به گزارش جهانبین نیوز و به نقل از خبرنگار سیاسی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در حالی که قرار است انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در جمعه ۱۱ اسفندماه سال ۱۴۰۲ برگزار شود، گمانه زنی هایی از احتمال نامزدی حسن روحانی برای انتخابات دوازدهمین دوره مجلس به گوش می رسد گویا وی به دنبال این است تا همچنان چهره سیاسی خود را حفظ کند اما عملکرد منفی وی در ۸ سال ریاست جمهوری در ذهنیت جامعه حک شده و از یاد نخواهد رفت.

تدوین خاطرات دوران ریاست‌ جمهوری" حسن روحانی گام اول وی برای ورود به انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی بود که گفته‌ شده وی تأکید کرده که این کتاب در ماه‌های منتهی به انتخابات مجلس شورای اسلامی منتشر شود.

در اقدامی دیگر یکی از رسانه‌ها چندی پیش اعلام کرد: «روحانی جلسات انتخاباتی خود را از چند ماه پیش آغاز کرده است و اخیرا جلسات خود را به صورت هفتگی برگزار می‌کند و با توجه به برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته حضور و نقش‌آفرینی وی در انتخابات مجلس شورای اسلامی قطعی است. برخی نزدیکان وی، گفته‌اند که باید برنامه‌ای منظم برای ارائه یک لیست واحد انتخاباتی با محوریت و حمایت روحانی تدارک دیده شود.

در این باره محمود واعظی رئیس دفتر رئیس دولت دوازدهم فعالیت انتخاباتی حسن روحانی را تکذیب کرده و گفت: خبرھایی که برخی مطرح می‌کنند، فقط فضاسازی است و عملا ھیچ صحبتی مبنی بر اینکه ایشان به انتخابات ورود کنند عنوان نشد. بعید می‌دانم ایشان بخواھند وارد انتخابات مجلس شوند و تاکنون نیز صحبتی مبنی بر این موضوع نشنیده‌ام.

روحانی با شعارهای جذاب و استفاده ابزاری از نظرات کارشناسان و دیدگاه‌های دانش بنیاد در ابتدا اعتماد عمومی را جلب کرد، اما بی توجهی به وعده‌ها و همچنین عملکردش در آن زمان خشم و پشیمانی شمار زیادی از رای دهندگان را در پی داشت و در نهایت، روزهای پایانی فعالیت سیاسی خود با حجم وسیعی از نارضایتی جمعی به اتمام رسید.

شیوه مدیریت ضعیف، نظارت‌ گریز و کاهلانه حسن روحانی در آن دوره باعث تشدید معضلات شد که این میزان از رهاشدگی و شلختگی تنها در دولت روحانی اتفاق افتاد. در آن دوره بیشترین کاهش ارزش پولی ملی رخ داد، شاخص فلاکت اقتصادی به بالاترین درجه رسید، ارقام رشد فساد سرسام‌آور شد، ایران به مرز اَبَرتورم نزدیک شد، تولید و عرضه مسکن کاهش یافت و همچنین نرخ بیکاری به بالاترین حد خود رسید.

در واقع وضعیت وخیم حکمرانی در دولت روحانی به نحوی بود که وی در سالهای پایانی دولتش به نامحبوب ترین رییس جمهور ایران تبدیل شد و اثرات منفی عملکرد اقتصادی این دولت تا سالها بر سر کشور سایه انداخته است.

لازم به ذکر است که از ناکارآمدی های دولت روحانی هنوز مدت زمان زیادی نگذشته و مردم او را هنوز به‌عنوان عامل اصلی بسیاری از مشکلات‌شان می‌دانند و ترمیم چهره روحانی امری زمانبر و تقریبا ناشدنی به نظر می‌رسد.

می توان گفت ۸ سال بی تدبیری و تزریق ناامیدی به بدنه جامعه باعث شد تا اعتماد عمومی از بین رود و حال آقای روحانی به جای پاسخگو بودن برای سومدیریت خود در آن دوره، مجددا عرض اندام کرده که در این راه صحبت‌هایی نیز مبنی بر احتمال بستن لیستی با نظر روحانی و حمایت او از حضور برخی مدیران سابق دولت تدبیر و امید شنیده می‌شود.

حسن روحانی مجددا به دنبال آن است تا برای رسیدن به قدرت و پست و مقام خیز بردارد اما باید بدانند جلب اعتماد دوباره مردم کاری سختی است. اعتدال‌گرایان و اصلاح‌طلبان میانه، برای بازسازی ظرفیت‌های اجتماعی‌ خود لازم است در کنار جلب مجدد اعتماد عمومی، چهره شکست‌ خورده خود در حاکمیت را نیز اصلاح و تثبیت کند که در شرایط کنونی کشور و سطح مقبولیت آنان در میان اقشار جامعه، مسیری دشوار و عملا نشدنی به‌ نظر می‌رسد و مردم هرگز فراموش نمی کنند این دولتمردان سابق که ۸ سال در مسند قدرت بودند با نارکارآمدی خود چه بر سر کشور آورده اند.

انتهای پیام/