کاهش تحریم همراه با انتظارات کاهش تورمی مردم می تواند اقتصاد بیمار ایران را بهبود ببخشد و در صورتی که دخالت های دولت، منطقی و به اندازه باشد و با کاهش هایی که در پیش رو دارد منطقی بر خورد کند می تواند کنترل اقتصاد را به دست بگیرد.
به گزارش جهانبین نیوز؛ در تاریخچه تحریم ها علیه ایران اگر تحریم بریتانیا علیه ایران بر سر نخست وزیری مصدق را کنار بگذاریم عملا آمریکا از سال ۱۹۸۰ در واکنش به تصرف سفارت آمریکا در تهران، تحریم ها را علیه ایران آغاز نمود و تا ۱۰ سال اخیر به اوج خود رساند بگونه ای که ایران ازسرمایه گذاران در زمینه نفت وگاز محروم شدو بانک جهانی از دادن خدمات به بانکهای ایرانی ازجمله بانک ملی،صادرات،ملت خودداری کرد و سپس به دنبال آن نهادهای وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را هدف تحریم های فلج کننده قرار داد .
تا تیر ماه ۱۳۸۷ که ۴ گروه صنعتی دیگر در ایران مشمول این تحریم ها شدند واوج آن در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۱ باهدف تحریم بانک مرکزی ایران و خریداران نفت این کشور لایحه ای را درسنای خود به تصویب رساند که به دنبال آن اروپا، ژاپن، کانادا و ایالات متحده امریکا داراییهای بانک مرکزی ایران را مسدود و معاملات نفتی با ایران را قطع کردند.
تا به امروز که با چراغ سبز روحانی به اوباما نگاه امید وارانه ای به کاهش یا قطع تحریم ها ایجاد شده است.
اما باید این را دانست مسیری که ۳۵ سال بر ایران تحمیل شده نباید انتظار قطع یا کاهش آنی آن را داشت. روحانی نیاز به چراغ سبزهای زیادی دارد. بطوری که در مقابل هر نقدی که پرداخت میکند در مقابل باید منتظر نسیه بیش نباشد.
هم اکنون اثر خبر کاهش تحریم ها را می توان تنها در رونق ارز و بورس و طلا و متعاقبا کالا و خدمات وابسته بدان دید که آن هم نرخ شناور بدون تضمین و بدون ضمانتی برای سرمایه گذاران داخلی است که البته آن هم ناشی از جو روانی حاکم بر جامعه است !
تحریم های اقتصادی،اقتصاد ایران را بیمار کرده و رکود تورمی بر جامعه تحمیل کرده که نتایج آن جز بیکاری همراه با تورم نیست.
و در صورتی می توان به این رکود تورمی پایان داد که بتوان نقد ینگی ای به جامعه تزریق کرد که به سمت تولید هدایت شود و این برای جامعه ما که هر لحظه تحریم ها بیشتر می شود کمی سخت به نظر می رسد و در این شرایط کاهش تحریم یعنی حذف بیماری .
البته که کاهش تحریم همراه با انتظارات کاهش تورمی مردم می تواند اقتصاد بیمار ایران را بهبود ببخشد و در صورتی که دخالت های دولت، منطقی و به اندازه باشد و با کاهش هایی که در پیش رو دارد منطقی بر خورد کند می تواند کنترل اقتصاد را به دست بگیرد.
در بررسی جو روانی حاکم بر جامعه، گرچه سفر ۵ روزه روحانی و مصاحبه تلفنی روحانی با اوباما توانسته تاثیر خود را روی جو روانی بگذارد و کاهشی نه چشمگیر روی ارکان اصلی اقتصاد بگذارد ولی با سفر بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل ،تغییر سیاست رسانه ای آمریکا را می توان در افزایش همین گزینه ها اقتصادی کشور مشاهده کرد.
مهمترین عامل در کاهش تحریم ها ،اعتماد سازی ایران و ازبین بردن کارشکنی های اسراییل است. اسراییل با پرونده سازی علیه ایران سعی دارد تا نگرانی خود را در مورد بهبود روابط ایران وامریکا را حل کند.
اما آنچه از سیاست خارجه کشور می توان دید برای کاهش تحریم به مذاکره زیادی نیاز داریم چون بین ایران وامریکا شکاف زیادی وجود دارد و روشن است که این شکاف با کارشکنی ها بیشتر خواهد شد.
مینا آشفته؛ کارشناس ارشد اقتصاد