لطفعلی چراغ‌پور کارشناس منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری در گفت‌وگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: جاری شدن رواناب‌ها و وقوع جریانات سیلابی باعث از بین رفتن خاک سطحی، جابجایی خاک و جابجایی بذور گیاهانی که در طبیعت هستند و قرار است در آنجا رویش مجدد داشته و تجدید حیات در طبیعت داشته باشند به وقوع می‌پیوندد و این بذور از عرصه خارج می‌شوند.
 
وی تصریح کرد: از طرفی دیگر انباشت رسوبات و خاک‌های سطحی و بذر در جاهای دیگر مانند پشت سدها و اراضی پست‌تر که در آن کشاورزی صورت می‌گیرد خود به معنای خسارت است هم در مبدا، هم در مقصد و هم در مسیر حمل این رسوبات.
 
چراغ‌پور اضافه کرد: این خساراتی است که به‌صورت طبیعی بر طبیعت ایجاد می‌شود، اما در محل‌هایی که سکونت‌گاه‌های انسان‌ها است و در جاهایی که اراضی کشاورزی، باغ، خانه و... وجود دارد، هم خساراتی وارد می‌شود.
 
این کارشناس منایع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری بیان داشت: اگر انسان‌ها در طبیعت دخالت نکنند معمولا طبیعت خودش را احیا کرده و در این موارد کم‌ترین خسارت را به خود وارد می‌کند، اما در جایی که ردپای انسان بر طبیعت دیده می‌شود جبران این خسارات دشوار است.
 
انتهای پیام/1026ج