هجوم ما برای خرید و انبار کردن برخی اقلام به چه میزان در این گرانی ها و نابسامانی های اقتصادی نقش دارد؟ گرانیهایی که در انتها باز هم گریبان خود ما را می فشارد و در زندگی طبقه متوسط و ضعیف جامعه تاثیر خود را می گذارد.

،در گرانی ها و مشکلاتی که هر از گاهی اتفاق می افتد و به نوعی برای مردم ما عادت شده است، جدا از نقشی که بعهده مسئولین است تا ذائقه فرهنگی مردم را تغییر دهند و مدیریت بهتری نسبت به مشکلات داشته باشند ، آیا تا کنون به این فکر کرده اید که چند درصد خودمان مقصریم ؟ و گاهی اوقات بد نیست که در کنار جوالدوزی که به دیگران می زنیم ، سوزنی هم به خود بزنیم.

مثلاً در همین مورد اخیر نا بسامانی های اقتصادی وگرانی ها و کمبودها ، از ارز و طلا گرفته تا خودور و برنج و مرغ و ... فارغ از مسائلی که به تحریم و یا عدم مدیریت صحیح مسئولین بر می گردد، به نظر شما هجوم ما برای خرید و انبار کردن برخی اقلام به چه میزان در این گرانی ها و نابسامانی های اقتصادی نقش دارد؟

گرانیهایی که در انتها باز هم گریبان طبقه ضعیف و متوسط جامعه را می فشارد . از طرف دیگر خود کشورهای غربی قبل از تحریم پیش بینی چنین واکنش هایی را نمی کردند ، به طور مثال در مورد صعود قیمت ارز و طلا ، هجوم برخی سودجویان و حتی برخی از مردم عادی با درآمدهای متوسط که دارایی های خود را می فروختند تا دلار و طلا تهیه کنند و به امید گرانتر شدن سود سرشاری ببرند معادلات را تغییر داد و آن شد که دلار بدون پشتوانه که در تمامی دنیا با رکود و سقوط مواجه است در کشور ما در فاصله چند ماه قیمتش چهار برابر شده بود.

مثلا گفته می شود کشور کانادا که چندان پیشینه و عقبه تمدنی در تاریخ و فرهنگش دیده نمی شود، چند سال پیش بحران کره خوراکی را تجربه کرده بود که باعث شد میزان عرضه کره خوراکی در فروشگاهها به شدت کاهش یابد، مردم برای برخورد با این بحران از یخچال های خانه های خود کره های اضافی را در آوردند و در اختیار فروشگاهای محل خود قرار داده اند تا بتوانند با عرضه بیشتر و تقاضای کمتر، مشکل بوجود آمده را براحتی مدیریت کنند.

همانطور که در این مورد نمایان است بحران پیش آمده با درایت خود مردم بدون اینکه حواشی و مشکلات زیادی ایجاد کند براحتی پشت سر گذاشته شد و کم نیست موارد مشابه در کشورهای دیگر که پرداختن به آنها در این مجال نمی گنجد. متاسفانه اگر این اتفاق در کشور ما می افتاد ، با وجود آنکه کره جایگاه آنچنانی در سبد غذایی اکثر خانواده های ما نداشت، صفهای طولانی در مقابل فروشگاهها برای تهیه کره تشکیل می شد و کره تیتر یک همه روزنامه ها و بخش های خبری بود ، مسئولان هم برای در امان ماندن از انتقادات دستور واردات بی رویه به هر قیمتی و از هر کشوری برای کنترل بازار می داند و... بقیه ماجرا که همه ی ما می دانیم و چه عالمانه فرمودند که "کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من ".

تغییر این فرهنگ به اعتقاد بنده یک مورد اورژانسی برای جامعه ماست که باید بصورت همه جانبه به آن پرداخته شود. در کنار عدم مدیریت صحیح برخی مسئولین ، نباید از تقصیر خودمان هم غافل باشیم چراکه بازخورد مناسبی در هنگام اعلام شایعات نداریم و حاضریم برخی از اقلام در خانه ما هدر برود و یا شاید تاریخ مصرف آن بگذرد ولی هم وطن مان که شاید وضعیت مالی خوبی هم نداشته باشد نتواند آن اقلام را برای رفع نیازهای حداقلی خود از بازار تهیه کند .

بی شک یکی از بهترین راهها در برخورد با گرانی های افسار گسیخته اینست که در مواقع بحران تقاضای خود را از بازار تا جایی که امکانش هست کم کنیم ، مانند اتفاقی که در بازار آجیل شب عید افتاد و بخاطر گرانی بی دلیل آن برخی از مردم فهیم که اتفاقا وضع مالی خوبی هم داشته اند آجیل شب عید امسال را تحریم کردند تا درس عبرتی برای همه ی سودجویان باشد، بدیهی است این اتفاق در بازار خودرو و ارز و طلا و گوشت و سایر اقلام هم می تواند تاثیر گذار باشد،که همین رفتار حاوی پیام مهمی برای همه محتکران،سودجویان و دلالان است.
با امید به روزی که این فرهنگ نهادینه شود.