به گزارش جهانبین نیوز به نقل از  اساتيد برتر اکبر ايازي فعال سياسي استان در يادداشتي نوشت: چگونگي اخلاق و رفتار و روابط هريک از ما با عموم مردم و حتي خواص يا مسئولين، به‌طور مستقيم متأثّر از ارزش‌ها و اصول اخلاقي است كه بدان پاي بنديم. در واقع ارزش‌ها تعيين كننده الگوي رفتاري، گفتاري و عملكردي ما محسوب مي‌شوند. وقتي ما درباره پايگاه اجتماعي شخصي تجسس مي كنيم در واقع اطلاعاتي درباره ارزش اجتماعي‌اش كسب مي كنيم. اما شيوه اي كه اشخاص يكديگر را ارزشيابي مي كنند و نوع ابزار آن متفاوت است.

در مورد جامعه ايران اسلامي، ارزش‌هاي حاکم بر آن بيش از هر جامعه ديگري اهميت و حاکميت دارند. ما متعلّق به فرهنگ ايثار و جهاد و ارزش‌گرايي و ارزش‌مداري هستيم پس بايد فارغ از تمايلات سياسي حرکت ‌کنيم. ارزش‌ها در نظام مقدّس ما داراي چنان اهميتي است كه شهيد بهشتي، انقلاب اسلامي را انقلاب ارزش‌ها معرفي مي كند که با تغيير ارزش‌ها، محبوبيت افراد هم تغيير مي كند. اين که ارزش‌گرا کيست موضوع مفصلي است و آفت‌هاي جدي در اين زمينه داريم اما اگر ارزش‌گرايي در افراد جامعه به‌ويژه خواص به درستي انجام شود اثرات بسيار مثبتي را براي جامعه به‌دنبال دارد. ارزش گرايي در يک کلام يعني پايبندي به اصول و معيارهاي ناب اسلامي. لذا مسئوليني كه مي خواهند ارزش گرا باشند بايد به گونه اي عمل كننند كه مردم علاقمند به مذهب و دين و نظام شوند و در فراز و نشيب هاي اداره امور، آنها را همراهي و ياري رسانند. از همين روي ويژگي هايي را مي توان براي آن ها برشمرد كه برخي عبارتند از:

ولايت مداري و تديّن: اولين شرطي كه مي توان براي مسئولين ارزش گرا بيان كرد و آن اساس و ركن ارزش گرايي است در واقع اصل تدين و پايبند بودن به اصول شرع است و هر مدير لايق و كارداني آن را سرلوحه کار خود قرار مي دهد و براي تحقق چنين آمالي در مسيري كه ولايت مطلقه فقيه تعيين مي كند گام بر مي دارد زيرا پذيرش ولايت و حركت در جهت تحقق منويات رهبري نشانه بارز ارزش‌گرا بودن يك مسئول وظيفه شناس است.

استفاده از تجارب و عبرت هاي ديگران: بي شك مسئولين ارزش گرا نيز، همچون كارگزارن سست عنصر در ترازوي نظر مردم سنجيده خواهند شد و مردم همانگونه كه عملكرد مديران غير پايبند به ارزش هاي ديني را به نظاره نشستند و صادقانه ضعف ها و قوت هاي آنها را به نقادي گذاشتند، در روزگاري نه چندان طولاني درباره آنها نيز به داوري خواهند نشست و عملكرد آن را با محك انصاف مورد ارزيابي قرار خواهند داد. بنابراين، مسئولين ارزش گرا بايد فارغ از حبّ و بغض حزبي و جناحي، بر استمرار و تداوم راه درست اصرار ورزند و از لغزيدن در بيراهه هايي كه احياناً آنها را به كج راهه و يا به انحراف مي‌برد، بپرهيزند. عملكردِ كارگزارانِ بيمار و عافيت طلب به مثابه آيينه واقعيت نمايي است كه بايد مدبرانه و موشكافانه در آن نگريست و از فرجام تلخ و شيرين آن عبرت گرفت كه عبرت آموزي نيز، رفتاري ارزش گرايانه است چرا كه به تعبير رهبر معظم انقلاب: «اسلام، پيروان خود را به عبرت گرفتن عادت مي دهد»

جلب اعتماد عمومي: هيچ وسيله اي براي جلب اعتماد مسئول، بهتر از نيكوكاري به مردم و عدم اجبار مردم به كاري كه دوست ندارند، نمي باشد. اعتماد به عنوان سرمايه‏ي اجتماعي براي دوام و بقاي نظام لازم و ضروري است و مسئولين مي‏توانند از طريق پاسخ‌گويي روشن و شفاف و مسؤولانه به مردم و رسانه‏هاي گروهي، سرمايه‏ي اجتماعي جامعه را تقويت نموده و از اين مسير زمينه‏هاي جلب مشارکت و همکاري همه جانبه‏ي مردم را فراهم کرده و محبوبيت و مقبوليت مسؤولين نظام در نزد مردم را افزايش دهند. يك مسئول ارزش‌گرا بايد با همه توان خود به تصديق، حفظ و افزايش اعتمادي كه مردم به او كرده اند، بپردازد و اين ممكن نيست مگر اين كه آستين همت را بالا بزند و با عملكرد خود بر حُسن ظن مردم صحّه گذارد.

موقعيت شناسي و آمادگي براي مقابله با توطئه دشمن: مسئولين ارزش گرا بايد همواره يك حقيقت عيني و محسوس را مدنظر خود قرار دهند و با نگاه واقع بينانه به آن، بر تلاش و تقلّاي خود بيفزايند. نظام اسلامي دشمناني دارد كه از بدو پيروزي انقلاب، در كمين آن نشسته و هر فرصتي را براي ضربه زدن و نابودي آن مغتنم مي شمرند. به تعبير رهبر معظم انقلاب : «هيچ وقت در زير سر عناصر تعيين‌كنندة اين كشور، بالش نرم نگذاريد و نگوييد هيچ خطري نيست. بگذاريد همه بدانند و حس كنند كه دشمن در كمين است» بنابراين، مسئولين ارزش گرا بايد پاسداري از نظام اسلامي را به عنوان بزرگ ترين فريضه شرعي، سرلوحه برنامه هاي خود قرار دهند.

طرد نفوذي ها: هر گاه گفتمان مصلحانه، به دلائل مختلف سياسي، اجتماعي و ... به گفتمان غالب و مسلط جامعه تبديل شود و رشته افكار عمومي را به دست گيرد و آحاد مردم حق طلب را با خود همراه سازد، افرادي كه منافعشان به خطر مي افتد و دنباله روي باطل هستند و تمام تلاش خود را مصروف نفوذ در شاكله حق خواهان مي كنند. اين افراد اگر فرصت صحنه گرداني يابند، جا را براي نيروهاي اصيل جريان پيروز تنگ خواهند كرد، به گونه اي كه از متن رويدادها به حاشيه رانده شوند. بي شك، جريان ارزش گرا و به تبع آن مسئولين ارزش گرا نيز، از اين قاعده مستثني نيستند، امّا آيا مي توان راه نفوذِ جريانِ فرصت طلب را مسدود كرد؟ رهبر معظم انقلاب اسلامي در پاسخ به اين سؤال مي گويند: «مي توان با اقداماتي نظير بستن رخنه هاي نفوذ عناصر بي اعتقاد، در تار و پود دستگاه ها و سازمان ها، با همّت و تلاش بيشتر، راه پيشرفت و تعالي را با سرعت افزون تري پيمود.» ، لذا يك مدير ارزش گرا، از عناصر نفوذي غفلت نمي كند و اين گونه عناصر را از مجموعه مديريتي نظام طرد مي كند.

كم خرجي و پركاري: امام خميني (ره‌) درباره «پركاري» مي فرمايند: «امروز كشور محتاج به كار است، يك كشوري كه فقير است، يك كشوري كه همه چيزش را غارت كردند و بردند و شما هم مي خواهيد كه محتاج به اجانب نباشيد، محتاج به دشمن هايتان نباشيد، بايد كار بكنيد ... كار بكنيد و براي خدا هم اين كار را بكنيد، يك نحو عبادتي است براي شما ... الان عبادتتان اين است كه كار بكنيد» مصاديق كم خرجي يك مسئول را مي توان در موارد زير به اختصار بيان كرد:۱. پرهيز از مال اندوزي، ۲. خودداري از تجمّلات، ۳. قطع دست نزديكان، رهبر معظم انقلاب در اين مورد خاطر نشان مي كنند: «مسئولان نظام بايد زمينه هر گونه امتياز جويي و سوء استفاده نزديكان و دوستان خود را از بين ببرند و با پايداري در برابر فشار ها، در همه زمينه ها با نزديكان و دوستان خود هم چون ديگر آحاد مردم رفتار كنند.»

البته مسئله‌اي که نقطه اصلي ما در فضاي سياسي است آمادگي براي هزينه دادن است. اين تصور که مي‌توان انقلابي و ارزشي بود و هزينه نداد تصور غلطي است. مقام معظم رهبري در ديدار با کارگزاران نظام در سال ۹۱ مي‌فرمايند: «يکى از اين لغزشگاه‌ها اين است که انسان تصور کند دست يافتن به آرمان‌ها بدون هزينه امکان‌پذير است. ما در دوران مبارزات هم مي‌ديديم؛ بعضى‌ها بودند که اهداف مبارزات را قبول داشتند، اما حاضر نبودند در راه اين مبارزات هزينه‌اى بدهند، قدمى بردارند. امروز چنين کسانى هم هستند؛ تصور مي‌کنند که بايد به هدف‌ها رسيد، بدون دادن هزينه؛ لذا آنجايي که پاى هزينه دادن در ميان است، عقب مي‌کشند. اين عقب‌کشيدن‌ها در بسيارى از موارد موجب مي‌شود که انسان در محاسبه اشتباه کند؛ خطى را که بايد در مقابل دشمن دنبال کند، دنبال نکند.»


انتهای پیام/1020ج