به گزارش جهانبین نیوز، انتخابات ریاست جمهوری دولت دهم بعد از کش و قوسهای فراوان در تاریخ 22 خردادماه سال 88 برگزار شد.
حضور بیسابقه مردم (مشارکت 85 درصدی) در انتخابات سال 88 ازجمله شاخصههای مهم این انتخابات بود، حضور گسترده مردم در انتخابات ریاست جمهوری مرهون شیوه جدید تبلیغات نامزدهای انتخاباتی و مناظرههای مختلف و بعضاً بیپردهای بود که برگزار شد.
اما این حضور حداکثری و شیرینی این رکوردشکنی به کام مردم تلخ شد، چراکه عدهای اینگونه خواسته بودند تا این انتخابات را که میتوانست پشتوانه محکمی برای نظام جمهوری اسلامی ایران باشد، به حاشیه ببرند.
حوادث سال 88 را میتوان محصول عوامل مختلفی دانست، بخشی از آن قبل از انتخابات و بخشی دیگر مربوط به بعد از انتخابات بودند، بسیاری از کارشناسان، واقعه سال 88 را دسیسهای از سوی دشمنان نظام جمهوری اسلامی ایران میدانند، اگرچه نمیتوان از داغ شدن تنور انتخابات با برگزاری مناظرههای تلویزیونی بین کاندیداها چشمپوشی کرد که در نوع خود بینظیر بود.
بعد از مناظرههای انتخاباتی که از دوازدهم تا هجدهم خردادماه سال 88 برگزار شد، نظرات متفاوتی از سوی فعالان سیاسی مطرح میشد، عدهای رئیس جمهور وقت را برای بیان برخی مطالب جنجالی در این مناظرهها مقصر میدانستند و عدهای نیز حزب مقابل یعنی میرحسین موسوی و مهدی کروبی را.
اقدامات انجام گرفته از سوی نامزدهای انتخاباتی و شیوه تبلیغاتی که در پیش گرفته بودند باعث شد کشور، در آستانه انتخابات، بهشدت دوقطبی شود.
در همین اثنا بود که ارسال پیامکهایی با محتوی تبلیغی و بعضاً ضدتبلیغی آغاز شد، لذا در تاریخ بیست و یکم خردادماه تصمیم بر آن شد تا برای جلوگیری از تخریب بیشتر و همچنین انتشار شایعات بیاساس سیستم پیامکی در کشور قطع شود.
روز بعد یعنی 22 خردادماه سال 88 انتخابات برگزار شد و حضوری بیسابقه از مردم به ثبت رسید، اما این پیروزی سیاسی دیری نپایید و جمعه شب درحالیکه هنوز شمارش آرا ادامه داشت میرحسین موسوی در مصاحبهای خود را پیروز انتخاباتی معرفی کرد که هنوز تعداد زیادی از آرای آن شمارش نشده بود.
*شروع اعتراضات
در تاریخ بیست و سوم خردادماه شمارش آرای انتخابات ریاست جمهوری در کشور به پایان رسید و محمود احمدینژاد با کسب رأی بالای مردم ایران مجدد رئیس دولت دهم شد، به دنبال اعلام این خبر میرحسین موسوی در بیانهای گفت: " تسلیم این صحنهآرایی خطرناک نخواهم شد" و مهدی کروبی نیز گفت" نتایج اعلام شده فاقد مشروعیت است".
روزهای 23 و 24 خردادماه روزهایی سرنوشتساز برای ملت ایران بود چراکه اولین جرقه اعتراضات در این دو روز زده شد، ابتدا در تاریخ 23 خردادماه تظاهراتی در تهران شکل گرفت و باعث شد این شهر به آشوب کشیده شود، اعتراضات ادامه داشت و یکی پس از دیگری به شهرهای دیگر نیز تسری پیدا کرد.
ناآرامیها در کشور همچنان ادامه داشت و برخی اظهارنظرها بر ادامه آشوبها اضافه میکرد، کاندید پیروز میدان در بیست و چهارم خردادماه در بین مردم در میدان ولیعصر حاضر و از واژه "خس و خاشاک" استفاده کرد که باعث عصبانیت مردم و البته سو ءاستفاده عدهای شد، در همین روز بود جمعی در قالب موتورسوار که سلاح سرد و بیسیم نیز در اختیار داشتند به ضرب و شتم دانشجویان در کوی دانشگاه پرداختند.
بیست و پنجم خردادماه بود که تجمعی غیرقانونی از سوی حامیان میرحسین موسوی در خیابانهای مرکزی تهران ازجمله میدان امام حسین و میدان ولیعصر شکل گرفت، موسوی و کروبی نیز در این تجمع حضور داشتند و میرحسین موسوی چند دقیقهای برای حاضران سخنرانی کرد.
در جریان این اعتراضات تعدادی از آشوبطلبان با استفاده از شلوغی ایجاد شده به پایگاه بسیج مقداد حمله و هفت نفر را کشته وعدهای را نیز زخمی کردند.
بعدازاین واقعه در تاریخهای بیست و ششم، بیست و هفتم و بیست و هشتم خردادماه تجمعات غیرقانونی در میدان امام خمینی (ره) تهران برگزار و نام این تجمعات "گرامیداشت کشتهشدگان جنبش سبز" خوانده شد، در تجمعات این سه روز نیز دو سرکرده فتنه سخنرانی کردند.
*اقامه نماز جمعه تاریخی با حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی
یک هفته بعد از برگزاری انتخابات، رهبر معظم انقلاب در نماز جمعه تاریخی و باشکوه بیست و نهم خرداد شرکت کردند و در خصوص هرگونه اردوکشی خیابانی به آشوبطلبان هشدار دادند.
ایشان فرمودند: کسی که قانون را زیر پا بگذارد مسؤول خونها، خشونتها و هرج و مرج است.
*نماز جمعه آیتالله رفسنجانی
در روزهای بعدی نیز درگیریهای پراکندهای در مناطق مختلف تهران برگزار شد.
آیتالله هاشمی رفسنجانی در تاریخ بیست و ششم تیرماه در نماز جمعه تهران آزادی دستگیرشدگان را خواستار شد، بدون اینکه حتی به ریشه آشوبها اشارهای کند.
*واقعه روز قدس
آخرین جمعه ماه مبارک رمضان و بیست و هفتم شهریورماه سال 88 بود، مردم به رسم همهساله در راهپیمایی روز قدس شرکت کرده بودند که باز دیو فتنه از سوی برخی حامیان جنبش سبز سر برآورد، تعدادی از طرفداران موسوی که تنها قصد فتنه سازی و نه اعتراض به نتیجه انتخابات داشتند، در حاشیه راهپیمایی مردم اقدام به شکستن شیشههای خودروهای پارک شده در کنار خیابانها، آتش زدن موتورسیکلتهای متعلق به بسیج و سر دادن شعار جدیدی همچون «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» کردند.
*راهپیمایی روز دانشآموز
آشوبطلبان از هر فرصتی برای مقاصد خود استفاده میکردند، بعد از فتنهای که در روز قدس انجام دادند این بار نوبت به روز دانشآموز بود، زمانی که همچون سالهای پیش تظاهرات ضد استکباری در مقابل لانه جاسوسی برگزار شد، عدهای در میدان هفت تیر تجمع کردند که این تجمع نیز منجر به درگیری شد.
*روز دانشجو
سبزها از هیچ موقعیتی برای فتنهگری دریغ نمیکردند، بعد از روز قدس و روز دانشآموز، این بار نوبت 16 آذرماه و روز دانشجو بود، یک روز قبل موسوی بیانیهای صادر کرد و وعده پیروزی در آینده نزدیک را داد.
در روز دانشجو طرفداران جنبش سبز و دانشجویان حامی نظام در مقابل هم صفآرایی کردند، که همچون آشوبهای قبل از آن، باعث خسارت به اموال عمومی در اطراف دانشگاه تهران شد.
*اعتراضات مردمی نسبت به ساختارشکنان
اعتراضات مردم به رفتار عدهای که باعث برهم زدن نظم اجتماعی و آرامش و آسایش مردم شده بودند، از مدتها پیش که شروع شده بود، مردم و چهرههای مختلف دینی و سیاسی از مسؤولان میخواستند تا با عوامل فتنه در کشور برخورد کنند چراکه چرخ زندگی مردم را مختل کرده بود، این اعتراضات زمانی شدت یافت که فیلمی از آتش زدن عکس امام و رهبر انقلاب در تجمع آشوبگران در روز دانشجو در اینترنت، شبکه تلویزیونی العربیه و صداوسیما پخش شد.
مردم و تشکلهای مختلف سیاسی ازجمله اصولگرایان بشدت این عمل را محکوم کردند و حتی کار به اعتراضات خیابانی ملت هم کشیده شد و بسیاری از افراد که نسبت به رفتار دو سرکرده فتنه 88 بیطرف بودند را نیز مجبور به واکنش کرد.
*تشییع پیکر آیتالله منتظری
هنوز مردم از بیحرمتی صورت گرفته آشوب گران نسبت به امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران ناراحت و دلزده بودند که باز تشییع پیکر آیتالله منتظری در قم روزهای آخر آذرماه همان سال، زمینه ساختارشکنی دیگران برای فرصتطلبان ایجاد کرد.
*عاشورای سال 88
روز ششم دیماه سال 88 و روز عاشورا مردم در تهران و دیگر نقاط ایران در حال عزاداری سرور و سالار شهیدان بودند، صبح این روز آشوبگران که باز موقعیت را برای فتنهگری مناسب دیدند ابتدا در خیابان آزادی تجمع و سپس به طرف میدان انقلاب، میدان ولیعصر و چهارراه کالج حرکت کردند، باز هم تخریب اماکن دولتی، تأسیسات شهری، شکستن شیشه خودروهای پارک شده در کنار خیابانها و البته از بین بردن هر آنچه نشانی از دین و مذهب داشت در دستور کار آشوبگران قرار گرفت.
*حماسه 9 دی
همانگونه که ذکر شد، جان مردم از ساختارشکنی فتنهگران به لبشان رسیده بود و در موقعیتهای مختلف از مسؤولان میخواستند تا با این افراد برخورد جدی داشته باشند، زمانی که بیحرمتی روز عاشورا رخ داد وضعیت فرق کرد، دیگر این مردم بودند که میخواستند تکلیف فتنه سبز را یکسره کنند، لذا روز نهم دیماه سال 88 جمعیتی بیسابقه از چهار طرف شهر تهران راهی میدان انقلاب شد و مردم اقدام به سردادن شعارهای جدید علیه سران فتنه کردند.
عظمت راهپیمایی روز نهم دیماه در باور هیچکس حتی رسانههای وابسته به فتنهگران نمیگنجید.
همزمان با تهران مردم در سراسر ایران در واکنش به حرمتشکنی روز عاشورا و همچنین سایر بیحرمتیها صورت گرفته طی این مدت به خیابانها ریخته و خواستار برخورد با ساختارشکنان شدند.
بیست و دوم بهمنماه سال 88 بزرگترین تظاهرات تاریخ انقلاب در تهران و دیگر شهرهای ایران به وقوع پیوست تا تیر آخری باشد که بر پیکره فتنه سبز فرود آمد.
*آثار و نتایج فتنه 88
فتنه 88 علاوه بر اینکه بصیرت مردم را افزایش، دشمنان قسمخورده این نظام را بیش از پیش معرفی و چهره واقعی برخی خناسان داخلی را نشان داد، اما خسارتهایی نیز به دنبال داشت، برای مدتها ایران در کانون توجه کشورها و همچنین رسانههای جهان بود و هر محتوایی را علیه ایران اسلامی بدون هیچ پشتوانه دقیقی منتشر میکردند تا مردم جهان بر مبنای آن در خصوص نظام جمهوری اسلامی ایران تحلیلهای غلطی داشته باشند.
همچنین گزارشات دیدبانهای حقوق بشر که اغلب زاویهدار تهیه میشدند و باعث شد تا تبعات سختی در مجامع بینالمللی متوجه ایران اسلامی شود.
خسارتهای اقتصادی که در فتنه 88 بر ایران تحمیل شد نیز بیسابقه بود، تخریب اموال عمومی، شکستن شیشه خودروها، تخریب تأسیسات شهری، نابودی اموال مردم و... از ابتدا در دستور کار گردانندگان فتنه 88 قرار گرفت و از همین رو آسیبهای زیاد اقتصادی به کشور وارد شد.
انتهای پیام/1030ج