و سوز دل ما از این‌که شاه سلطان‌حسین مسلکیان، سخت به‌صورت عبادات، دل‌بند و خرسند از این‌که نمازهای جمعهِ پر رونق‌شان، در دوران دزدی‌های هزارمیلیاردی مسئولان، آرام‌بخش جامعه می‌باشد.

جهانبین نیوز- یاران! سوگند، سوگند که انقلاب اسلامی غدیری که امام(ره) درب آن را به‌روی ما بگشود، به‌خاطر سکوت مسئولانِ ابن‌عباس مسلک و گستاخی هر لحظه بیش‌ترِ سفیانیان و بازداشتن مردم از انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر به‌دست قوانین و ساختارها (که اسلام ناب محمدی در حد نماز و روزه بر ما واجب داشته) به پرتگاهی رسیده است که کم‌تر کسی عمق آن را باور دارد.

و سوز دل ما از این‌که شاه سلطان‌حسین مسلکیان، سخت به‌صورت عبادات، دل‌بند و خرسند از این‌که نمازهای جمعهِ پر رونق‌شان، در دوران دزدی‌های هزارمیلیاردی مسئولان، آرام‌بخش جامعه می‌باشد. این مصیبت از آن‌جا ریشه گرفت که امام(ره) در آغاز انقلاب، فرصت نیافت ادارات و ساختار حکومت مناسب با این انقلاب را پیاده کند و متأسفانه ما هم دوران آرام خود را به دورانی قیاس می‌کنیم که هزار مشکل داشت.

درد‌آور این‌که احکام اسلام غدیری و احکامی که مناسب فقه اکبر و اصغر باشد را در ظرف اداراتی ریخته‌ایم که اروپائیان در دوران قجرها برای‌مان ساختند و آمریکائیان در دوران پهلوی‌ها، به سود خود به آن‌ها پرداختند. با این‌که پزشکان می‌گویند اگر شفابخش‌ترین دارو را در ظرف مسمومی بریزی، آن دارو، خود کشنده گردد و حکم فقیهان این است که اگر حلال‌ترین و پاک‌ترین خوراکی‌ها را در ظرف نجسی بریزی، غذای پاک و حلال، نجس و حرام گردد؛ زیرا پوست سگ، از آن‌جا که نجاستش ذاتی است، به دباغی پاک نگردد.

دیگر بار تکرار می‌کنم: آهای بی‌انصافان! مغالطه نکنید که تقریر امام(ره) در آغاز انقلاب چنین فرهنگی را امضاء کرد، زیرا هر سکوتی، به معنی تقریر نیست. از این گذشته، امام(ره) و رهبری به صد زبان فریاد برآورده‌اند که هر چه اسلامی و شرعی نباشد، قانونی هم نیست. آیا کرسی‌های آزاداندیشی که رهبری برای نقد و انتقاد پیشنهاد فرمودند، حجت را بر شمایان تمام نمی‌کند؟

سروران! امام(ره) که مجلس شورا را اسلامی نام نهاد، برای این بود که در این مجلس، باید قوانی وضع گردد که اسلامی باشد، نه این‌که هر قانوی را که مجلسیان وضع کنند، اسلامی گردد! و به همین دلیل شورای نگهبان را که دین‌شناسانی حوزوی بودند، برای نظارت بر قوانینی که مجلسیان وضع می‌کنند، تأسیس فرمودند.

آری! در چنین جوی که امروزه فراهم گشته، بدون چون و چرا، انقلاب غدیری ما به لب پرتگاه رسیده است و باید بیدار بود. برخی به سکوتِ ابن‌عباسیان، به صف اُمویان می‌پیوندند و تندروان‌شان، خوارجِ نهروانی می‌گردند و برخی، چون شیعیانِ انگلیسی، برای بهبود تشیع‌شان با انقلاب اسلامی می‌جنگند! و برخی ریگ در دهان می‌گذارند تا سخنی پیرامون اصلاحات نگویند. و بسیاری، فرنگی‌مسلک گشته و تن به اسلام لائیک می‌دهند. و برخی به واکنشی داعشی‌مآبانه، مبتلا گشته و اسید به‌روی زنان ناموس‌فروش می‌پاشند. برخی هم به انتظار ظهور امام زمان(عج) برای اصلاح امورمان، به زمین چسبیده و دست به دعا برداشته و در انتظار فرج‌اند!

و در چنین فرصتی، اسلام امریکایی و تشیع انگلیسی، از پس پرده، برای‌مان فرهنگ می‌سازند؛ فرهنگی که یکی ریگ در دهان نهد و یکی تکفیری گردد و سر مسلمانان را ببرد و غیرتش تا آن‌جا که همسرش را برای جهاد نکاح به اردوگاه آدم‌کشان هدیه می‌کند! و آن‌گاه که از هشتاد زن اهل جهاد نکاح، بیشترشان مبتلا به ایدز می‌گردند، مفتی سعودی، فتوا می‌دهد هر کدام از این‌ها که از این مرض بمیرد، شهید است و شوهران‌شان هم اگر به خاطر هم‌بستری با همسران‌شان بمیرند، آن‌ها هم شهید محسوب می‌شوند!

آری! آن‌جا که باب امر معروف و نهی از منکر مسدود گردد، تبلیغات گسترده صهیونیزم جهانی می‌تواند چنین «کافرانی» را «مسلمان تندرو»! بشناساند و درد بزرگ این‌که رسانه‌های اسلامی ما نیز سخن کفر را تکرار می‌کنند!

آهای نهادهای حکومتی، آهای صداوسیما، آهای سازمان‌های نظارتی و بازرسی، ساختار التقاطی و ناکارآمد ادارات و عدلیه‌ای که نامش را دادگستری نهادید، بی‌داد می‌کند و آفت و تهدید اصلی امروزِ انقلاب اسلامی است و چنان‌چه کرسی‌ای برای آزاد‌اندیشان باشد و من بتوانم به آقای رئیس قوه قضائیه، آن‌چه که در مجموعه دادگستری می‌گذرد را بشناسانم، حضرتشان دگرگون شده و داد مردم انقلاب‌مان به آسمان می‌رسد.

آری! با شمایان می‌باشم، سری به بالا افکنید و بر قله بنگرید و دود رقیقی را که اینک از دهانه کوه خشم پنهانِ مردم، فضا را تیره ساخته، بنگرید و ببینید کار فرهنگ انقلاب به کجا کشیده است:

مجلس از قدرت‌نمایی‌های گستاخانه‌ی آنانی که آمران به معروف و ناهیان از منکر را در خیابان‌ها می‌کشند به سطوح آمده و شجاعانه، قانونی را تصویب می‌کند که مردم حق دارند به زبانی نرم و به‌گونه‌ای که به گوشه قبای تبه‌کاران بر نخورد به امر به معروف و نهی از منکر بپردازند و شورای نگهبان که امام(ره) آن را برای نفی قوانین غیراسلامی بنا نهاد، چون طرح برای تصویب نهایی به آنجا ارسال می‌شود، می‌فرماید وضع چنین قانونی، منطبق با قانون اساسی ما نیست! و سخن‌گوی شورای نگهبان تصریح می‌کند: «طرح ۲۴ ماده‌ای حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر به دلیل موارد متعدد مغایرت با قانون اساسی، به تائید شورای نگهبان نرسید و ایرادات ۱۴ بندی شورای نگهبان به مجلس شورای اسلامی اعلام و ارسال شد».

با اینکه مردم مسلمان ما می‌دانند امر به معروف و نهی از منکر در حد نماز و روزه بر جعفری‌ مذهبان واجب گشته و اشرف مجاهدان جهان، حسین‌بن‌علی(علیه‌السلام) آنگاه که امویان، منکر را معروف و معروف را منکر اعلام می‌نمایانند و دین را به تحریف می‌کشند، با لشکری خانوادگی و سربازی علی‌اکبر(س) و علی‌اصغر(س)، برای احیای امر به معروف و نهی از منکر، حج خود را تبدیل به عمره کرده و در برابر آمران به منکر و ناهیان از معروف قیام می‌فرماید.

و لاحول و لاقوه الا بالله العلی العظیم

انتهای پیام/1021ج