نظرات برخي از مخاطبان روزنامه واشنگتن پست نشان مي‌دهد كه تشت رسوايي آمريكا در ماجراي شليك به هواپيماي مسافربري ايران توسط ناو وينسنس از بام افتاده است و علي رغم همه ترفندهاي بكارگرفته شده،‌آمريكا نتوانسته است خود را در اين قضيه تبرئه كند.

به گزارش جهان بین نیوز، روزنامه واشنگتن پست با انتشار مقاله‌اي با عنوان « داستان فراموش شده پرواز ایران ایر 655» (The forgotten story of Iran Air Flight 655) اين اتفاق را يكي از دلايل تيرگي روابط ايران و آمريكا عنوان كرده و البته در خلال متن تلاش داشته تا با استفاده از عباراتي چون «تصادفي»، «اشتباهاً» و... از بار گناه بزرگ آمريكا در اين ماجرا بكاهد.

مقاله نويس سعي مي‌كند تا با اشاره به اين نكته كه حضور ناو وينسنس براي حفاظت از مسير تجارت نفت بوده است، بلند شدن هواپيماي مسافربري ايراني از فرودگاه بندعباس را به دليلي اينكه از اين فرودگاه هواپيماهاي نظامي نيز پرواز مي‌كرده‌اند، را دليل منطقي اشتباه گرفته شدن آن با يك جنگنده نظامي عنوان كند.

فارغ از تناقض‌هاي جالبي كه در اين مقاله وجود دارد، برخي نظاتي كه مخاطبان اين روزنامه ذيل همين مقاله در وبسايت واشنگتن پست درج كرده‌اند خواندني است. نگاه اين كاربران و نوع قضاوت آنها نسبت به ماجراي ايرباس ايراني و حتي فراتر از آن، دشمني ايران و آمريكا، به خوبي نشان مي‌دهد كه علي رغم همه تلاش‌هاي رسانه‌اي، حقيقت امر هنوز براي خيلي از افراد روشن است و حتي در خود آمريكا خيلي‌ها مي‌دانند كه داستان ظلم‌هاي آمريكا در حق مردم ايران فراتر از اين حرفهاست.

در ادامه ترجمه برخي از اين نطرات آورده شده است.

bomb3

لزومي ندارد که طرفين به هم اعتماد کنند، هر دو طرف اعمال ناخوشايند زيادي انجام داده اند.

fgATL

در متن گفته شده که داستان هواپيماي ايران اير، مثل اکثر درگيريهاي ايران و آمريکا، با انقلاب 1979 شروع شد.

براي اطلاع شهروندان آمريکايي بايد گفت که داستان درگيريهاي ايران و آمريکا به سال 1953 برميگردد، وقتي که سازمان سيا يک دولت منتخب دموکراتيک و سکولار را سرنگون کرد. اين مساله در هرگونه بررسي روابط کنوني، ايران و آمريکا، غيرقابل اغماض ميباشد.

Bill Baly

توجه کنيد که تفاضل زماني بين 1979 تا 2013 بيشتر از 1953 تا 1979 است، بنابراين به حساب آوردن اين سالها به عنوان "زمانهاي قديم" کار دستي نيست.  به ايرانيان اجازه داده نميشد شاه را مورد انتقاد قرار دهند.

jeff_davis

اين نکته به عنوان اولين نکته از سري موارد بسيار مغرضانه‌اي است که آشکارا  بر "خلاف حقايق" بيان شده است.

هيچگونه "تبادل آتشي" ايجاد نشد. وينسنس به طور غيرقانوني براي تحريک قايقهاي گشتزني سريع ايراني وارد آبهاي ايران شده بود. مشخص است که فرمانده ناو آمريکايي به صورت خودسر اين عمل را انجام نداده، و مشخص است که بر اساس دستورات عمل کرده بود. اين نشان ميدهد که آمريکا منتظر پاسخ خصمانه‌اي از طرف ايران بوده، تا بتواند از آن به عنوان بهانه‌اي - عمل خصمانه تهاجمي - براي ايجاد عکس العمل فعالتر و موثرتر و مخربتر از جانب خودش در جنگ ايران و عراق، کمک بگيرد.  البته فيشر با عدم صداقت، اين مسائل را مطرح نميکند، و در عوض ماجرا را نتيجه جنگ متقابل و نتيجه يک تصادف غم انگيز ميداند.

حقيقت ماجرا اين است که، در جريان جنايات آنها، به اين خاطر به خاک ايران وارد شدند تا هدفي براي شليک پيدا کنند و آن هدفي که به دنبالش بودند، هواپيمايي پر از انسانهاي بي گناه بود.

فيشر با روش طولاني و ملال انگيز خود همچنان به کتمان حقيقت ادامه ميدهد.

crissyx

با اين منطق شما، قربانيهاي جنگ جهاني دوم هم بايد هولوکاست را فراموش کنند، يا حتي کشور خودتان هم که توسط انگليسي‌ها با خاک يکسان شد، بايد فراموش شود.

بدون زمينه قبلي، ميتوان گفت نگرش بريتانيا نسبت به جهان سوم و خاورميانه نگرشي استعماري به چند عامل مهم بستگي دارد ( نفت ايران، طبق آنچه که من خوانده ام، سوخت تمامي ناوگان انگلستان را در جنگ جهاني دوم تامين ميکرد، که اين به تنهايي به آن معناست که بايد ايرانيان يک مدال بزرگ براي کمک به متحدين دريافت کنند، ولي زماني که موقع همکاري از جانب نيروهاي متحدين است، آنها ملل غير غربي را در نظر نميگيرند.

و مهمتر اينکه، طرح‌هاي سلطه طلبانه رو به رشد آمريکا بعد از جنگ جهاني دوم،  منجر به دخالت فاحش در امور يک کشور مستقل ديگر ( ايران 1953) که باعث پيامدهاي طولاني مدتي نيز شده است که تا حال ادامه دارد.  اين مساله هميشه باعث وجود حس بي اعتمادي خواهد بود تا زماني که عذرخواهي براي زيرپا گذاشتن قوانين بين المللي و قوانين اخلاقي معمولي توسط آمريکا ( و همينطور انگلستان) انجام شود که يکي پس از ديگري به ايران به خاطر اعمالي که در طول تاريخ انجام داده اند، مديون هستند.  بدون آگاهسازي، آمريکايي‌ها، هيچگاه نخواهند فهميد که چرا روابط ايران و آمريکا اينگونه است.  با ادعاي ترويج دموکراسي و به ارمغان آوردن آزادي براي ديگران، به نظر ميرسد که اعمال ما درتقابل با سخنانمان هستند.

چنين مواردي از دخالت، براي نشان دادن اين مساله بيان شد که قدرت باعث فساد بوده و باعث ايجاد توهم استثنايي بودن در ذهن قدرتمندان مي‌شود. در حال حاضر آمريکا قدرت برتر است، گرچه به نظر ميرسد که قدرتش رو به زوال ميرود.

شهروندان عادي آمريکا، با کاهش سطح استانداردهاي زندگي در دهه‌هاي اخير مواجه بوده اند، پس روياي آمريکايي چه شد؟

همان مصيبتي که بر کشورهاي خارجي اعمال کرديم، با گفتن اين مساله که آمريکايي‌ها بايد حاکميت خود را بازيابند، توسط همان گروههايي که منافعشان با شعله ور شدن جنگهاي خارجي تامين ميشود،، بر سر آمريکا نيز نازل شد.

crissyx

و در مورد اينکه تا چه حد بايد به گذشته توجه کرد، بيشتر مردم تصور ميکنند که قديمي‌ترين سابقه دخالت آمريکا در مسائل ايران به 1953 برميگردد، فکر ميکنم مردم آمريکا براي درک مساله بايد تصور کنند که در صورتي که کشوري خارجي در مسايل مملکت خودشان دخالت ميکرد، چه حسي پيدا ميکردند؟ اگر کشوري فقط به خاطر بهره برداري از نفت (و يا احتمالا ديگر منافع استراتژيک) در کشور شما دخالت کند، راضي خواهيد بود؟ هنگامي که حکومت دست نشانده، غير قابل تحمل ميشود، آيا بر سر کار آمدن حکومت کودتايي جديد را از چشم قدرتهاي خارجي نميبينيد؟ آيا تصور ميکنيد که طمع قدرتهاي خارجي مخصوصا در حال حاضر که هنوز هم به دنبال منافع استراتژيک هستند، از بين رفته است؟

keviquin:

آيا مقاله ويرايش شده و دوباره پست شده؟ قسمتي از مقاله که در مورد "کشورهاي خطاکار" و "سلاحهاي مرگبارشان" نوشته شده بود، حذف شده. آيا اين نگاه نگاهي بيطرفانه در مورد مسائل ايران است؟

در آخر، در صورتي که شرايط برعکس بود و ايرانيها باعث سقوط هواپيماي آمريکايي شده بودند، نويسنده لزومي نداشت که در مورد خطراتي که ايران ممکن است ايجاد کند، چيزي بنويسد، چون ايران به همان سرنوشتي دچار ميشد که ديگر متخاصمين آمريکا همانند ويتنام شمالي، گرانادا، پاناما، عراق، افغانستان و قذافي در ليبي به آن دچار شده بودند.

به نظر ميرسيد فقط دوستان آمريکا مانند اسراييل حق دارند مرتکب خطاهايي مانند شليک به طرف عراق شده و سپس به طور دوستانه عراق را از وجود صدام پاک کنند.

پس دوباره در مورد تاريخ کشورهاي خطاکار و سلاحهاي مرگبارشان توضيح بدهيد. اين تجارب چه فايده‌اي براي ما داشت و اگر دوباره همان اشتباهات را در مورد ايران تکرار کنيم، چه خواهد شد؟

MaxTack

هنوز مقداري از ماجرا باقي مانده. نيروي دريايي آمريکا در حال تلاش براي اخلال در ترافيک هوايي ايران به وسيله قرار دادن کشتي‌هاي نيروي دريايي در راه پروازهاي تجاري بوده و توقع داشته که اين پرواز با اخطار ساقط شدن، تغيير مسير دهد. ايرانيها تصور نميکردند که نيروي دريايي آمريکا به هواپيماي مسافربري شليک کند. ولي اشتباه ميکردند.

sg361

آيا دولت ايران قانع شد؟ حادثه پرواز ايران اير شماره 655 تصادفي بوده است؟ چرا هيچگاه عذرخواهي صورت نگرفت؟ چطور ميتوانيد 8 سال کشتار و بدبختي و از دست رفتن تعداد زيادي انسان ( بيش از يک ميليون ) را توجيه کنيد و اين مساله را ناديده بگيريد که قويترين نيروي ارتشي جهان از عراق حمايت ميکرد تا کشوري تازه سر برآورده را که سعي داشت بعد از انقلابي که پس از چندين سال وحشت و کشتار به پيروزي رسيده بود، نابود کند.

ممنون که 290 نفر انساني را که جان خود را از دست دادند فراموش نکرده ايد، ولي لطفا از اين فرصت براي کم اهميت جلوه دادن آنچه بر سر ايرانيان آمده و هنوز هم مي‌آيد، استفاده نکنيد.

omop

ماجراي فراموش شده ديگري که ديگر يادي از آن نميشود.

دادگاه تجديد نظر فدرال، دستور تحقيقات بر روي پرونده  وزير سابق کشور، کارلوس ولاديمير کوراچ(1) را که در 18 جولاي 1994 دستور حمله با بمب به مرکز يهوديان، واقع در پايتخت آرژانتين داده بود، صادر کرد.

انفجار باعث ويران شدن ساختمان، کشته شدن 85 نفر و زخمي شدن بيش از 300 نفر شد. اين حمله بلافاصله به حزب الله و ايران نسبت داده شد. از آن تاريخ، اسراييل از اين مساله براي متهم کردن شبکه مقاومت لبنان و دولت ايران به عنوان "تروريسم بين المللي"  استفاده کرده است که اين دو،  مساله را تکذيب کرده اند.

با ابتکار عمل اسکار ابودورا بيني(2)، پزشک رولما يوما(3)، همسر سابق رييس جمهور کارلوس منم(4)، طي بيست سال گذشته، چندين دادخواهي براي بررسي مجدد اين پرونده، ايجاد شد.  در سال 2006، ميانجيگري بين بازپرس بررسي و متهم در سوييس انجام شد، اما شبکه مقاومت لبنان و ايران اين پيشنهاد را نپذيرفتند.

حالا به نظر ميرسد که وزير کشور سابق يهودي، کارلوس کوراچ ولاديمير، 400000 دلار به يک فروشنده ماشينهاي مستعمل پرداخت کرده بود تا اين بمبگذاري را به انجام برساند.

 keviquin

يک نقشه اسراييلي ديگر براي قرباني کردن چند يهودي و متهم کردن مسلمانان؟ " به پا کردن جنگ با نيرنگ و فريب"

Cassopolis

سقوط هواپيماي مسافربري ايران "يک تصادف" نبود، اشتباهي بود که در اثر ضعف قوه ادراک و برنامه ريزي ضعيف در تشخيص هواپيماي مسافربري که در حال پرواز طبق برنامه از پيش تعيين شده در دالانهاي هوايي بود، به وجود آمد.  تحقيقات بيشتر در مورد اينکه اين اشتباه واقعا چطور به وقوع پيوسته با توجه به اينکه چه چيزي بايد به وقوع ميپيوست، به خاطر امتناع آمريکا، انجام نشد.

TB_One

هواپيماي A.300 را نميتوان از فاصله دور تشخيص داد. بلکه ميتوان آن را روي رادار ديد که در اين صورت نميتوان تشخيص دادF.15 است يا A.300.

hossvan

از نظر آمريکا اين اشتباهي ناچيزبود که باعث مرگ 290 کودک و زن و مرد ايراني شد، امريکايي‌ها نه تنها عذرخواهي نکردند بلکه کاپيتان و خدمه کشتي مورد تشويق هم قرارگرفتند.

LuckyLukeLives

اين يک اشتباه بزرگ است که توسط  نيروي دريايي که چندين کيلومتر هم وارد محدوده ايران شده بود و توسط قايقهاي تندرو تحت تعقيب بود، انجام گرفت. تفاوت ارتفاع هواپيماي غير نظامي تنومند تجاري در حال حرکت  در مسير هوايي، و يک جت نظامي کوچک، قابل تشخيص است.

 البته عذرخواهي نکردن هم اشتباه بزرگي بود. حتما ايران بايد خوشحال هم باشد که در ازاي هر نفر 75000 دلار دريافت کرده است؟ ( در حالي که آمريکا ده‌ها ميليون پول از قذافي بابت هر نفر که در انفجار منسوب به رژيم ليبي کشته شده بودند، دريافت کرد) گرچه او هيچگاه اعتراف نکرد که اين کار را انجام داده است.

MSO440

اين حادثه را به وضوح به خاطر مي‌آورم. کاپيتان وينسنس در کشمکش با قايقهاي مسلح ايراني بود و از ماجراي حمله به  ناو USS Starkدر چند ماه گذشته خبر داشت و ميدانست که آن ناو نتوانسته به موقع عکس العمل نشان داده و از حمله هوايي در امان بماند. چندين تلاش براي تماس گرفتن با ايرباس ايراني انجام گرفت که به علتي نامشخص بي پاسخ ماند.  اپراتورهاي سيستم سپر دفاع هوايي در شناسايي سنسورها، اشتباه عمل کردند و محاسبه کردند که هواپيما به جاي اوج گرفتن، در حال کم کردن ارتفاع است.  اين مسائل در بدگماني‌هاي ناشي از جنگ پيش مي‌آيد. افراد ارشد نيروي دريايي که کشتي به آن بزرگي را در آبهاي آن محدوده  قرار داده بودند، مقصر اصلي هستند.  کاپيتان اين اشتباه را در جهت محافظت از افراد خود مرتکب شد. کساني هستند که معتقدند انفجار هواپيماي پان آم 103(5) و بعدها حمله شخصي به ماشين همسر کاپيتان ( آتش گرفتن ماشين) مربوط به همين حادثه هستند. اينکه چرا اين خبرنگار، چنين موضوعي را در حال حاضر مطرح ميکند واقعا عجيب است.