بسیاری از منابع غربی اعتقاد دارند که ارتش سوریه هزاران موشک پیشرفته در اختیار دارد که قادرند بسیاری از مناطق سرزمین‌های اشغالی را در تیررس خود قرار دهند.

به گزارش جهان بین، نگرانی‌ها از بابت توان موشکی سوریه برای دشمنان قسم خورده این کشور بالا گرفته است.

موقعیت متفاوت سوریه، توان بسیار بالای نظامی آن و حمایت گسترده مردم و ارتش سوریه از نظام، وحشت و گیجی سنگینی را بر دشمنان این کشور به‌خصوص رژیم اشغالگر قدس تحمیل کرده است.

بسیاری از منابع غربی اعتقاد دارند که ارتش سوریه هزاران موشک پیشرفته در اختیار دارد که قادرند بسیاری از مناطق سرزمین‌های اشغالی را در تیررس خود قرار دهند.

سوریه در دهه‌های اخیر از کمک‌های گسترده قدرت‌های موشکی شرقی مانند روسیه، چین، جمهوری اسلامی ایران و همچنین کره شمالی برخوردار بوده است و برخلاف لیبی که تعداد موشک‌های آن به ۳۰۰ فروند بالغ نمی‌شد با زرادخانه‌ای متشکل از تعداد فراوانی موشک بالستیک و کروز هدف بسیار سختی برای دشمنان خارجی است.

سوریه صدها موشک بالستیک کوتاه‌برد تاکتیکی از نوع اسکندر ss-۲۱ SRBM و اسکاد در زرادخانه خود دارد که قادرند بسیاری از نقاط سرزمین‌های اشغالی را مورد اصابت قرار دهند و برد مناسب برای هدف قراردادن پایگاه‌های آمریکا در عراق، ترکیه و اردن را دارند. بسیاری از این موشک‌ها به کلاهک‌های شیمیایی و پیشرفته مجهز شده‌اند.


در ۱۳ آوریل ۲۰۰۷ روزنامه اسرائیلی "اورشلیم پست" خبر داد که سوریه موشک‌های اسکاد ۳۰۰ کیلومتری خود را در ارتفاعات جولان مستقر کرده است.

سوریه بسیاری از موشک‌های اسکاد خود را از طریق روسیه دریافت کرده است اما مشخص نیست که این کشور موشک‌های اسکاد سی را از روسیه دریافت کرده است یا نه.

سوریه ۱۸ موشک اسکاد- بی و ۱۸ فروند موشک اسکندر ss-۲۱ در اختیار دارد.

کارشناسان معتقدند که سوریه در سال۱۹۹۱ توانسته بیش از ۱۵۰ فروند موشک اسکاد -سی از کره شمالی خریداری کند.

اسکاد سی بردی بیشتر از اسکاد بی دارد و قادر است با کلاهک ۷۷۰ کیلوگرمی مسافت ۵۰۰ کیلومتری را طی کند.این کشور همچنین موشک‌های خود را به کلاهک‌های شیمیایی، میکروبی و خوشه ای و... مجهز کرده است.

بنا به گزارشی که در سال ۲۰۰۰ منتشر شده، سوریه توانسته است ۲۶ سکوی شلیک موشک و ۳۰۰-۴۰۰ فروند موشک اسکاد - بی با کلاهک ۱۰۰۰ کیلوگرمی و برد ۳۰۰ کیلومتر و اسکاد سی با برد۵۰۰ کیلومتر و کلاهک ۷۷۰ کیلوگرمی برای زرادخانه موشکی خود فراهم کند که تهدیدی جدی برای رژیم اشغالگر قدس به شمار می‌رود.


یکی از واحدهای موشکی سوریه از ۱۸ سکوی شلیک و ۵۰ موشک اسکاد-سی تشکیل شده است که در بعضی مواقع برای شلیک فقط به ۳ تا ۵ دقیقه زمان برای شلیک نیاز دارند.

در اوایل سال۱۹۹۸ شایع شد که سوریه دو واحد موشکی اسکاد سی خود را از نزدیکی حلب در شمال این کشور به محلی در نزدیکی دمشق منتقل کرده است.

دمشق به طور مداوم در تلاش است تا انواع موشک‌های سوخت جامد و مایع خود را گسترش دهد و برای تحقق این امر به کمک‌های خارجی نیاز مبرم دارد که دو کشور ایران و کره شمالی از بارزترین کشورهایی هستند که در زمینه توسعه موشک‌ها و به‌خصوص موشک اسکاد -دی با این کشور همکاری دارند.

سوریه با کمک کره شمالی یک برنامه توسعه نوعی موشک دوربرد را نیز در دستور کار دارد.



در اواخر سال ۲۰۰۰ سوریه یک فروند موشک اسکاد - دی با برد۳۶۰ مایل (۷۰۰ کیلومتر ) را آزمایش کرد. با این برد دمشق می‌تواند موشک‌هایش را در عمق بیشتری مستقر و حفاظت بیشتری از آن‌ها را تامین کند.

در ۲۷ می۲۰۰۵ سوریه سه موشک اسکاد را آزمایش کرد که اولین آزمایش از سال۲۰۰۱ بود. موشک‌های آزمایش شده مشتمل بر یک فروند موشک اسکاد- بی با برد ۳۰۰ کیلومتر و دو موشک اسکاد - دی با برد ۷۰۰ کیلومتر بود.

موشک‌ها از پایگاه "مناخ" در شمال حلب شلیک شدند و بعد از طی مسافت۴۰۰ کیلومتری در نزدیکی مرز اردن به زمین اصابت کردند.

منابع سازمان اطلاعاتی صهیونیست‌ها در نیمه دوم سال ۲۰۰۷ اعلام کردند که سوریه آزمایشات پرتاب پیشرفته‌ای را در منطقه شمال شرقی این کشور با موشک‌های اسکاد - دی داشته است.

این موشک‌ها۷۰۰ کیلومتر برد دارند و با کمک‌های فنی کره شمالی توسعه داده شده‌اند.




نگرانی‌های زیادی از برنامه های موشکی سوریه در دل دشمنان این کشور وجود دارد، به‌خصوص وقتی گمان می‌رود که سوریه برنامه‌هایی برای دست‌یابی به موشک‌های میان‌برد MRBM مانند موشک‌های "نودونگ" و یا موشک شهاب-۳ ایرانی را در دست اجرا دارد.

بُعد دیگر نیروی موشکی سوریه راکت‌های برد بلند و موشک‌های سوخت جامد است.

قطعاً سوریه موشک‌های سوخت جامد زیادی از انواع چینی، کره‌ای، روسی و ایرانی دارد و خود این کشور صنایع پیشرفته‌ای را برای ساخت این موشک‌ها و راکت‌ها ایجاد کرده است.



از تعداد دقیق این موشک‌ها اخبار دقیقی در دست نیست اما از آنجا که سوریه برای ساخت چنین موشک‌هایی دردسر کمتری داشته و نیازی به موشک‌های با برد بسیار بالا برای حمله به خاک دشمن ندارد، تخمین زده می‌شود که این کشور حدود یکصد هزار موشک و راکت دوربرد را برای انهدام و بمباران شهرهای فلسطین اشغالی در اختیار داشته باشد.

مهم‌ترین موشک‌های سوخت جامد هدایت شونده سوریه می‌توان به موشک فاتح۱۱۰ ایرانی با برد ۱۵۰-۳۵۰ کیلومتر، موشک ام-۹ چینی با برد۶۰۰-۸۰۰ کیلومتر و موشک‌های قدرتمند اسکندر با برد ۲۸۰ کیلومتر اشاره کرد.

این کشور همچنین تعداد نامعلومی از راکت‌های دوربرد زلزال ۱،۲ و ۳ با برد۱۵۰تا ۴۰۰ کیلومتر در اختیار دارد.


توان نظامی سوریه

نیروهای مسلح سوریه (القوات المسلحة العربیة السوریة) شامل نیروی زمینی، نیروی دریایی، نیروی هوایی، پدافند هوایی و نیروهای شبه نظامی است.


نشان رسمی نیروهای مسلح سوریه


مطابق قانون اساسی، رئیس‌جمهور سوریه، فرمانده کل قوا محسوب می‌شود.




مساحت سوریه، ۱۸۵۱۸۰ کیلومتر مربع است و جمعیت آن در سال ۲۰۱۲ حدود ۲۲ میلیون و ۵۳۰ هزار نفر برآورد شد. سوریه با دارا بودن ۳۰۴۰۰۰ نفر پرسنل فعال نظامی و ۳۴۲۵۰۰ نفر نیروی ذخیره، از لحاظ تعداد پرسنل نظامی در رده سیزدهم جهان و از نظر توان نظامی در رتبه ۳۵ دنیا قرار دارد.


نیروی زمینی بزرگ‌ترین بخش از نیروهای مسلح سوریه محسوب می‌شود که شامل ۲۲۰۰۰۰ نفر نیروی فعال و ۲۸۰۰۰۰ نفر نیروی ذخیره است.

نیروی زمینی سوریه دارای ۴۹۵۰ دستگاه تانک (شامل ۱۱۵۰ دستگاه ذخیره)، ۱۱۲۷ دستگاه خودروی زرهی آبی- خاکی، ۲۹۵۰ دستگاه خودروی رزمی پیاده نظام، ۱۸۶۰ نفربر زرهی، ۲۱۳۰ عراده توپ خود کششی، ۱۶۷۵ توپ ضدهوایی، ۱۱۳۶ عراده توپ خود کششی (شامل ۴۸۵ هویتزر و ۶۵۰ توپ ضدهوایی)، ۶۸۹۰ لانچر موشک هدایت شونده ضدتانک، بیش از ۵۰۰ سامانه راکت انداز چند لول و ۴۲۳۵ لانچر موشک سطح به هواست.

ارتش سوریه به انواع مختلف سلاح‌های ضدتانک از قبیل AT-۱۴ (کورنت)، میلان و RPG-۲۹ مجهز است.

در زرادخانه سوریه، موشک‌های بالستیکی از قبیل فراگ ۷، انواع اسکاد، زلزال ۲ و شهاب ۲ نیز یافت می‌شود.


پدافند هوایی سوریه

پدافند هوایی سوریه، از لحاظ تسلیحات یکی از قوی‌ترین واحدهای پدافند زمین پایه در سطح خاورمیانه به شمار می‌رود که علاوه بر سامانه‌های پدافند توپخانه‌ای، انواع سامانه‌های زمین به هوای سام (از قبیل S-۳۰۰P)، تور- ام-۱، بوک- ام-۱ و "پنتسر" را در اختیار دارد.




نیروی دریایی سوریه

نيروی دريایی سوريه با داشتن ۴۰۰۰ نفر پرسنل فعال و ۲۵۰۰ نفر ذخیره، تحت فرماندهی محلی ارتش در بندر لاذقیه قرار دارد.

ناوگان دریایی سوریه در بنادر بانیاس، لاذقیه، مینات البیضا و طرطوس مستقر است.

این ناوگان شامل دو فروند زیردریایی کلاس "رومئو"، ۲ فروند ناو محافظ، ۳۰ قایق موشک انداز، ۱۴ فروند شناور گشتی و تعدادی شناور دیگر است.



" ناو محافظ پتیا جمعی" در نیروی دریایی سوریه

نیروی هوایی سوریه

نیروی هوایی سوریه، دارای ۶۰۰۰۰ نفر پرسنل (شامل ۲۰۰۰۰ نفر نیروی ذخیره) است.

با توجه به سطوح بالای رازداری در ارتش سوریه، آمار دقیقی از تعداد هواپیماها و بالگردهای آن موجود نیست، اما با جمع بندی آمارهای مختلف، تعداد پرنده‌های بال ثابت نیروی هوایی سوریه بین ۴۵۸ تا ۷۵۲ فروند و تعداد بالگردهای آن بین ۱۷۶ تا ۲۱۴ فروند تخمین زده می‌شود.

پس از جنگ جهانی دوم و با کاهش قدرت کشورهای انگلیس و فرانسه آن‌ها نیروهای خود را از بخش‌هایی از خاورمیانه و از جمله سوریه خارج کردند.

با خارج شدن نیروهای بیگانه و پس از فارغ‌التحصیل شدن اولین سری خلبانان آموزش دیده در مدرسه پرواز (در انگلستان) در سال ۱۹۴۸ نیروی هوایی سوريه تأسیس شد.



نشان رسمی نیروی هوایی سوریه


نماد نیروی هوایی سوریه شباهت زیادی با نماد نیروی هوایی مصر دارد.

عمده تفاوت این دو، وجود دو ستاره سبز رنگ بر روی دایره سفید رنگ نماد نیروی هوایی سوریه است که از روی ستاره‌های پرچم این کشور گرفته شده است.

در سال ۱۹۵۰ دو کشور سوریه و مصر در صدد برآمدند تا در هم ادغام شده و جمهوری متحد عربی (United Arab Republic) را پایه ریزی کنند. در نتیجه این تصمیم نیروی هوایی سوریه شروع به رشد کرد.

این نیرو با استخدام پرسنل بیشتر و به خدمت در آوردن هواپیماهای بیشتر توان خود را افزایش داد. با این حال حافظ اسد (رییس جمهور وقت سوریه) تنها به این قرارداد اکتفا نکرد و روابط تنگاتنگی با کشورهای عضو پیمان "ورشو" (بلوک شرق) برقرار کرد.

هدف از این اقدام نزدیک‌تر شدن هر چه بیشتر به اتحاد جماهیر شوروی (سابق) بود. پس از این اقدام سیل تسلیحات روسی به سوریه سرازیر شد که نیروی هوایی این کشور نیز از آن بی‌بهره نماند.



در جریان جنگ "رمضان" (۱۹۷۳)، نیروی هوایی پاکستان ۱۶ نفر از خلبانان خود را به سوریه و مصر فرستاد تا در این جنگ از آن‌ها عليه اسرائيل پشتیبانی کند.

این خلبانان زمانی رسیدند که مصر قرارداد آتش بس را امضا کرده بود. با این حال سوریه همچنان به جنگ ادامه می‌داد. ۸ تن از خلبانان پاکستانی پروازهای جنگی خود را با هواپیماهای Mig-۲۱ آغاز کردند. اولین موفقیت خلبانان پاکستانی توسط خلبان ستار علوی (Sattar Alvi) به دست آمد. وی موفق شد در یک نبرد هوایی یکی از میراژهای اسراییلی را نابود کند. به خاطر این اقدام، دولت سوریه از او تقدیر به عمل آورد.

خلبانان عراقی نيز در جریان جنگ "رمضان" موفق شدند تعدادی F-۴ فانتوم اسراییلی را نابود کنند. هیچ یک از خلبانان پاکستانی در این جنگ کشته نشدند و هیچ هواپیمایی را از دست ندادند.

خلبانان آلبانیایی، چکسلواکیایی و بلغاری که در خدمت نیروی هوایی سوریه بودند، موفق شدند تعداد بیشتری هواپیمای اسراییلی را ساقط کنند.

خلبانان پاکستانی و آلبانیایی و چکسلواکیایی و بلغاری تا سال ۱۹۷۶ در نیروی هوایی سوریه باقی ماندند و به تربیت خلبانان سوری و آموختن هنر رزم در هوا به آنان مشغول بودند.

این آموزش‌ها به همراه خرید تجهیزات جدید باعث شد تا نیروی هوایی سوریه در جنگ لبنان(۱۹۸۲) موفق‌تر عمل کند و ۶۴ فروند هواپیمای اسراییلی را نابود کند.

نیروی هوایی سوریه بعد از جنگ ۱۹۸۲لبنان نیز به تجهیز خود به وسیله تجهیزات شرقی ادامه داد.

پس از این جنگ اطلاعات کمی در مورد این نیرو منتشر شده، اما بعضی از اطلاعات منتشر شده نشان می‌دهد نیروی هوایی این کشور تعدادی MiG-۲۹ و Su-۲۴ خریداری کرده است.

همچنین گزارش‌هایی وجود دارد که از تمایل دمشق به خرید Su-۲۷ حکایت دارد. آخرین و شاید مهم‌ترین خرید این نیرو نیز سفارش ۸ فروند رهگیر Mig-۳۱ است.


پایگاه‌های هوایی نظامی سوریه

۱-Abu ad Duhor
۲-Afis
۳-Al Qusayr
۴-An Nasiriya
۵-As Suwayda
۶-Dumayr
۷-Hamah
۸-Jirah
۹-Khalkhalah
۱۰-Marj As Sultan
۱۱-Marj Ruhayyil
۱۲-Minakh
۱۳-Qabr as Sitt
۱۴-Saiqal
۱۵-Shayrat
۱۶-Tiyas

دارایی‌های نیروی هوایی سوریه

جنگنده‌ها:

Mikoyan-Gurevich MiG-۲۹:
مجموعاً ۵۶ فروند (مدل B: چهل و دو فروند و مدل SMT: چهارده فروند)

Mikoyan-Gurevich MiG-۲۳:
۱۷۳ فروند

Mikoyan-Gurevich MiG-۲۵:
۳۷ فروند

Mikoyan-Gurevich MiG-۲۱:
۱۴۲ فروند

هواپیماهای پشتیبانی زمینی:

Sukhoi Su-۲۴
۲۰ فروند

Sukhoi Su-۲۲
۵۰ فروند

هواپیماهای آموزشی:

Aero L-۳۹ Albatros
۲۳ فروند

MBB ۲۲۳ Flamingo:
۳۵فروند

MFI-۱۷ Mushshak:
۶ فروند

هواپیماهای ترابری و VIP:

Antonov An-۲۶:
۴ فروند

Ilyushin IL-۷۶:
۴ فروند

Dassault Falcon ۲۰:
۲ فروند

Dassault Falcon ۹۰۰:
۱ فروند

Tupolev Tu-۱۳۴:
۴ فروند

Yakovlev Yak-۴۰:
۶ فروند


هلیکوپتر های هجومی:

Mil Mi-۲۴:
۴۶ فروند

Aérospatiale SA-۳۴۱ Gazelle:
۴۲ فروند

Mil Mi-۲:
۲۰ فروند

هلیکوپترهای ترابری:

Mil Mi-۸:
۵۵فروند

Mil Mi-۱۷:
۴۵ فروند

موشک‌ها:

هوا به هوا:

Vympel AA-۲ Atoll
Vympel AA-۷ Apex
Molniya AA-۸ Aphid
Vympel AA-۹ Amos (برای MIG-۳۱)
Vympel AA-۱۰ Alamo

هوا به زمین:

Zvezda AS-۷ Kerry
Zvezda AS-۱۰ Karen
Raduga AS-۱۱ Kilter
Zvezda AS-۱۲ Kegler
Molniya AS-۱۴ Kedge
Euromissile HOT


یک سامانه پدافند سام-۲ سوریه

زمین به هوا (SAM):

Lavochkin SA-۲ Guideline:
۲۷۵ لانچر

Isayev SA-۳ Goa:
۱۴۳ لانچر (در حال ارتقا یافتن هستند)

Almaz SA-۵ Gammon:
۴۸ لانچر

SA-۷ Grail
۲۰۰ لانچر

SA-۸ Gecko :
۶۰ لانچر

آن‌چه در این میان قابل توجه است از یک سو قدرت موشکی بالای سوریه و از دیگر سو حساسیت دریای مدیترانه است. سوریه بر بخش مهمی از سواحل شرق مدیترانه اشراف دارد.

صرف نظر از اهمیت مسئله سوریه برای روسیه و نوع واکنش مسکو، شایان ذکر است که سوریه می‌تواند از دو سمت غربی و جنوب غربی تهدیدهای جدی علیه نیروهای آمریکایی و انگلیسی و تأسیسات مهم رژیم صهیونیستی ایجاد کند.

هم اکنون ۳ ناو جنگی در دریای مدیترانه- منطقه نزدیک سوریه- حضور دارند که می‌توانند اهداف مهمی برای حملات غافلگیرکننده سوریه باشند.

این موضوع در ابعادی محدودتر در جنگ ۲۰۰۶ لبنان و رژیم صهیونیستی مسبوق به سابقه است به نحوی که حزب‌الله دو فروند ناوچه پیشرفته "ساعر" رژیم صهیونیستی را هدف حملات موفق موشکی خود قرار داد و جالب اینکه سیدحسن نصرالله پیش از زدن ناوچه دوم از فرماندهان رژیم صهیونیستی و ناظران خواست، حمله به این ناوچه را به چشم ببینند!

سوریه طی ۲ دهه گذشته به ارتقای قدرت موشکی خود اهتمام داشته و از هزاران فروند موشک با کاربردها و بردهای مختلف برخوردار است که قابلیت حمله به اهداف زمینی و دریایی و هوایی دور و نزدیک را از عمق فلسطین اشغالی تا وسعت دریای مدیترانه دارا هستند.

بنابر برخی گزارش‌ها سوریه از چند صد فروند موشک اسکاد بی با کلاهک یک تنی و برد ۳۰۰ کیلومتر برخوردار است.

از سوی دیگر یک روزنامه آمریکایی ۳ ماه پیش از اقدام روسیه در ارسال موشک‌های ضد دریایی پیشرفته «یاخونت» به سوریه خبر داد.

این موشک‌ها به سیستم رادار فوق پیشرفته مجهزند که قدرت مانور و دقت نشانه‌گیری آن‌ها را نسبت به مدل‌های دیگر افزایش داده است.

به گزارش نیویورک تایمز، از این موشک‌ها می‌توان برای مقابله باهر گونه مداخله نظامی خارجی در سوریه استفاده کرد.

این محموله تسلیحات شامل موشک‌های پیشرفته «یاخونت» با برد ۲۹۰ کیلومتر است. این موشک‌ها که بیش از شش متر طول دارند قادر به حمل دو نوع کلاهک انفجاری و یا ضد زرهی هستند.

به نوشته نیویورک تایمز سوریه اولین بار در سال ۲۰۰۷ سفارش این موشک به همراه پرتاب کننده آن‌ها را داده بود که اولین محموله در اوایل سال ۲۰۱۱ به این کشور ارسال شد.

موشک‌های مافوق صوت و برد بلند ضد کشتی «یاخونت» متعلق به ارتش سوریه و احتمالاً حزب‌الله لبنان عامل بازدارنده جدی مقابل ناوهای آمریکایی در دریای مدیترانه است.

ناوهای مذکور در صورت مداخله در سوریه باید منتظر موشک‌های بالستیک دقیق‌زن اسکندر و موشک‌های ضد کشتی اسکاد باشند و سلاحی که بتواند این موشک‌های ضد کشتی را خنثی کند روی ناوهای آمریکایی وجود ندارد.

"مارک مارول" سردبیر آمریکای شمالی شبکه بی‌سی‌سی گفته است: " نظامیان آمریکایی دائماً به رئیس‌جمهوری آمریکا هشدار می‌دهند که رویارویی با سوریه، کار بسیار مشکلی است. سوریه، لیبی نیست و از عهده سیستم دفاعی پیشرفته این کشور بر آمدن، کار بسیار دشواری است."

وی می‌نویسد: " در حالی‌که ممکن است باراک اوباما به هشدارهای روسیه چندان توجهی نکند، در قلبش آنچه را که روس‌ها می‌گویند قبول دارد. روس‌ها می‌گویند چنانچه آمریکا به سوریه حمله کند، همان اشتباهاتی را که جورج بورش، رئیس جمهوری سابق آمریکا در عراق مرتکب شده بود، تکرار کرده است. تردیدی نیست که آقای اوباما به این خطر فکر می‌کند."




اعتراف اسرائیل به توان موشکی سوریه

قبلاً یک روزنامه صهیونیستی اذعان کرده بود که موشک‌های " یاخونت" مانع اعمال هرگونه محاصره دریایی سوریه می‌شود.

شماری از مسئولان آمریکایی در گفت‌وگو با روزنامه نیویورک تایمز اعلام کردند که روسیه موشک‌های ضد کشتی " یاخونت" در اختیار دمشق قرار داده است.

با اعلام این خبر، روزنامه صهیونیستی هاآرتص در گزارشی اعلام کرد که با دستیابی نظام سوریه به موشک‌های " یاخونت" دیگر امکان هرگونه محاصره دریایی سوریه از بین می‌رود.

براساس اظهارات مسئولان آمریکایی موشک‌های پیشرفته " یاخونت" که پیش از آن سوریه مجهز به نمونه‌های قدیمی آن بود، با در اختیار داشتن رادارهای پیشرفته، کارکرد این نوع از موشک‌ها را بالا برده و مانع هرگونه محاصره دریایی سوریه می‌شود.

این مسئولان بلند پایه آمریکایی در گفت‌وگو با روزنامه نیویورک تایمز اعلام کردند که این محموله موشک‌های جدید، در بردارنده سیستم هدایت بسیار پیشرفته‌تری نسبت به نمونه‌ای است که سوریه پیش از آن در اختیار داشت.

روزنامه هاآرتص در این ارتباط نوشت که این موشک‌ها برخلاف موشک‌های اسکاد و موشک‌های دور برد زمین به زمین به ارتش سوریه اجازه می‌دهد علیه هرگونه اقدام احتمالی در محاصره دریایی سوریه وارد عمل و مانع از چنین محاصره‌ای شود.

هاآرتص درباره موشک " یاخونت" نوشت که طول این موشک به ۶.۷ متر و برد آن به ۲۹۰ کیلومتر می‌رسد و رادار آن این توانایی را دارد که از دور کنترل شود و به هدف اصابت کند.

در واقع راداری که روی این موشک کار گذاشته شده، به آن این امکان را می‌دهد تا از سیستم‌های دفاعی کشتی‌هایی که هدف آن قرار می‌گیرند، فرار کند.


"لئون پانتا" وزیر دفاع وقت آمریکا چندی پیش در مصاحبه‌ای که با یکی از رسانه‌های آمریکایی داشت با اذعان به اینکه عملیات نظامی علیه بشار اسد کار ساده ای نیست، اشاره داشت که عملیات نظامی سوریه به سادگی عملیات نظامی علیه قذافی نخواهد بود.

" پانتا " با اشاره به پدافند هوایی قدرتمند سوریه آن را یکی از نقاط قوت دولت سوریه دانسته و اذعان داشت که قبل از انجام هر عملیاتی باید فکری به حال این پدافند قدرتمند هوایی کرد. پدافندهایی که در نواحی پر جمعیت مستقر هستند و سرنگون کردن آن کار ساده‌ای نخواهد بود.

جدای از اظهارات " پانتا " در خصوص توانمندی‌های آفندی و پدافندی سوريه آن‌چه که بیش از اندازه به یک دغدغه جدی برای طرفداران حمله نظامی به سوریه مبدل شده، توانمندی‌های موشکی سوریه بوده که هم اکنون به یک عامل بازدارنده تبديل شده است.

سوریه چیزی در حدود ۱۲۰۰ فروند موشک کوتاه برد و میان برد از نوع موشک‌های اسکاد در اختیار دارد که با توجه به ظرفیت بالای ژئواستراتژیکی و ژئوپولتیکی این کشور قادر است بخش‌های مهمی از منطقه خاورمیانه را به میدان جنگ مبدل کند.


موشک‌های اسکاد فقط بخشی از توانمندی موشکی سوریه را تشکیل می‌دهند و جدای از آن مجهز بودن ارتش سوریه به فناوری‌های جدید موشکی مخصوصاً فناوری موشک های کروز مسأله‌ای نیست که به سادگی بتوان از کنار آن عبور کرد.

جدای از موشک‌های استراتژیک، تجربیات چند سال اخیر ارتش سوریه مخصوصاً جنگ‌های ۳۳ روزه و ۲۲ روزه حزب الله لبنان و حماس با اسرائیل این موضوع را برای فرماندهان نظامی سوری حل کرده است که با موشک‌ها و راکت‌های معمولی هم می‌تواند میدان جنگ را به خارج از مرزهای سوریه بگستراند.

فاصله اندک اراضی سوریه با سرزمین‌های اشغالی مسأله‌ای است که هواداران حمله نظامی به سوریه تاکنون به پیامدهای آن فکر نکرده‌اند.



نکته قابل توجه ديگر اين‌که آمريکا براي سرنگونی نظام حاکم بر سوریه ناگزیر از تن دادن به عملیات‌های بزرگ زمینی است.

از آن جایی‌که مخالفان دولت سوریه در آن حدی نیستند که قادر به درهم شکستن نیروی زمینی سوریه باشند، باید برخی نیروهای خارجی نیز قدم به سوریه بگذارند.

این در حالی است که نیروهای زمینی ارتش سوریه جزء بهترین نیروهای رزمی در کل منطقه خاورمیانه به حساب می‌آیند که در واقع این مسأله ناشی از توجه ویژه دمشق به ارتش و نیروهای نظامی – امنیتی در طول چند دهه گذشته است.

چنانکه هم اکنون ارتش سوریه بعد از ارتش مصر دومین ارتش قدرتمند عربی در خاورمیانه به شمار می‌رود.