به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «جهانبین نیوز»، طلبه شهید سید احمد هاشمی در وصیتنامه خود مینگارد:
وصیتنامه شهید سید احمد هاشمی شیخ شبانی
الحمدالله الذی هدانا سواء الطریق وجعل التوفیق خیر رفیق والصواه علی من ارسله هدی هو بالاهتداء حقیق و نورا به الاقتدا یلیق وعلی اله و اصحابه الذین سعد و امناهج الصدقبا التصدیق و صعدرامعارج الحق بالتحقیق:
حمد و سپاس خدائی را که ما را به راه راست هدایت فرمود و توفیق عبادت را بهترین رفیق برایمان قرارداد و درود بر پیغمبر اکرم (ص) که خداوند او را بهعنوان هدایتکننده جامعه فرستاد درحالیکه او بر هدایت مردم سزاوار است و او نوری است که برای رهبری لیاقت دارد و درود بر اهلبیت و اصحابش که راههای راستی و درستی را به تصدیق پروردگار پیمودند و پلهها حق را با تحقیق و یقین بالا رفتند.
بانام و یاد خداوند عزوجل و به انتظار ظهور حضرت مهدی (عج) و پیروزی اسلام بر کفر جهانی و با آرزوی اینکه احکام اسلام به معنی واقعی پیاده شود و با این امید که بتوانم با قطرات خون خود درخت اسلام را آب یاری کنم و جان ناقابلم را فدای این دین مبین اسلام نمایم (انشاءالله).
وصیت و سفارشی ندارم که بخواهم برای امت عزیز و همیشه بیدار بنویسم و کوچکتر از آنم که بخواهم در این وصیتنامه به آنچه نبودهام و نیستم برای شما سخن بگویم یا بنویسم و اگر توصیه و سفارشی میکنم از دو جهت است یکی از باب وظیفه و کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته و دیگر از باب احب الصالحین و لیس منهم والی نه سخن میگفتم و نه وصیتی مینوشتم و زبان خطاکارم را دفم فرومیبستم.
وصیتنامه خود را آغاز میکنم به امید اینکه بیش از هر چیز در قلب خودم کارگر گردد (انشاءالله).
آنگاهکه ملک عذابت مرا بهسوی آتش میبرد رویم را بر خواهم گرداند و خواهم گفت خدایا مگر در قرآن و روایات نفرمودهای من پشیمانها را دوست دارم من گناهکاران را میبخشم حتی اگر بهاندازه گناه جن و انس باشد.
الهی من پشیمانم من را ببخش، حاشا هیهات. رحمت تو بیش از آن است که من وصف کنم به قول سعدی:
گر کسی وصف او زمن پرسید بی دل از بینشان چه گوید
باز امیدم به عفو و رحمت و لطف و کرم توست، لطف مرا به این وادی ایمان و شهادت عاشق و معشوق رسانده و احتیاج من به تو مرا به این سرزمین خون کشانده لطفت را از من عاصی دریغ مدار یا ارحم الراحیمن من لایق عذابم من لایق سرزنش و عتابم هر آنچه خواهی کن و لکن لا تحملنی ما لا طاقه لی به معبودا بر سرم فریاد کن تا پردههای غفلت و گمراهیام پاره شود تا اینکه از بنده بیمقدارت راضی گردی خدایا به تو پناه میآورم از سجدهای روح سجود ندارد و رکوعی که نفس خشوع ندارد.
معبودا! الهی تو به بزرگیات مرا بپذیر تو تاکنون محبت کردهای فراموشم مکن یا غفار الذنوب، الهی لک العتیی حتی ترضی.
خدایا بر سرم فریاد بزن عتابم کن تا از من راضی شوی.
اما وصیت و سفارشم به شما ملت قهرمان و شهیدپرور این است که قدر و منزلت امام را بدانید و در مورد این مرد خدا زیاد مطالعه کنید او کسی است که قلم از نوشتن اوصافش عاجز است، امام لطف بزرگ خدا است برای انسانهای روی زمین رحمت نور است و در عصر غیبت و عظمت و بزرگیاش را باید در زمین رحمت نور است و در عصر غیبت عظمت و بزرگیاش را باید در عشق پاکبازان وادی عشق به حضور و وجودش شناخت شمارا به تقوی الهی دعوت میکنم که اولین وصیتی بود که حضرت امیر (ع) به فرزندان بزرگوارش کرد شمارا به وحدت و یکی بودن میخوانم که بعد از مقام رهبری بزرگترین مسئله است که اگر جامعهای آن را دارا باشد پیروز و سربلند خواهد بود و اگر جامعهای فاقد آن باشد فساد و تباهی سریع رشد میکند و آن جامعه را به رکود و سکوت میکشاند نصب الدین العین شمارا به قرآن و احادیث و روایات قرار میدهم.
به شما سفارش میکنم قبل از هر چیز خود را تزکیه و مهذب کنید که تنها راه سعادت و پیروزی همین است چنانچه اگر کسی که هیچگونه رابطه روحی با عالم غیب ندارد اگر عمل نیکی از او سر بزند آن عمل ابتر و ناقص است و به دوستان عزیزم سلام میرسانم و شدیداً التماس دعا دارم.
اما وصیتم به خانواده عزیز و محترم.
پدر مهربانم سلام عرض میکنم و از شما حلالیت میطلبم چونکه حق زیادی در گردن من دارید و من نتوانستم از عهده کمی از آن برآیم.
وصیت و سفارشم به برادران عزیزتر از جانم این است در کسب و شناخت معارف اسلامی کوشا باشید و قرآن زیاد بخوانید و درآیات آن تدبیر و تعقل کنید و بدانید که خدا حاضر و ناظر اعمال ماست.
به خواهران عزیز و مهربانم سفارش میکنم که در کنار همه مسائل باید در حفظ حجاب کوشا باشید و بدانید که زن کلاً در جامعه مسئولیت حساس و سنگینی دارد چونکه دشمنان اسلام تابهحال هر چه ضربه خوردهاند از فرزندانی بوده که از زنان راستین اسلام زائیده شده و در دامان آنها پرورشیافتهاند و امیدوارم که با عنایت و الطاف خداوند رحمان فاطمه گونه زندگی کنید و زینب گونه و حسین وار تحویل جامعه دهید. (انشاءالله)
والسلام سید احمد هاشمی شیخ شبانی
انتهای پیام/1030ج