به گزارش جهانبین نیوز؛ به نقل از کیار بیدار، مهدی بهزادی تشنیزی در یادداشتی در خصوص تبیین شاخص های انتخاب اصلح نوشت:

يکي از افتخارات نظام جمهوري اسلامي ايران آن است که تقريبا هرسال يکبار در کشور انتخابات براي تعيين افراد داراي صلاحيت جهت در اختيار گرفتن کرسي هاي شوراي اسلامي روستا يا شهر، نمايندگي مردم در مجلس شوراي اسلامي، نمايندگان مردم در مجلس خبرگان و رياست جمهوري برگزار شده است و مردم ايران با اين روند (برگزاري انتخابات براي انتخاب افراد شايسته) بيگانه نيستند.

سال هاي سال است که با افزوده شدن سن انقلاب و تناور شدن درخت با برکت انقلاب اسلامي ايران برگ هاي زريني هم به جهت برگزاري انتخابات پرشور و سالم در کتاب پر از افتخار نظام جمهوري اسلامي ايران ورق خورده است.

بي شک برگزاري بي طرفانه انتخابات و حضور حداکثري مردم در آن يکي از عواملي است که اکنون باعث شده هم مردم و هم نظام از آنچه پس از انتخابات از صندوق هاي راي نتيجه مي شود راضي باشند.

با آغاز روند برگزاري انتخابات دستگاه هاي مجري و در صدر آنها شوراي نگهبان قانون اساسي و وزارت کشور با پيش بيني تدابير لازم و ايجاد زيرساخت ها بدون هر گونه دخالتي در انتخاب مردم و نتايج نهايي از آغاز تا پايان روند انتخابات در تلاشند تا انتخابات به بهترين وجه و شکل انجام پذيرد اما نبايد از مهمترين ضلع روند انتخابات که مردم يا همان انتخاب کنندگان هستند غافل شد چه بسا که مردم با نگاه تيزبينانه و چشم بصير خود به سادگي از کنار هيچ حرکت، سخن و رفتار برگزارکنندگان و انتخاب شوندگان انتخابات گذر نمي کنند و براساس معيارهايي که در ادامه و در گزارش هاي بعدي بدانها اشاره مي شود آراء خود را روانه سبد شخص يا اشخاص مورد نظر و اعتماد خود مي نمايند.

انقلابي گري

يکي از مهمترين شاخص هايي که از آغاز انقلاب تاکنون مورد توجه مردم بوده است و هميشه يکي از مهمترين معيارهاي مردم براي محک زدن مسئولان مورد استفاده قرار گرفته است ميزان انقلابي گري (انقلابي بودن و انقلابي ماندن) افراد است.

بي‌شک انقلاب اسلامي ايران در سال ۱۳۵۷ که با نثار خون بسياري از جوانان ايران اسلامي شکل گرفت و در ادامه با جانفشاني بهترين هاي زمان در طول ۸ سال دفاع مقدس تثبيت شد دستاورد کوچکي نبود که مردم به سادگي از کنار آن بگذرند و اجازه دهند انقلاب بدست نااهلان بيفتد يا راه آن منحرف شود و از اين روي در اول سال هاي پرفراز و نشيب انقلاب اسلامي ايران هر گاه مردم احساس کردند که منتخبان آنان در آن مسيري که براي انقلاب و سکانداران آن ترسيم شده است حرکت نمي کنند در اولين فرصت زمام امور را از وي ستانده اند.

مردم ايران خوب دريافته اند که انقلاب اسلامي ايران دستاورد و پيروزي کم و کوچکي نيست و در همه جا و در همه زمان ها براي دفاع و پايداري از اين سبک تفکر و مسير راه که برگرفته از مباني ناب اسلام بود محکم ايستادند تا مسئولان و دست اندرکاران هم بدانند که مردم مسئول انقلابي مي خواهند.

انقلابي گري يعني افراد از آغاز انقلابي بوده باشند و اين سابقه در کارنامه آنان به چشم بيايد و انقلابي مانده باشند يعني اينکه با وزش بادهاي شرق و غرب به این سو و آن سو متمايل نشده باشند و در عملکرد هم آنچه به صلاح مردم و کشور و براساس دين و قانون است را انجام داده باشند.

مردم ايران خوب واقفند که انقلاب اسلامي ايران به رهبري امام خميني رضوان الله تعالي عليه چه تحول عظيمي در کشور ايجاد کرد و چه دست هايي را از کشور قطع کرد پس با همان ديدگاه روشن بينانه خود هيچ گاه اجازه نمي دهند که دوباره همان دست ها و چه بسا دست هايي آلوده تر از آنها از سفره مردم و انقلاب لقمه چيني کند و اين رفتارها در انتخاب مردم بسيار مشهود است.

رهبر فرزانه انقلاب اسلامي ايران در سخنان اخير خود درخصوص شاخص هاي انقلابي گري بسيار زيبا به مهمترين خصوصيت هاي افراد مدعي انقلابي گري اشاره کردند که در ادامه بدان ها مي پردازيم:

پايبندي به مباني و ارزش‌هاي اساسي اسلام و انقلاب

بنده در سال گذشته در همين جلسه راجع به مباني امام صحبت کردم. مباني اساسي ما آنهاست... اگر اين پايبندي وجود داشت، حرکت، حرکت مستمر و مستقيم خواهد بود. در تندباد حوادث اين حرکت تغيير پيدا نمي کند... نقطه‌ي مقابل اين پايبندي عمل‌گرايي افراطي است. يعني هر روزي به يک طرف رفتن، هر حادثه‌اي انسان را به يک طرف کشاندن.

هدفگيري آرمان هاي انقلاب و همت بلند براي رسيدن به آنها

بعضي سعي مي‌کنند جامعه و جوان‌هاي ما را دچار نااميدي کنند. بگويند آقا فايده ندارد! نمي شود! نمي‌رسيم! و... شاخص دوم اين است که هرگز منصرف نشويم از رسيدن به آن اهداف بلند و آرمان‌هاي بلند. تسليم نشويم در مقابل فشارها.

پايبندي به استقلال کشور

استقلال سياسي معنايش اين است که ما در زمينه‌ي سياسي فريب (دشمن را) نخوريم... استقلال فرهنگي که از همه مهم‌تر است در اين است که سبک زندگي را سبک زندگي اسلامي ايراني انتخاب بکنيم، استقلال اقتصادي هضم نشدن در هاضمه‌ي اقتصاد جامعه جهاني است.

حساسيت در برابر دشمن و نقشه دشمن و عدم تبعيت از آن

بايد دشمن را شناخت، نقشه‌ي او را فهميد، از تبعيت دشمن سر باز زد؛ اين شاخص چهارم، اين عدم تبعيت را قرآن، جهاد کبير نام نهاده است.

تقواي ديني و سياسي

اينکه ما عرض کرديم که بايد به آرمان‌ها پابند بود، اسلام اينها را از ما خواسته است. يک تکليف ديني است و رعايت آن تقواي ديني است. تقواي سياسي هم همراه همين است؛ تقواي سياسي يعني انسان از لغزشگاه‌هايي که دشمن مي‌تواند از آن استفاده بکند پرهيز بکند.

مهدي بهزادي تشنيزي

انتهاي پیام/1026ج