به گزارش جهانبین‌نیوز به نقل از زنگ خبر، باز هم محرمي آمد. محرمي که بزرگترين روز تاريخ بشريت را در يادها زنده مي کند. محرمي که سرشار از بندگي مخلصانه حسين(ع) و اهل بيت و ياران با وفادارش بود. ماه محرم ماهي سرشار از درس است روزي است که امام معصوم عليه السلام به ما آموخت در هر برهه از زماني که هستيم بايد جلوي مستکبر جهاني خود بايستيم.

عاشورا صحنه اي سياسي است و بايد منبرها براي عزاداري سيدالشهدا نيز رنگ و بويي از بصيرت افزايي و بالارفتن معلومات سياسي افراد باشد. گاهي ديده مي شود که در مجالس عزاداري سيدالشهدا مي گويند ما صرفا براي عزاداري آمده ايم ؛چرا مي خواهيد مسائل روز را بيان کنيد و حرف از سياسيت بزنيد.

حسين عليه السلام مرد سياست بودند و در اين راه شهيد شدند حال آن که واقعا اگر عزاداري ايشان را صرفا به اشک اختصاص دهيم آيا شيوه اي درست است؟ آيا مي شود محب حسين عليه السلام بود و پيرو ايشان، اما از مسائل روز آگاه نبود و از مبارزه با استکبار جهاني غافل شد.

سبک عزاداري هايمان بايد بوي حسيني بگيرند، حال آيا اين مساله در مراسم هايمان در محافل هاي خانگي و هيئت ها رعايت مي شود؟

عزاداري به سبک حسيني چيست؟؟؟مگر نه اينکه حسين عليه السلام براي حفظ واحياي دين جدش رسول الله به کوفه رفت؟؟؟

مساله اول اقامه نماز اول وقت است.

آيت الله بهجت مي فرمايند : بندگان خدا هر آن چه مي خواهند از برکت نماز اول وقت از خداوند متعال بخواهند.

به راستي مجالسي که براي سيدالشهدا برپا مي شود اين مساله رعايت مي‌شود؟؟؟

امام حسين (ع) ظهر روز عاشورا در صورتي که سي هزار نفر در برابرش ايستادند نماز را به جماعت اقامه مي کنند! به راستي چه شد که حسين عليه السلام اين گونه عمل نمودند مگر نه اينکه مي توانستند در خيمه ها نماز به پا دارند و يا ايستادگي در برابر دشمن ارجحيت نداشت؟

امام ايستادند و نماز را برپا کردند تا به همه مردم اعلام نمايند که براي برپايي نماز قيام نمودند و هيچ گاه حتي در دل دشمن از اين امر غافل نخواهند شد.

حال ما عزاداري برپا مي کنيم و در سوگ اين مصيبت مي گرييم اما آيا مراقب هستيم که نماز اول وقتمان در ميان هياهوي طبل و سنج و زنجير و سينه زني گم نشود ؟

آيا مراقب هستيم که عزادارارن سيدالشهدا بايد صفوف اول نماز هاي جماعت را پر کنند؟؟

بگذريم که حرف براي گفتن بسيار است و زبان قاصر...

مساله دوم که بسيار مهم است، مساله امر به معروف و نهي از منکر است.

عزاداران سيدالشهدا مرداني بزرگ هستند که بايد در هيچ برهه زماني از اين رسالت خطير غافل نشوند حتي در عزاداري هاي واقعه عاشورا...

بعضا در محافلي که براي عزاداري سيدالشهدا برپا شده است بد حجابي ديده مي شود و سکوت خادمين سيدالشهدا خلاف عهد ميان عاشق و معشوق نيست!!!

چرا وقتي در منبر سيدالشهدا از احکام حرف به ميان است خرده گرفته مي شود؟ به راستي فلسفه عزاداري چيست؟ اشک وغم و ماتم؟محب بودن چيست؟؟؟ صرفا فرياد حسين حسين سردادن مي شود محب؟؟؟

عزاداري هايمان بايد رنگ و بوي حسيني به خود بگيرند و سبک زندگيمان را به سبک زندگي حسين عليه السلام نزديک کنند تا بتوانيم بگوييم حسيني شده ايم و محب سيدالشهدا.

منبرهاي سيدالشهدا فرصتي مناسب است براي افزايش آگاهي و درس از شيوه زندگي اين بزرگواران به راستي چه مي شودکه از اهميت اين مجالس غافل مي شويم و صرفا عزاداري مي کنيم؟؟؟

چه جايي را بهتر از اين مجالس سراغ داريم تا بتوانيم از امام حسين عليه السلام الگو بگيريم؟؟؟

نکته سوم آن است که عزاداري به سبک حسيني يعني هيئتي‌ها رقابتي سالم داشته باشند و از تخريب يکديگر بپرهيزند گاه فراموش مي کنيم غيبت، غيبت است فرقي ندارد جايگاه ما چه باشد اگر پشت سر بنده اي از بندگان خدا صحبت شود چه تعريف و تمجيد و چه بدگويي و ناسزا وتهمت همه و همه غيبت است آيا پرهيز از اين مساله را الگو قرار داده ايم و در مجالس هاي عزاداري و گفت وگوهاي دوستانه مراعات مي کنيم.

صحبت از حسين عليه السلام و شيوه زندگي آن حضرت بسيار سنگين و سخت است و مي توان گفت شهداي انقلاب اسلامي عظمت واقعه روز عاشورا را درک کردند، آناني که همچون سيدالشهدا از زندگي مال فرزند دل بريدند و براي خدا جنگيند تا اسلام بماند.

شهدايي که به خوبي در عمل نشان دادند حسيني هستند و نه تنها در جنگ بلکه در شيوه زندگيشان نيز نشان از حسين عليه اسلام بود.

شهدايي که به خوبي شکسته شدن پهلو را درک کردند شهدايي که به خوبي غم فراغ برادر را فهميدند و با رمز هاي عملياتي همچون ياحسين در برابر استکبار زمان خود همانند اربابشان ايستادند.

حال وظيفه ما چيست؟ آيا وقت آن نرسيده است که زندگي مان الگويي حسين و شهدايي بگيرند و سبک زندگي اسلامي داشته باشيم؟

مُحرمي گذشت و عاشورايي ديگر به پايان رسيد آيا مَحرم شده ايم؟؟؟

وقتي صحبت از سبک زندگي اسلامي به ميان مي آيد ما را ياد صحبت هاي بصير و روشن ولي فقيهمان مي اندازد و دلمان بيش از پيش قرص تر مي شود و امامي چون سيد علي در ميانمان است که مي توانيم با تکيه به صحبت هاي ايشان راه را به درستي بشناسيم و به حسين عليه السلام بگوييم؛ اربابم اگر چه خواستند شما را از زمين بردارند تا رنگ وبويي از پسر فاطمه در زمين نماند اگر چه صحراي کربلا را محل کشت زار قرار دادند تا شما را از زمين و زمينيان محو کنند اما با گذشت اين همه سال نه تنها از يادها نرفته ايد بلکه هرسال عزاداري هاي برپا شده در مصيبت هاي عاشورا و زينب کبري(س) باشکوه وعظمت بيشتري برپا مي شود و در سراسر جهان در حال گسترش است و ما نيز با تکيه به عزاداري هاي دهه ماه محرم و قوت قلب گرفتن از اين ايام و با سپري کردن مُحرمي ديگر سعي مي کنيم مَحرم شما بشويم و با رهنمودهاي ولي فقيه مان و الگو گيري از سبک زندگي شما و شهداي عزيزمان راه شما را ادامه خواهيم داد و در پيشبرد احياي دين جدتان تلاش خواهيم کرد.

....................................
يادداشت از فاطمه احمدي
....................................

انتهاي پيام/ف/