز از آن‌ها بهره برده‌اند. با افزایش روزافزون جمعیت، نیاز انسان‌ها به جنگل‌ها افزایش یافت و در این بین نباید از حرص و طمع برخی در بهره‌برداری از این منابع الهی غافل شد که همین امر باعث شد جنگل‌ها مورد بهره‌برداری بی‌رویه قرار گرفته و فشار بسیاری به آن‌ها وارد شود.
مجلس شورای اسلامی در سال 1389 با تصویب قانونی، توسعه زراعت چوب را به‌منظور افزایش بهره‌وری بخش كشاورزی و منابع طبیعی به‌عنوان یك تكلیف تعریف كرد و دی ماه سال 1392 نیز دولت مصوبه‌ای درخصوص بهینه‌سازی وضعیت مدیریت منابع طبیعی گذراند كه در ماده 48 آن بر ضرورت توسعه زراعت چوب تاكید شده است.
زراعت چوب، راهکاری موثر در ممانعت از قطع درختان و کاهش قاچاق چوب
علی‌حسین امینی رئیس اداره جنگلداری و جنگل‌کاری منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری در گفت‌وگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: راهكارهاي مختلفي براي جلوگيري از تخريب منابع طبيعي پيشنهاد مي‌شود، اما يكي از مؤثرترين راه‌ها براي ممانعت از قطع درختان و کاهش قاچاق چوب و صدمات جبران‌ناپذير به طبيعت، ترغيب علاقه‌مندان به زراعت چوب و بهره‌برداري از آن در صنایع چوبی است.
وی افزود: درواقع زراعت چوب فرصت تازه‌اي براي تنوع‌بخشي به درآمد و توليدات كشاورزي محسوب مي‌شود، به‌گونه‌ای که مي‌توان از راه قانوني و با بهره‌وری مطلوب، درآمدزايي داشت، همچنين چوب مورد نياز بازار را تامين كرد و صدمه به جنگل‌هاي استان را به كمترين ميزان ممكن رساند.
امینی یادآور شد: زراعت چوب به معنای کشت گونه‌های سریع‌الرشد درختی است که با اهداف اقتصادی چون استفاده بهینه از منابع آب و خاک، صرفه‌جویی ارزی به‌منظور جلوگیری از واردات چوب، کاستن فشار بر عرصه‌های طبیعی جنگلی، ایجاد اشتغال، کمک به حفاظت و صیانت پایدار از منابع جنگلی و تأمین نیاز سلولزی صنایع پایین دستی چوب، توسط زارعین انجام می‌شود.
وی اضافه کرد: سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور به‌منظور کاهش این فشار مضاعف به جنگل‌ها، سیاست‌های تولید چوب را از گونه‌های چوب‌ده ازجمله صنوبر، اوکالیپتوس، چنار و... در دستورکار دارد، و به طبع آن در استان‌های دارای پتانسیل کشت و توسعه برنامه‌های حمایتی ازجمله تحویل نهال دولتی، اعطای تسهیلات، ارائه خدمات فنی مشاوره‌ای و کارشناسی به این طرح‌ها پیگیری می‌شود.
امینی اضافه کرد: مهم‌ترین گونه پیشنهادی جهت کشت و بازارپسندی در زراعت چوب، گونه پاپیلوس آلبا (populus alba) یا به زبان محلی «کبوده» می‌باشد.
رئیس اداره جنگلداری و جنگل‌کاری منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری گفت: گونه دیگری همچون پاپیلوس نیگرا (populus nigra) یا «صنوبر» نیز ازجمله گونه‌های قابل توسعه در استان می‌باشد که به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فرد مانند سرعت رشد بالا، سهولت در تکثیر و فراوانی گونه‌های مختلف جهت زراعت و تولید چوب مورد توجه قرار گرفته است، به‌گونه‌ای که در یک دوره 8 تا 10 ساله می‌توان به تولید حدود 400 تن در هکتار رسید.
وی تصریح کرد: در هر هکتار از اراضی استان متناسب با نوع مصرف حدود 5 تا 10 هزار نهال یا قلمه قابل کشت است.
امینی مزایای زراعت چوب در مقایسه با سایر محصولات کشاورزی را، کاهش هزینه‌های نیروی انسانی و نهادهای موردنیاز ازقبیل نیروی کارگری، سم و کود و سایر هزینه‌های مربوط به کاشت، داشت و برداشت و همچنین امکان استفاده از پساب‌ها و آب مازاد فاضلاب شهری بیان کرد.
رئیس اداره جنگلداری و جنگل‌کاری منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری ادامه داد: استفاده از اراضی که کشت سایر گونه‌های زراعی در آن با محدودیت صورت می‌گیرد ازجمله اراضی قانونی حاشیه رودخانه‌ها و مسیل‌ها، بهترین محل برای زراعت چوب بشمار می‌رود.
امینی با اشاره به اینکه زراعت چوب یکی از عملیات‌های کشاورزی بلندمدت محسوب می‌شود ادامه داد: کشت تلفیقی آن و تولید قلمه و نهال هم‌زمان با کشت صنوبر ازجمله راهکارهای درآمدزایی کوتاه‌مدت این نوع زراعت محسوب می‌شود.
وی مهم‌ترین موانع و محدودیت‌های تولید چوب در این استان را عدم توانایی مالی کشاورزان به علت بلندمدت بودن سوددهی و شیوع آفات و بیماری‌ها طی خشکسالی‌های اخیر و آسیب به زیرساخت‌های بیشه‌ها و قلمستان‌های زراعت چوب برشمرد.
امینی اضافه کرد: شپشک و سوسک‌های چوب‌خوار و برگ‌خوار از شایع‌ترین آفات در نهالستان‌ها و مزارع صنوبر استان است که ضعف درختان این موضوع را تشدید می‌کند.
رئیس اداره جنگلداری و جنگل‌کاری منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری ادامه داد: طی سال‌های گذشته یک هزار هکتار از مزارع چهارمحال و بختیاری به زراعت چوب اختصاص یافت که به علت خشکسالی‌های پیاپی و کاهش منابع آبی این میزان کاهش یافته است.
وی با بیان اینکه امکان کشت در تمام مناطق استان فراهم است اضافه کرد: بیشترین مساحت توسعه زراعت چوب در شهرستان‌های فارسان، کیار، کوهرنگ و سامان قرار دارد.
انتهای پیام/1026ج
مجلس شورای اسلامی در سال 1389 با تصویب قانونی، توسعه زراعت چوب را به‌منظور افزایش بهره‌وری بخش كشاورزی و منابع طبیعی به‌عنوان یك تكلیف تعریف كرد و دی ماه سال 1392 نیز دولت مصوبه‌ای درخصوص بهینه‌سازی وضعیت مدیریت منابع طبیعی گذراند كه در ماده 48 آن بر ضرورت توسعه زراعت چوب تاكید شده است.
زراعت چوب، راهکاری موثر در ممانعت از قطع درختان و کاهش قاچاق چوب
علی‌حسین امینی رئیس اداره جنگلداری و جنگل‌کاری منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری در گفت‌وگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: راهكارهاي مختلفي براي جلوگيري از تخريب منابع طبيعي پيشنهاد مي‌شود، اما يكي از مؤثرترين راه‌ها براي ممانعت از قطع درختان و کاهش قاچاق چوب و صدمات جبران‌ناپذير به طبيعت، ترغيب علاقه‌مندان به زراعت چوب و بهره‌برداري از آن در صنایع چوبی است.
وی افزود: درواقع زراعت چوب فرصت تازه‌اي براي تنوع‌بخشي به درآمد و توليدات كشاورزي محسوب مي‌شود، به‌گونه‌ای که مي‌توان از راه قانوني و با بهره‌وری مطلوب، درآمدزايي داشت، همچنين چوب مورد نياز بازار را تامين كرد و صدمه به جنگل‌هاي استان را به كمترين ميزان ممكن رساند.
امینی یادآور شد: زراعت چوب به معنای کشت گونه‌های سریع‌الرشد درختی است که با اهداف اقتصادی چون استفاده بهینه از منابع آب و خاک، صرفه‌جویی ارزی به‌منظور جلوگیری از واردات چوب، کاستن فشار بر عرصه‌های طبیعی جنگلی، ایجاد اشتغال، کمک به حفاظت و صیانت پایدار از منابع جنگلی و تأمین نیاز سلولزی صنایع پایین دستی چوب، توسط زارعین انجام می‌شود.
وی اضافه کرد: سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور به‌منظور کاهش این فشار مضاعف به جنگل‌ها، سیاست‌های تولید چوب را از گونه‌های چوب‌ده ازجمله صنوبر، اوکالیپتوس، چنار و... در دستورکار دارد، و به طبع آن در استان‌های دارای پتانسیل کشت و توسعه برنامه‌های حمایتی ازجمله تحویل نهال دولتی، اعطای تسهیلات، ارائه خدمات فنی مشاوره‌ای و کارشناسی به این طرح‌ها پیگیری می‌شود.
امینی اضافه کرد: مهم‌ترین گونه پیشنهادی جهت کشت و بازارپسندی در زراعت چوب، گونه پاپیلوس آلبا (populus alba) یا به زبان محلی «کبوده» می‌باشد.
رئیس اداره جنگلداری و جنگل‌کاری منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری گفت: گونه دیگری همچون پاپیلوس نیگرا (populus nigra) یا «صنوبر» نیز ازجمله گونه‌های قابل توسعه در استان می‌باشد که به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فرد مانند سرعت رشد بالا، سهولت در تکثیر و فراوانی گونه‌های مختلف جهت زراعت و تولید چوب مورد توجه قرار گرفته است، به‌گونه‌ای که در یک دوره 8 تا 10 ساله می‌توان به تولید حدود 400 تن در هکتار رسید.
وی تصریح کرد: در هر هکتار از اراضی استان متناسب با نوع مصرف حدود 5 تا 10 هزار نهال یا قلمه قابل کشت است.
امینی مزایای زراعت چوب در مقایسه با سایر محصولات کشاورزی را، کاهش هزینه‌های نیروی انسانی و نهادهای موردنیاز ازقبیل نیروی کارگری، سم و کود و سایر هزینه‌های مربوط به کاشت، داشت و برداشت و همچنین امکان استفاده از پساب‌ها و آب مازاد فاضلاب شهری بیان کرد.
رئیس اداره جنگلداری و جنگل‌کاری منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری ادامه داد: استفاده از اراضی که کشت سایر گونه‌های زراعی در آن با محدودیت صورت می‌گیرد ازجمله اراضی قانونی حاشیه رودخانه‌ها و مسیل‌ها، بهترین محل برای زراعت چوب بشمار می‌رود.
امینی با اشاره به اینکه زراعت چوب یکی از عملیات‌های کشاورزی بلندمدت محسوب می‌شود ادامه داد: کشت تلفیقی آن و تولید قلمه و نهال هم‌زمان با کشت صنوبر ازجمله راهکارهای درآمدزایی کوتاه‌مدت این نوع زراعت محسوب می‌شود.
وی مهم‌ترین موانع و محدودیت‌های تولید چوب در این استان را عدم توانایی مالی کشاورزان به علت بلندمدت بودن سوددهی و شیوع آفات و بیماری‌ها طی خشکسالی‌های اخیر و آسیب به زیرساخت‌های بیشه‌ها و قلمستان‌های زراعت چوب برشمرد.
امینی اضافه کرد: شپشک و سوسک‌های چوب‌خوار و برگ‌خوار از شایع‌ترین آفات در نهالستان‌ها و مزارع صنوبر استان است که ضعف درختان این موضوع را تشدید می‌کند.
رئیس اداره جنگلداری و جنگل‌کاری منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری ادامه داد: طی سال‌های گذشته یک هزار هکتار از مزارع چهارمحال و بختیاری به زراعت چوب اختصاص یافت که به علت خشکسالی‌های پیاپی و کاهش منابع آبی این میزان کاهش یافته است.
وی با بیان اینکه امکان کشت در تمام مناطق استان فراهم است اضافه کرد: بیشترین مساحت توسعه زراعت چوب در شهرستان‌های فارسان، کیار، کوهرنگ و سامان قرار دارد.
انتهای پیام/1026ج