از اوصاف روزه داران راستین که در کلام پیامبر اسلام(ص) در خطبه شعبانیه بر آن تاکید شده است افطاری دادن به روزه داران می باشد.

حضرت محمد(ص) در این باره می فرماید: هر کس از شما در این ماه مومن روزه داری را افطار دهد برای او نزد خداوند پاداش آزاد کردن یک برده و آمرزش همه گناهان گذشته منظور خواهد شد.

ماه مبارک رمضان زمینه ای را فراهم می کند تا دلهای مومنان و پاکان به سمت نیازهای اساسی جامعه سوق داده شود و آن رسیدگی به محرومان و نیازمندان است و چه خوب است اولویت اول افطاری دادن این افراد باشد.

اطعام دادن از رفتارهای بسیار پسندیده به خصوص در ماه مبارک رمضان است و این سنت نیکو همواره سبب نزدیکی دلها شده و این امر در این ماه تاثیر مضاعفی دارد و چه نیکوست افراد در حد توان خود مهمان دوستی و مهمان نوازی را که از صفات سخاوتمندان است را به جا بیاورند.

محبوبترین غذا و سفره در نظر پیامبر(ص) سفره ای است که شرکت کنندگان بیشتری خصوصاً از ضعفا و فقرا بر سر آن حاضر باشند.

امام صادق(ع) از پدرش نقل می کند که سدیر در ماه رمضان بر پدرم زین العابدین(ع) وارد شد و ایشان فرمود: ای سدیر می دانی این شبها چه شبهایی هستند؟ عرض کرد بله فدای تو گردم شبهای ماه مبارک رمضان. امام فرمود: آیا قدرت داری در این شبها هر شب ده بنده از فرزندان اسماعیل(ع) آزاد کنی؟ سدیر عرض کرد پدر و مادرم به فدایت قدرت مالی من به این مرتبه نمی رسد. پس حضرت تنازل داد و به یک نفر رسانید، او در جواب گفت: قدرت ندارم. امام فرمود: آیا قدرت نداری که یک نفر مسلمان را در هر شب افطار بدهی؟ عرض کرد بله بلکه به ده نفر قدرت دارم. پس پدرم فرمود:مراد من همین است همانا افطاری دادن در این ماه برابری می کند با آزاد کردن یک بنده.

بر هر انسان روزه دار مستحب است که بعد از نماز شام افطار کند مگر آنکه ضعف بر او غلبه کرده باشد یا جمعی منتظر او باشند و باید با چیز پاکیزه از حرام و شبهات افطار کند که بهتر است با خرمای حلال افطار کند تا ثواب نمازش چهارصد برابر گردد.

بهترین افطار خرما، آب، رطب، شیر ، حلوا یا نبات و آب گرم است در وقت افطار صدقه بدهد و روزه داران را افطاری دهد اگر چه به چند دانه خرما و شربتی آب باشد و از رسول خدا روایت شده است: اگر کسی روزه داری را افطار دهد برای رضای خدا از برای او خواهد بود مثل اجر ان روزه دار بدون آنکه از اجر او چیزی کم شود.

آیت الله علامه حلی در رساله سعدیه از امام صادق نقل کرده که فرمود: هر مومنی که اطعام کند مومنی را به لقمه ای در ماه رمضان حق تعالی برای او اجر کسی که سی بنده مومن را آزاد کرده برای او می نویسد و نزد خدای متعال یک دعای مستجاب دارد.

بنابراین با اشاره به موارد ذکر شده اسراف و افطاری های پرهزینه و تجملاتی در فرهنگ دینی ما جایگاهی ندارد و مذموم شمرده می شود.

حجت الاسلام والمسلمین زمانپور