به گزارش جهانبین نیوز؛ به نقل از کيار بيدار، رودخانه کيار از روستاي دهنو شهرستان بروجن حرکت خود را آغاز مي کند و با گذر از روستاهايي همچون سورک، ايرانچه، دستگرد، دزک، قلعه سليم، گشنيزجان، موسي آباد، سرتشنيز، خراجي، تشنيز، اسلام آباد، اميرآباد در روستاي بهشت آباد شهرستان اردل به رودخانه کاج مي پيوندد و از مسير کانون راه خليج فارس را در پيش مي گيرد.

رودخانه کيار در واقع مادر کيار است و وجود آب در اين رودخانه که روزگاري صفت خروشان هم نمي توانست حقش را ادا کند باعث شکل گيري روستاهاي بزرگي در جوار خود شد. سرسبزي و طراوت، تامين آب اراضي وسيع کشاورزي جهت پرورش محصولات مختلف کشاورزي و باغي کمترين لطف رودخانه کيار به فرزندان خود بود که ساليان درازي در کنار اين مادر مهربان زيستند و از منابع آبي آن بهره بردند اما...

با پايان يافتن سال ۱۳۸۴ که خشکسالي چهره زشت و نابودگر خود را به مردم منطقه نشان داد رودخانه کيار هم مهر و مهرباني را فراموش کرد و در سال هاي متمادي نسبت به فرزندانش سخت‌گيرتر شد.

در سال هاي آغازين خشکسالي که کاهش بارندگي ها احساس شد ابتدا کشاورزان روستاهاي مجاور رودخانه کيار از توليد محصولات آب‌بر خودداري کردند و در روستايي همچون تشنيز که برنج توليد مي شد توليد اين محصول متوقف شد. در سال هاي آغازين خشکسالي هر چند کاهش بارش ها احساس شد و در ابتدا برخي چشمه ها با کاهش آبدهي روبرو شدند و در ادامه آب رودخانه کيار هم رو به کاهش رفت اما خشک نشد و همچنان کشاورزي در منطقه با تغيير کشت ادامه يافت.

با تداوم خشکسالي ها و ادامه کمبود آب در دهه 90 مشکلات کشاورزان هم شدت يافت اما دومين روش براي تداوم کشاورزي تغيير روش آبياري محصولات کشاورزي بود که با حمايت هاي خوب دولت اراضي کشاورزي به سيستم هاي آبياري نوين مجهز شدند اما باز هم خشکسالي ها مانع اصلي تامين آب مورد نياز بخش کشاورزي بود و حتي تغيير محصول و تغيير روش آبياري هم نتوانست مشکل کمبود آب و اکنون بي آبي را برطرف نمايد.

اينک شهريور ماه ۱۳۹۶ فرارسيده و رودخانه کيار در نيمه شرقي خود کاملا خشک شده است در حالي که بسياري از محصولات کشاورزي کشت بهاره مانند سيب زميني و چغندر قند تا زمان برداشت محصول که حداقل نيمه هاي مهر ماه است به آب اين رودخانه نيازمندند اما ديگر آبي وجود ندارد که حتي بستر رودخانه کيار را نمناک کند چه رسد به آنکه اراضي وابسته به رودخانه را سيراب نمايد.

هر چند خشکسالي هاي مکرر و مداوم ۱۲ساله باعث بروز مشکلات شديد آب در رودخانه کيار شده است و هيچ کس منکر اين موضوع نيست اما نبايد دست روي دست گذاشت تا زماني بارندگي هاي به شکل نرمال خود بازگردد و مشکلات رودخانه کيار هم برطرف شود.

در سال ۱۳۹۴سفر معاون اول رئيس جمهور به شهرستان کيار و افتتاح سد سورک اميدها را در دل مردم منطقه زنده کرد که با آبگيري سد سورک مشکلات آبي روستاهاي پائين دست حل شود اما سد سورک هم نتوانست سد ساخته شده از مشکلات بي آبي رودخانه کيار را نابود کند.

بي آبي رودخانه کيار در حالي اتفاق افتاده است که همچنان زمزمه هاي انتقال آب از بهشت آباد به فلات مرکزي ايران به گوش مي رسد اما رودخانه اي که اميد زندگي ۲۰ هزار نفر از ساکنان شهرستان هاي شهرکرد و کيار بدان وابسته است به فراموشي سپرده شده است.

انتهاي پيام1026ج /۵۸۰ک