اعتکاف، فرصت مغتنمی است تا به دنبال صاحب خانه نه! به دنبال صاحب جان بگردی...

به گزارش جهانبین نیوز، تقویم را تورق می زنی و باز هم به روزهای سفید و روشن ماه خدا می رسی...

در مسابقه رسیدن به سه روز در کنج تنهایی، از جاماندگان یا از السابقونی؟

طنین شادی کعبه دراستقبال از مولودش به گوش می رسد مولودی که به یمن قدومش، سحرگاه میلادش آغاز یک دعوت عظیم است و روزی که مانند قرص ماه درآغوش مادر از کعبه خارج شد پایان آن دعوت. گویی معتکفین همراه با حضور سه روزه مادر و کودکش در کعبه، میهمان خانه های خدا می شوند.

بوی عشق می آید، بوی زیبایی، بویی از جنس عطر بهشت، بویی از جنس راز و نیاز، و نزدیکی به معبود، بوی خلوت عاشق و معشوق...

اعتکاف توفیقی است برای پیراستن جان و صفا بخشیدن به روح...

اعتکاف یعنی یک دریا پاکی یه دنیا صمیمیت با خالق و دلدادگی یک خلوتگاه دلنواز با معشوق لایتناهی یک دنیای زیبا با همه سادگی اش، دفتر دل را گشودن و از اسرار غیبی آن آگاه شدن، فصلی برای گریستن و موسمی برای بارش رحمت و زدودن آلودگیهای گناه است.

اعتکاف سه روز، زمان فشرده ای است تا تمرین مدام بندگی کنی و در محضر طبیب، حال دل بیمارت را دریابی و نفس خویش را تیمار کنی..

در اعتکاف به دنبال این باش تا درمیان همهمه معتکفین و فضای کوچکی که موقتا به تو عاریه داده اند، در سکوت و تنهایی خویش، به دنبال تجدید قوای از دست رفته ات همت کنی

اعتکاف یعنی سه روز بندگی خدا، یعنی خلوت با معشوق خود یعنی زمینه سازی برای ظهور...

اعتکاف، فرصت مغتنمی است تا به دنبال صاحب خانه نه! به دنبال صاحب جان بگردی...

ای خدایی که نمی بینمت،نمی بویمت،چگونه بیابمت...

ویژگی اعتکاف این است که نفس، تسلیم پروردگار شود و معتکف قبل از حضور در محکمه عدل الهی،با اقرار به گناه در محضر وجدان، دست التماس بسوی فضل الهی گشاید.

قصد اعتکاف که می کنی باید حلالیت طلبیده باشب درست مثل حاجی که به میقات می رود از بار خویش کاسته و برای رسیدن به نقطه وجود،دل از دیگر و دنیا برمی کند.

التماس دعا

یادداشت از فاطمه احمدی

انتهای پیام/1022ج