به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «جهانبین نیوز»، شهید احمدرضا طاهری فرزند موسی دهم تیر 1346 در شهر بروجن از توابع استان چهارمحال و بختیاری به دنیا آمد. دانش‌آموز دوم متوسطه بود که از طرف بسیج در جبهه حضور یافت. او که از کودکی نذر امام حسین (ع) شده بود، بیست و هفتم آبان 1361 در منطقه موسیان به شهادت رسید. احمدرضا یازده روز قبل از شهادت خود این وصیت‌نامه را برای من و شما نوشته است.

بسم‌الله الرحمن الرحیم
متن وصیت‌نامه شهید احمدرضا طاهری
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیله الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون.

گمان نبرید کسانی که درراه خدا کشته می‌شوند مرده‌اند بلکه زنده‌اند و در پیش خدای خود روزی می‌گیرند.
با عرض سلام به حضرت مهدی (عج) و نائب برحقش خمینی کبیر و شهدای کربلای حسین تا کربلای 7 تیر بالأخص شهید مظلوم بهشتی عزیز.

وصیت‌نامه‌ای که می‌نویسم می‌خواهم نشان‌دهنده خط و هدف کسی باشد که با آگاهی کامل خط خود را انتخاب کرده و به این راه تا پای جان از آن دفاع خواهد کرد. خط ما همان خط انبیاء و اولیاء خداست خطی که انسان می‌سازد. وقتی‌که انسان در این خط وارد شد دیگر مال خود و خانواده خود نیست مال خداست. وقتی خدا چیزی را که داده خواستن باید داد و اکنون خط خدا و دین مبین اسلام احتیاج به دفاع دارد. درخت اسلام خون می‌خواهد و کسی که این راه را انتخاب کرده باید خون بدهد و من نیز آمده‌ام تا وظیفه‌ام را اجرا کنم. ما که شهادت را افتخار خود می‌دانیم پس از کشته شدن باکی نداریم. ما راه و روشمان را از حسین (ع)  یاد گرفته‌ایم حسینی که خون خود و 72 تن از اصحاب بر زمین ریخت تا اسلام زنده بماند. پس بیایید باهم به پیام هل من ناصر ینصرنی حسین زمان لبیک بگوییم و راهی جبهه‌ها شویم تا ان‌شاءالله راه کربلای حسینی را بازکنیم.

در پایان سه پیام‌دارم؛
پیام اولم : به ملت ایران است که پشت سر امام را رها نکنند. امام این پیر و اسوه تاریخ در جماران کسی، که با یک پیام از گوشه جماران دنیا را به لرزه می‌اندازد و از آنان می‌خواهم که وحدت خود را حفظ کنند و هرگز نماز جمعه را خالی نکنند.

پیام دوم من : به مردم شهرم است که دودستگی‌ها را از بین ببرند و با وحدت خود دشمن را نابود کنند و اگر جبهه‌ها احتیاج داشت به‌سوی جبهه هجوم‌آورند و هرگز ارتباط خود را سپاه و بسیج قطع نکنند.

پیام سوم خود را با خانواده‌ام می‌گویم : من از آنان می‌خواهم که روحیه عالی گذشته خود را حفظ کنند و هرگز در شهادت من گریه نکنند که حاکی از ضعف باشد و لباس سیاه هرگز نپوشید چون من به معشوقم رسیده‌ام. از خواهرانم می‌خواهم که حجاب خود را حفظ کنند؛ و تو برادرم محمد در سنگر مدرسه سعی کن که بتوانی خدمتی به این انقلاب کرده باشی و تو علی سعی کن که درست را بخوانی و سپاه را نیز رها نکن.

سرباز امام یاور روح‌الله احمدرضا طاهری ف موسی
دهلران 16/8/61

انتهای پیام/1030ج