به گزارش جهانبین نیوز؛ نیش یا زخم زبان زدن به معنای این است که فرد حرفی را که به‌صورت مستقیم نمی‌تواند بزند به‌صورت کنایه به وی انتقال دهد.
انسان موجودی اجتماعی و ناچار به ارتباط با دیگران است، بنابراین باید نکاتی را در رفتار خود مدنظر داشته باشیم، در مهارت‌های راتباطی وقتی شخصی این موضوع را بداند که چطور با دیگران صحبت کند دیگر از نیش و کنایه استفاده نخواهد کرد.
در روایات معصومین (ع) تاکید شده است که انسان از زبان خود مراقبت داشته باشد و سبب رنجش خاطر دیگران نشود.
زبان می‌تواند مایه امید در قلب فردی باشد و یا گاهی منجر به ناامیدی افراد شود، افرادی که اقدام به نیش زبان زدن به دیگران می‌کنند از نظر روان‌شناسی مهارت‌های ارتباطی را یاد نگرفته‌اند و این مهارت‌ها در آن‌ها ضعیف است، افکار منفی در فرد، آستانه تحمل پایین در اشخاص، پرخاشگری و استرس همگی منجر به نیش زبان می‌شود و علاوه‌براینکه زمینه آزار دیگران را فراهم می‌کنند خودشان نیز رنج می‌کشند.
فردی که با کنایه و نیش زبان صحبت می‌کند همواره تنها است، افراد از اطراف وی پراکنده می‌شوند و این سبب بروز افسردگی در فرد خواهد شد.
بهترین کار در مقابله با فردی که با نیش زبان صحبت می‌کند این است که انسان به این فکر کند که افرادی که نیش زبان می‌زنند از برقراری یک رابطه سالم ناتوان هستند و مشکلاتی دارند که شاید نتوانستند آن‌ها را رفع کنند بنابراین از این طریق قصد ابراز وجود دارند.
در زندگی زناشویی این موضوع بر روابط زن و شوهر تاثیرات عمیقی دارد و در برخی مواقع زوجین را ناچار به طلاق کرده است، اما بهتر است در مواجهه با چنین فردی با آرامش رفتار کرده و به‌نوعی به وی بفهمانیم که رفتارش غلط است.
اما در برخی از موارد نمی‌توان برای فردی که با کنایه صحبت می‌کند کاری کرد و بنابراین برای آرامش خاطر خودمان باید از این افراد فاصله بگیریم.
 
یادداشت از خرمیان روان‌شناس
 
انتهای پیام/1026ج