به نظر مي رسد اين روزها تنها جنبه «آثار روانی» بر بازار تاثیر گذاشته و موجب ايجاد تغییرات مثبت شده است به نحوي كه تنها ۳۰ درصد از نوسانات نرخ ارز مربوط به فضای سیاسی کشور است.

آیا اقتصاد با " یک ملاقات " به ثبات می رسد؟!
گروه اقتصادي : يك اداي احترام، يك كف زدن تحسين آميز و يك ملاقات كوتاه ميان دو رييس جمهور ايران و امريكا در راهروهاي سازمان ملل مي تواند اقتصاد ايران را متاثر كند؛ اقتصادي كه در ماههاي اخير و بعد از تثبيت دولت تدبير و اميد آرامش نسبي به خود ديده و به روزهاي روشنتري اميدوار است. با جود اينكه تاثير فضاي سياسي بر اقتصاد اثبات شده است اما چند درصد آرامش در فضاي اقتصادي متاثر از فضاي سياسي و بهبود روابط بين الملل است؟ و آيا اين ثبات، رواني است يا تاثير پايدار بر اقتصاد ايران دارد؟

به گزارش جهانبین به نقل از افكارنیوز ، رئیس جمهور برای حضور در جلسه مجمع عمومی سازمان ملل ديروز به نيويورك سفر كرده، از مدتها پيش تكاپو براي هر چه موفقيت آميز بودن حضور حسن روحاني در سازمان ملل ملاقاتها، مذاكرات و در نهايت چينش بازي برد_ برد در برنامه هسته اي كشورمان شروع شده و ديپلماتهاي كاركشته رايزني هاي خود را آغاز كرده اند؛ از سوي ديگر تبادل نامه بین اوباما و روحانی امیدواري ها را براي به دست آوردن دستاورد دیپلماتیک افزایش داده است.

از روزي كه احتمال ديدار روساي جمهور امريكا و ايران زمزمه شد اقتصاد ايران به اين خبر واكنش مثبت نشان داد به نحوي كه سكه طلا به زير ۹۵۰ هزر تومان سقوط كرد و نرخ دلار به كمتر از ۲۹۰۰ رسيد؛ بازار سهام نيز روند رشد قیمت‌ها را تجربه كرد.
در اين ميان اما كارشناسان معتقدند آرامش كنوني در بازار موقتي بوده و تحت تاثير آثار رواني و پالسهاي مثبتي است كه از ديپلماسي و سياست به سمت اقتصاد فرستاده مي شود و به نظر مي رسد اين روزها تنها جنبه «آثار روانی» بر بازار تاثیر گذاشته و موجب ايجاد تغییرات مثبت شده است به نحوي كه تنها ۳۰ درصد از نوسانات نرخ ارز مربوط به فضای سیاسی کشور است.

به نظر مي رسد آنچه پس از روي كار آمدن دولت در كنار مناسبات بین‌المللی، ظرفیت‌های اقتصادی و جذب سرمایه‌گذاری‌های جدید به اقتصاد ايران جان تازه داده و آثار بلند مدت خواهد داشت گامهايي است كه براي رفع تحريمها برداشته مي شود چرا كه در چند سال اخير كه تحريمهاي بين اللملي بر عليه كشورمان تشديد شده است آنچنان اقتصاد كشور را فلج كرده كه بنا به گزارش بانک مرکزی تورم به ۴۱ درصد رسيده و رشد اقتصادي منفي شده است.

کارخانه ها تعطيل شده و در پي آن رشد توليد نيز منفی شد،‌ حباب مسكن آنقدر بزرگ شد كه خانه دار شدن براي خانواده های کم درآمد به رويايي مبدل شد و در عين حال تولید به خاطر افزایش ۵ برابری هزینه های ارزی و قیمت تمام شده تامین مواد اولیه تولید کاهش شدیدي پيدا كرد، و بحران اقتصادي در همه زمينه ها به خصوص در معيشت مردم سايه افكند. تحریم، صنايع هوایی و هواپیمايي ما را فلج كرد. در حوزه دارویی موجب افزایش ۷۰۰ درصدی قیمت برخي داروها شد.
تعطیلی کارخانه ها و رکود درصنعت نيز منجر به خانه نشيني بسياري از کارگران شد در عين حال همزمان با افزایش ۱۸۰ درصدی دلار، ارزش پول ملی ۱۱۳ درصد کاهش پیدا کرد همین امرباعث شد قدرت خرید مردم پایین آمده ارز مسافرتی قطع شود و پس از آن از ۱۰۰۰ دلار به ۳۰۰ دلار کاهش پیدا كند.

تحریم های بانکی و بین بانکی هم بسیاری از شرکت های داخلی را هدف گرفت و باعث شد حتی در داخل کشور هم تنها طی یک ماه میزان معوقات بانکی ۷ هزار میلیارد تومان افزایش را نشان دهد به طوري كه طی ده ماهه نخست سال ۹۱ معادل ۱۹.۵ هزار میلیارد تومان به حجم تسهیلات بانکی معوق افزوده شد و بالاخره تحریم های نفتی که اگر چه تحریمی نا پایدار بوده ولی به دلیل اینکه اقتصاد کشور با نفت تعریف شده لطمات بزرگی را به اقتصاد نفتی ایران و در پی آن به حوزه معیشتی مردم بزند.

با توجه به توصيف شرايط كشور در چند سال اخير به نظر مي رسد آنچه كه بيش از هر چيز ديگر سفر رييس جمهور به نيويورك را بيش از گذشته به بخش مهمي از اخبار و تحليلهاي رسانده آورده است دستاوردهايي است كه اين سفر مي تواند براي رفع تحريمها داشته باشد و اقتصاد كشور را نه با آثار رواني بلكه با آثار واقعي رشد دهد.