به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «جهانبین نیوز»، شهید غلامرضا عرب مارکده در وصیت‌نامه خود می‌نویسد:
 
 (بسم‌الله الرحمن الرحیم)
بنام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با سلام بر امام زمان (عج) و نائب برحقش امام خمینی (ره)، سلام بر شهیدان و اسیران و با سلام به خانواده‌های شهدا و مفقودین وصیت‌نامه خود را آغاز می‌کنم.

 خدا را سپاس و شکر می‌کنم که عمر مرا در این عصر شهادت در این دوران نوپای وزنده شدن اسلام قرارداد. خدا را شکر می‌کنم که رهبری این دوران را به دست انسانی از فرزندان پاک پیامبر (ص) قرارداد تا چنین قیام کند؛ و ملت مسلمان ایران را از اسارت ستمگران زمان نجات دهد.

خدایا تو بهتر از هر کس میدانی که این بنده حقیر و شرمسار از گناهانم رو به‌سوی تو آوردم و با تمام ایمان و از ته قلبم فریاد برمی‌آورم خداوندا گناهانم را ببخش. خدایا می‌دانی که برای رضای تو به جبهه آمدم و بس.

در این مکان مقدس از تو می‌خواهم مرا یاری کنی تا برای اسلام مفید واقع شوم و راضی هستم به رضای تو و خلاصه آنکه در صحرای محشر در برابر سیدالشهدا روسفید بمانم.

مادر عزیز و مهربانم شمارا خیلی دوست دارم ولی خدا را بیشتر دوست دارم می‌دانم که در طول چند سال عمرم نتوانستم برای تو فرزندی لایق و شایسته باشم وتو را ناراحت کردم ولی امیدوارم که این فرزند نادان خود را ببخشی و از من راضی باشی و شیرت را حلالم کنی.

مادر و خواهرانم شمارا به صبر و استقامت درراه خدا دعوت می‌کنم و از شما می‌خواهم که بعد از شهادتم هرگز گریه نکنید که ناشی از ضعف شما باشد هر موقع که به یاد من افتادید پیام‌آور صحرای کربلا زینب کبری
 (س) را در نظر خود مجسم کنید؛ و به یاد مصیبت‌هایی که این بزرگوار کشیده است بیفتید و آرام بگیرید و اگر می‌خواهید مرا خوشحال کنید حجاب خود را حفظ کنید که حجاب شما کوبنده‌تر از خون من و دیگر شهیدان است.

و در پایان از برادران و خواهران که از من بدی یا خطایی دیده‌اند مرا به بزرگواری خودشان ببخشند.
 28/11/1365 -شلمچه غلامرضا عرب مارکده
 
انتهای پیام/1030ج