به گزارش جهانبین نیوز؛ به نقل از هفت چشمه، رضا طهماسبي يکي از دانشجويان ممتاز شهرستان اردل در دانشگاه عالي شهرکرد در يادداشتي در خصوص روز دانشجو نوشت: شانزدهم آذر ماه سال ۱۳۳۲ مصادف با واقعه اي است که سبب نام گذاري اين روز در تقويم ملي ايران به نام «روز دانشجو» شد.

در چنين روزي بود كه سه دانشجوي دانشگاه تهران در اعتراض به دخالت هاي آمريكا و انگليس در امور ايران و سفر "ريچارد نيكسون" معاون رئيس جمهوري امريكا به تهران، برخواستند و به خون کشيده شدند.

معلم شهيد دكتر علي شريعتي درباره آنان نوشته است: «اگر اجباري كه به زنده ماندن دارم نبود، خود را در برابر دانشگاه آتش مي‌زدم، همانجايي كه بيست و دو سال پيش، «آذر» مان، در آتش بيداد سوخت، او را در پيش پاي «نيكسون» قرباني كردند»!

نامگذاري چنين روزي به نام روز دانشجو پيام هاي بسياري براي دانشجويان و مسئولان امروز دارد،نگاهي به آنچه در آن روز ها گذشت و آنچه امروز در حال رويدادن است و سيري که در اين سال ها طي شده است نکات بسياري را براي ما روشن مي کند.

دانشجويان از ابتدا نقش مهمي در تحولات سياسي داشته اند، اين نقش فعال هم در شکل گيري و به پيروزي رسيدن انقلاب مشهود است و هم در تحولات بعد از آن از جمله تسخير لانه ي جاسوسي که عامل اصلي آن دانشجويان پيرو خط امام بودند.

اما آيا امروز نيز همان حال و هوا بر جمعيت دانشجوي ما حکم فرما است؟ پاسخ به اين سوال شايد به اين آساني ها نباشد علي الخصوص که در بسياري از مناطق از جمله استان هايي مثل استان ما (چهارمحال و بختياري) که جزو استان هاي محروم است ساز و کارهاي دانشگاهي و فضاي دانشگاهي به صورتي نيست که بشود اميدي به فعاليت تاثيرگذار سياسي و فرهنگي دانشجويان داشت.

عليرغم همه­ي اين ها رهبر معظم انقلاب همواره بر لزوم حضور گسترده و فعال دانشجويان در همه ­ي حوزه هاي حياتي کشور تاکيد داشته اند،ايشان در مورد وظايفه دانشجويان گفته اند: «بنده دلم مي‌خواهد اين جوانان ما شما دانشجويان؛ چه دختر، چه پسر و حتّي دانش‌آموزان مدارس، روي ريزترين پديده‌هاي سياسي دنيا فکر کنيد و تحليل بدهيد،من مي‌خواهم غالب يا بيش از غالب بدنه دانشجويي کشور، مجموعه‌اي متعهّد و داراي احساس مسؤوليت نسبت به آرمانهاي دانشجويي باشند. يکي از اين آرمانها مسأله علم است؛ دومي عدالتخواهي است و آرمان سوم، آزادانديشي و آزاديخواهي است»

مقايسه نظر رهبري با جو حاکم بر دانشگاه ها (مدارس که ديگر هيچ) نشان از يک تناقض بزرگ در رفتار برخي مسئولين مي دهد که با اسم عمل به فرامين رهبري و حفظ نظام و انقلاب با حقوق مسلم دانشجويان که همانا حضور در تحولات است مقابله مي کنند.

ارزش و اهميتي که رهبر انقلاب براي دانشجويان قائل است به هيچ وجه در رژيم پيشين نبوده و تصور آن هم غير ممکن است اما مسئله اينجاست که تا چه حد به اين نظرات عمل مي شود.

اين برخوردهاي متناقض باعث شده است که بسياري دانشجويان امروز انگيزه ي فعاليت فرهنگي وسياسي را نداشته باشند با اين حال مسلم است هنوز هم جنبش دانشجويي به حيات خود ادامه مي دهد و اگر همين امروز هم نگاهي به فضاي سياسي کشور بيندازيم ميبينيم که در جريان تحولات سياسي اخير همواره دانشجويان حضور داشته اند.

به اميد اينکه توجهات به دانشجويان بيشتر شود و فضا برا فعاليت گسترده ي اين قشر آينده ساز در حوزه هاي مختلف به وجود بيايد.

فراموش نکنيم که دانشجويان افسران جوان جنگ نرم هستند و اين افسران نياز به حمايت و آزادي دارند چنانکه رهبر انقلاب فرمودند: در جنگ نرم، شما جوانهاي دانشجو، افسران جوان اين جبهه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ايد... افسر جوان تو صحنه است؛ هم به دستور عمل ميکند، هم صحنه را درست مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌بينيد؛ با جسم خود و جان خود صحنه را مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌آزمايد. لذا اينها افسران جوانند؛ دانشجو نقشش اين است.

انتهاي پيام1026ج /۵۷۰ه