امیرخانی گفتاردرمان در گفت‌وگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: هرگونه فاصله قابل توجه  از سن رسمی بروز رفتارهای کلامی به‌عنوان تاحیر کلامی تلقی می‌شود.
 
وی با بیان اینکه در هر سنی انتظار بروز یک‌سری از رفتارهای کلامی از کودک وجود دارد، تصریح کرد: در سه ماهگی "قان و قون‌های" ابتدایی، 6 ماهگی "قان و قون‌های" پیشرفته‌تر و یکسری اصوات کلامی وجود دارد که گاها خانواده‌ها تصور می‌کنند که بچه کلمه‌ای را بیان می‌کند.
 
امیرخانی ادامه داد: حوالی یک سالگی اولین کلمات یک کودک خود را نشان می‌دهد و ما شاهد یکسری کلمات ابتدایی مانند "مامان"، "بابا"، "آب" و... هستیم.
 
این گفتاردرمان با اشاره به اینکه در هفده ماهگی جملات دو کلمه‌ای آشکار می‌شود اضافه کرد: در دو سالگی، جملات شکل کامل‌تری به خود گرفته و ارتباط کودک را تسهیل کرده و افزایش می‌دهند، بین سه تا چهار سالگی این انتظار وجود دارد که کودک گفتار پیوسته داشته و بتواند واقعه‌ای یا داستان کوتاهی را برای ما تعریف کند.
 
وی افزود: کودک در این سن باید از لحاظ تلفظ و وضوح کلمات در حد قابل قبولی رسیده باشد و مقیاس آن این است که اگر از بین 10 نفر بیشتر از پنج نفر متوجه شوند که کودک چه چیزی را بیان می‌کند، وضوح گفتاری مناسب است.
 
امیرخانی یادآور شد: براساس مقیاس‌های یادشده می‌توان تشخیص داد که کودک دچار تاخیر هست یا نه، اما از آنجایی که تاخیر کلامی کودک را مستعد طیف گسترده‌ای از اختلالات می‌کند از این‌رو حتما باید مورد توجه قرار گیرد.
 
وی با اشاره به اینکه بسیار شاهدیم که خانواده‌ها برای ارزیابی کودکان دیر مراجعه کرده و خودشان را با این جملات که "خودش خوب می‌شود" یا "در اقوام نزدیک هم این موضوع دیده می‌شد" قانع می‌کنند خاطرنشان کرد: این خانواده‌ها با یکسری راهکار خانگی به دنبال رفع این مشکل کودک خود هستند.
 
این گفتاردرمان تاکید کرد: خانواده‌هایی که کودکی دارند که دیر شروع به صحبت کردن می‌کند، از نظر همکاران کارشناسم در این زمینه بهرمند شوند چراکه اگر نیاز باشد زمانی برای تکمیل بحث تکلم کودک نیاز باشد از سوی متخصصان در این زمینه توصیه می‌شود.
 
وی بیان داشت: اگر تاخیر کلامی نیاز به پیگیری داشته باشد، قطعا هرچه سریع‌تر صورت بگیرد تبعات کمتری در پی خواهد داشت.
 
امیرخانی با اشاره به اینکه تاخیر کلامی از این جهت اهمیت دارد که می‌تواند تبعات درکی، ارتباطی و یادگیری به‌همراه داشته باشد تصریح کرد: اگر کودکی دیرتر شروع به صحبت کردن بکند معمولا سطح ادراک کلامی این کودک نسبت به سایر هم‌سن و سالانش پایین‌تر مانده و در سنین بالاتر دچار مشکل می‌شود.
 
این گفتاردرمان خاطرنشان کرد: تحقیقات نشان می‌دهد کودکانی که تاخیر کلامی و به دنبال آن یکسری مشکلات تلفظی هم داشتند در معرض اختلالات یادگیری بیشتری بوده و درصد بیشتری دچار این اختلالات شده و در مدرسه دچار مشکل می‌شوند.
 
امیرخانی ادامه داد: اختلال کلامی در بین کودکانی شایع است که مشکل ذهنی ندارند، بدان معنا که یک کودک دیر شروع به صحبت کردن می‌کند اما آی کیو طبیعی دارد و وقتی وارد مدرسه می‌شود آن انتظارانی که از وی وجود دارد نمی‌تواند برآورده کند.
 
وی افزود: مهم‌تر از بحث درکی و یادگیری، بحث ارتباطی است، چراکه معمولا اختلالات ارتباطی اختلالاتی هستند که برای ما ناشناخته هستند، اما یک فرد را در جامعه به‌شدت دچار مشکل می‌کنند.
 
این گفتاردرمان با اشاره به اینکه برخی از بچه‌ها مشکل خاصی ندارند، اما تاخیر کلامی دارند اضافه کرد: پیشگیری در این زمینه همیشه بهتر از درمان است.
 
وی رعایت یکسری از عوامل را کاهش‌دهنده ریسک ابتلا به اختلالات تاخیر کلامی دانست و عنوان داشت: تحقیقات نشان داده تماشای تلویزیون در کودکان زیر دو سال ممنوع است، چراکه باعث ایجاد تاخیر کلامی می‌شود و متاسفانه در این رنج سنی بسیار شایع است.
 
امیرخانی بیان داشت: استفاده از گوشی برای کودکان ممنوع است و حتما باید رعایت شود تا قبل از آنکه گفتار کودک کامل نشود استفاده از گوشی نباید صورت بگیرد، دوزبانگی یکی دیگر از این عوامل است که از بدو تولد صورت می‌گیرد و این نیز در تاخیر کلامی بسیار تاثیر دارد.
 
وی کاهش ارتباطات به دلیل سبک زندگی را یکی دیگر از عوامل کاهش‌دهنده توانایی کودک از صحبت کردن عنوان و بیان داشت: معمولا پدر و مادر اگر شاغل هم هستند باید ارتباط با کودک را در اولویت کار خود قرار دهند.
 
انتهای پیام/1026ج