متخصص اعصاب و روان گفت: برای ترک استعمال مواد مخدر انگیزه شخص بسیار مهم است، یعنی فرد باید احساس خطر را داشته باشد، در حین ترک از وی حمایت شود، درمان‌های اجباری معمولا جوابگو نیست کما اینکه هر فردی به لحاظ رفتاری با دیگری متفاوت است.

مهدی عادل متخصص اعصاب و روان در گفت‌وگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: درمان اعتیاد به مصرف ماده مخدر گُل یا حشیش ممکن است در کمپ جوابگو نباشد و قاعدتا در این حین باید نوع درمان فرد تغییر کند.
 
وی ادامه داد: درمان در افرادی که مخدرهای صنعتی مثل آمفتامین مصرف می‌کنند همچون مخدرهای سنتی نیست و داروی خاصی ندارد، درمان در این موارد اینگونه است که ابتدا باید عوارض مصرف مخدر شناسایی شود چراکه یکی از معضلات در مخدرهای صنعتی این است که بعد از مصرف هم عوارضی همچون توهم، بدبینی و... که در حین استعمال ماده مخدر بروز می‌کند، وجود دارند.
 
وی خاطرنشان کرد: مواد مخدر شامل چندین گروه بزرگ می‌شود ولی معمول آن مخدرهای سنتی مثل تریاک و مشتقات آن هستند، مخدرهای صنعتی گسترده‌تر هستند که شامل آمفتامین‌ها، گروه مواد کانابیس، حشیش، توهم‌زا، استنشاقی‌ها و... می‌شوند.
 
متخصص اعصاب و روان اضافه کرد: برای ترک کردن مواد مخدر چند قدم وجود دارد، ابتدا باید دلایل استفاده از مخدرها از سوی فرد را بررسی کنیم، برخی افراد به دلیل اضطراب، افسردگی، وسواس، اختلالات جنسی و... به سراغ مصرف مواد مخدر می‌روند، این موضوع ابتدا باید تعیین تکلیف و بعد برای درمان آن تصمیم‌گیری شود.
 
وی بیان کرد: برای ترک استعمال مواد مخدر انگیزه شخص بسیار مهم است، یعنی فرد باید احساس خطر را داشته باشد، در حین ترک از وی حمایت شود، درمان‌های اجباری معمولا جوابگو نیست کما اینکه هر فردی به لحاظ رفتاری با دیگری متفاوت است.
 
متخصص اعصاب و روان تاکید کرد: باید بررسی شود در وسواس فکری، وسواس عملی هم وجود دارد یا خیر، وسواس فکری معمولا به درمان جواب می‌دهد و دوره درمان دارد، شاید پروسه درمان طولانی باشد اما 60 تا 70 درصد به درمان جواب می‌دهند.
 
عادل با اشاره به اینکه اعتیاد صرفا به مواد مخدر نیست، اعتیاد به الکل هم وجود دارد که مسئله شایعی است و عوارض خاص خود را دارد، گفت: یکی از شایع‌ترین مواد مخدری که این روزها با آن مواجه هستیم گُل، حشیش، کانابیس، علف، گرس است که براساس مقدا ماده موثری که دارد نام آن تغییر می‌کند.
 
وی یادآور شد: بسیاری با این عقیده که گُل اعتیادآور نیست تمایل زیادی به مصرف آن دارند این درحالی است که این تفکر درست نیست، مخدر گُل چند خطر عمده با خود به همراه دارد، اگر در سنین پایین آغاز شود، فرد مصرف کننده دارای سابقه خانوادگی و اختلالات روانشناسی باشد و مصرف طولانی مدت و سنگین باشد، می‌تواند اثرات طولانی مدت و خطرناکی بر روی فرد داشته باشد.
 
وی در بخش دیگری از سخنان خود افزود: بی‌انگیزگی در فرد یک علامت است ولی در کنار آن اگر موارد دیگری مثل بی انرژی بودن، بی‌حوصلگی، نداشتن امید به آینده و... نیز وجود داشته باشد، آنگاه یک نوع اختلال به حساب می‌آید و نیازمند درمان دارویی و کمکی است.
 
عادل عنوان کرد: بیش فعالی در بزرگسالان نیز وجود دارد، این عارضه اینگونه است که در اکثر موارد تا سنین نوجوانی 40 درصد از افراد بهبود پیدا می‌کنند ولی در 60 درصد همچنان ادامه دارد، علائم بیش فعالی در بزرگسالان نقص توجه، حواس پرتی و عدم تمرکز است که باید توسط پزشک چک شود که در مواقعی که نیازمند تمرکز و توجه هستند دارو مصرف کنند.
 
انتهای پیام/1031ج