آیا بازیگران فیلم و سینما در عصر دیجیتال الگویی از نظر فرهنگی و مد روز برای جوانان ما هستند؟
این یادداشت به طور خلاصه به واکاوی تاثیر این هنجار ها در رفتارهای نابهنجار بازیگران و الگوهای جامعه اسلامی می پردازد. یکی از شغل های رایج جامعه ی بشری بازیگری است بازیگری یعنی ایفای نقش شخصیت در فیلم یا تئاتر که یکی از شغل های پرطرفدار جامعه  همراه با محبوبیت و شهرت است و فرد بازیگر گاهی در سطح جهانی مطرح می شود این بازیگر در رسانه جمعی با ایفای نقش مشهور می شود و در جامعه با نوع رفتار و هنجار هایی که از خود بروز می دهد به عنوان الگویی برای جوانان و نوجوانان شناخته می شوند و در زندگی آنها بسیار تاثیر گذار هستند.
ما در جامعه ای اسلامی زندگی می کنیم که درتمام شئونات می بایستی اسلام را پیاده کرده و به فرامین این دین الهی عمل کنیم و یکی از مصادیق بارز آن همین بازیگری می باشد. در جامعه ای که همه ی راه و روش زندگی کردن چه برای عوام و چه برای خواص به صورت روشن از طریق اهل بیت و کتب دینی مشخص شده است، چرا با کج رفتاری جامعه را به انحراف می کشند؟ پس این چه دین داری است؟ بازیگری که با تقلید از فرهنگ غرب خود را با فرهنگ آنها وفق می دهد و ادعای روشنفکری می کند چگونه می تواند یک الگوی مسلمان برای جوانان ما باشد؟
دیگر عصر رسانه، دیجیتال و اینترنت است هر گونه رفتاری را می توان به راحتی در عرض چند ثانیه انتشار داد و فرهنگ یک جامعه را به نابودی کشاند، همان طور که هدف اصلی کشور های بیگانه تحقق این امر است تا سلطه ی خود را بر کشور هایی همچون ما بیشتر کنند. دین مبین اسلام پر از الگوهای ناب و اصیلی است که حتی می توان به جرأت گفت که بیگانگان از رفتار و منش مسلمانان الگو برداری می کنند و با تحلیل رفتار های آنها جامعه نوینی را می سازند، حال ما خودمان با تهاجم فرهنگی که متوجه جامعه ما از طریق الگوگیری ازبازیگران شده است غافلیم و آن را رواج می دهیم اگر این گونه عملکرد ها از طریق سیاست گزارهای کلان کشور و به گفته ی رهبر معظم (مد ظله العالی) مهندسی فرهنگی نشود دیگر از فرهنگ اصیل اسلامی ایرانی چیزی جز تابوت آن باقی نخواهد ماند و نتیجه بارز این تهاجم رواج ابتذال، بی بندوباری و عریان گرایی است.
بازیگری که در نوع پوشش خود حجاب را رعایت نمی کند و در انزار به صورت بسیار بی حجاب ظاهر می شود و ادعای تمدن می کند گور خود را کنده است. جواب بعضی از بازیگران در پاسخ به این سوال که چرا شما به عنوان یک الگوی جامعه این گونه موارد را رعایت نمی کنید چه بوده است؟ این زندگی شخصی من است و اختیارش را دارم.
خیلی مبتکرانه و خود خواهانه نیست؟
آری هر فردی باید با توجه به ظرفیت های درونی خود عهده دار نقشی در جامعه باشد و گرنه در دو گانگی هنجاری اصالت خود را از دست داده و هرهری مذهب و دچارخودباختگی فرهنگی می شود.
سید.ا.ن