بزرگي مي گفت: حتي اگر بر حجاب در دين تاکيد فراوان نشده بود و شرع و عرف بي حجابي را زشت و ناپسند قلمداد نمي کرد باز هم در محيط دانشگاه بايد دانشجويان ملزم به رعايت حجاب مي شدند چرا که دانشگاه محيط فرهيختگان است و برخي طرز پوشش ها موجب سلب تمركز علمي ساير دانشجويان ميشود و محيط آموزشي را تحت الشعاع قرار مي دهد.
فارغ از نگاه عقلي به حجاب و تاکيدي که اسلام بر رعايت آن داشته است آنچه اکنون ضعف آن به عينه احساس مي شود ضعف قانون در مقوله ي حجاب و عفاف است. از طرفي دیده می شود که با قانون حجاب و عفاف در جامعه توسط دولت صرفا بصورت شعاري برخورد مي شود، اهتمامي بر اجراي آن وجود ندارد و دولت حتي اين قانون را براي کارکنان خود نيز ملزم نمي کند.
از طرف ديگر ضعف در نبود قانون متقن و روشن درباره ي حجاب در برخي محيطهاي تاثيرگذار همچون دانشگاه احساس مي شود. درب ورودي هر دانشگاه مزين است به تابلوئي که قوانين آن دانشگاه در آن منقوش است که غالبا اين قوانين کلي و غير شفاف است و گاها حتي توسط مسئولين هم مورد بي توجهي قرار مي گيرد. ديده شده درباره ي استعمال دخانيات در دانشگاه که تنها ضرر آن به شخص مصرف کننده وارد مي شود آن چنان قانون محکم و قاطعي وضع شده و آن چنان مجازاتي براي کساني که اين قانون سرپيچي کنند مد نظر قرار گرفته است که گاهی تا ۲ ترم تعليقي براي مستعمل دخانيات در نظر گرفته مي شود و اين قانون سرتاسر دانشگاه در جاي جاي محيط نصب شده تا همگان بر اين امر واقف شوند اما درباره ي حجاب که بي حجابي يک فرد مي تواند به تعداد بسيار زيادي از دانشجويان ضرر و آسيب روحي بزند اين چنين اهتمامي هرگز ديده نشده .
در وهله ي اول در دانشگاه هيچ قانون روشني که مرز بين داشتن حجاب و بي حجابي مشخص شود وجود ندارد، طبق کدام قانون ما مي توانيم به فردي فارغ از دختر و پسر بودن با حجاب و يا بي حجاب اطلاق کنيم. تفسیر اين مهم بر عهده ي مسئولين فرهنگي دانشگاه و در راس آن شوراي فرهنگي دانشگاه است.
از طرفي قاطعيت در اجراي اين قانون امري است که بايد مورد توجه قرار گيرد، آن چنان که در دانشگاههاي جهان بر رعایت حجاب اهتمام مي شود در دانشگاههاي کشورمان ديده نشده است به عنوان مثال:
دانشگاه تگزاس آمريكا: آرايشهاي غليظ و غيرمتعارف ممنوع است.
دانشگاه آكسفورد: لباس باز و بدننما و مدلهاي افراطي مو ممنوع است.
حاصل کلام آنکه يکي از راههاي حفظ شانيت دانشجو و دانشگاه و جلوگيري از سواستفاده برخي سوء استفاده گران در قدم اول وضع قانون حجاب آن هم آنچه شرع و عرف به صورت حجاب معقول مي شمارد و قدم بعدی، اتخاذ مجازات مناسب با متخلفان است تا دانشگاه به آنچه بايد باشد و از آن انتظار مي رود، نزدیک تر شود که گامي جهت پيشرفت جامعه ي علمي کشور است.
واقعا جای تاسفه! دانشگاهای ما بجای اینکه مرکز گسترش علم و فرهنگ باشن دارن میشن مرکز گسترش مدلینگ و فساد.
مسئولین هم که اصلن این چیزا واسشون مهم نیست.بهرحال زشته دخالت کنن.بیشتر به فکر اقتصاد هستن