به گزارش جهانبین نیوز و به نقل از خبرنگار مهر؛ چهاردهمین دوره مسابقات بسکتبال با ویلچر قهرمانی جهان در حالی در دبی به پایان رسید که تیم ملی ایران با پیروزی در دیدار رده‌بندی و کسب مدال برنز، «برای نخستین بار» در جدول توزیع مدال‌های تاریخ این رقابت‌ها قرار گرفت.

این در حالی است که همین ۱۰ سال پیش، بسکتبال با ویلچر ایران در این بازه زمانی درگیر محرومیت و تبعات آن بود. این محرومیت به دنبال اعتراض به تغییر برنامه بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ پکن و امتناع از دیدار برابر آمریکا در مرحله یک‌چهارم نهایی، گریبان گیر بسکتبال با ویلچر ایران را گرفت.

بعدازاین بازی‌ها کمیسیون موضوعات قانونی فدراسیون جهانی بسکتبال، برای بسکتبال با ویلچر ایران حکم محرومیت پنج‌ساله از حضور در تمام میادین جهانی را داد اگرچه اوایل سال ۲۰۱۲، کمیته بین المللی المپیک با یازده ماه تخفیف، پایان محرومیت بسکتبال با ویلچر ایران را اعلام کرد و این‌گونه ایران به میادین بازگشت اما از مسیری نو و باپوست اندازی تدریجی.

بازگشت متفاوت بعد از گذر از دوره محرومیت
از دست دادن المپیک ۲۰۱۲ لندن به دلیل غیب در میادین انتخابی مربوط به آن از بزرگ‌ترین تبعاتی بود که حکم محرومیت اعمالی برای بسکتبال با ویلچر ایران به همراه داشت اما دقیقاً بعد از گذر از این دوره بود که تیم ملی ایران برای نخستین بار در مسابقات قهرمانی جهان شرکت کرد. این رقابت‌های از سال ۱۹۷۳ آغاز شد اما تا سال ۲۰۱۴ که دوازدهمین دوره مسابقات در کره جنوبی برگزار شد، بسکتبال با ویلچر ایران در هیچ‌یک از ادوار آن شرکت نداشت.

در این دوره مسابقات (۲۰۱۴ کره جنوبی) بود که بسکتبال با ویلچر ایران برای نخستین بار در کنار تیم‌های جهانی قرار گرفت و با کسب ۶ برد در هفت بازی، در جایگاه هشتم جدول رده‌بندی ۱۶ تیمی ایستاد. در دومین حضور جهانی هم تیم ملی بسکتبال با ویلچر ایران برای نخستین بار به مرحله نیمه‌نهایی راه یافت و به‌عنوان چهارم مسابقات ۲۰۱۸ آلمان دست‌یافت.

در این میان بسکتبال با ویلچر ایران حضور دربازی‌های پارالمپیک را از سر گرفت و توانست پس از کسب جایگاه دهمی پارالمپیک ۲۰۱۶ ریو، این رده را به جایگاه نهمی پارالمپیک توکیو ارتقا بدهد. دربازی‌های پاراآسیایی اما نشانه‌های چرخش بسکتبال با ویلچر ایران مشهودتر بود طوری که ایران در اولین حضور خود به‌عنوان سوم بازی‌های ۲۰۱۴ اینچئون دست‌یافت و دربازی‌های ۲۰۱۸ هم قهرمان شد.

پوست‌اندازی اجباری در ترکیب بسکتبال با ویلچر
محرومیت ایران علاوه بر دور شدن از میادین بین‌المللی باعث شد یکی از بهترین نسل‌های بسکتبال با ویلچر هم از دور خارج شود. بازیکنانی مانند علیرضا احمدی، ابراهیم احمدی، احمد دغاغله، وحید غلام آزاد و مرتضی ابراهیمی تا پیش از المپیک پرحاشیه چین بازیکنانی از ستارگان بسکتبال با ویلچر بودند که بعد از محرومیت و به دلیل برنامه‌های جوان‌گرایی، به‌تدریج کنار رفتند. هم‌زمان با محرومیت جهانی بسکتبال با ویلچر، برنامه‌های داخلی این رشته نه‌تنها وارد رکود و ایستایی نشد بلکه باهدف بازگشت پرقدرت خیلی هم جدی در تمام عرصه‌های باشگاهی پیگیری شد.

این‌گونه شد که به‌تدریج بازیکنان جوان‌تری وارد گود شده و جای نسل یک دهه پیش را در تیم ملی گرفتند و امروز اولین مدال جهانی تاریخ بسکتبال با ویلچر ایران را به نام خود ثبت کردند.

ببینید و بشنوید!
تیم ملی بسکتبال با ویلچر ایران برای نخستین در رده سوم جهان ایستاد. این در حالی است که همین تیم دو سال پیش با رفت و برگشتی عجیب‌وغریب موفق به حضور دربازی‌های پارالمپیک توکیو شد چراکه ابتدا با قلم قرمز مسئولان کاروان اعزامی برای حضور در این مسابقات تهدید شد اما بعد از اعتراضات گسترده مجدداً به ترکیب کاروان برگشت و به توکیو رفت.

البته که تیم ملی بسکتبال با ویلچر نتوانست در توکیو خیلی درخور توجه باشد اما مدالی که روز گذشته در دبی به دست آمد حکایت از آن دارد که «مسیر نو و تازه» ای که بسکتبال با ویلچر ایران در آن قرار گرفت درست بوده که این‌گونه منجر به «پدیده» شدن شده است فقط اینکه این تیم و نیازهایش باید خیلی بیشتر دیده و شنیده شوند تا این مسیر به سکوهای پارالمپیک هم برسد.