رنگ و بوی خرده‌فرهنگ‌ها در چهارمحال و بختیاری/ اینجا لر، فارس و ترک فرقی ندارند، همه با هم برادرند
به گزارش جهانبین نیوز؛ زندگی کوچ‌نشینی و آیین و فرهنگ بختیاری، فارسی و قشقایی همراه با لباس‌های فاخر هر قومیت، خصوصیات اخلاقی، آیین‌های محلی در کنار گویش‌های لری، فارسی و ترکی، تنها بخشی از اصالت فرهنگی دیار چهارمحال و بختیاری است.
آداب و رسوم بین قومیت‌های مختلف در چهارمحال و بختیاری تنوع و جذابیت خاصی را در این استان ایجاد کرده است.
علاوه بر همه این زیبایی‌های فرهنگی زندگی مسالمت‌آمیز و توام با احترام سه قومیت فارس، ترک و لر در چهارمحال و بختیاری از دیگر موارد قابل‌توجه در جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی این استان است.
به‌جز سه قومیت لر، ترک و فارس در چهارمحال و بختیاری قومیت‌های دیگری نیز وجود دارد که تعداد آن‌ها قابل‌توجه نیست و علی‌رغم نام شهرکرد، در این استان قومیت کردی وجود ندارد مگر به تعداد انگشت‌شمار.
ترک‌های چهارمحال و بختیاری، ترک‌های قشقایی شیرازی هستند
یکی از اهالی ترک‌زبان اهل چهارمحال و بختیاری در گفت‌وگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: این استان به چهار بخش لار، کیار، میزدج و گندمان تقسیم شده است، زبان مردم در این مناطق فارسی، لری و ترکی است.
احمدی ادامه داد: در چهارمحال و بختیاری مردمان ترک‌زبان نیز زندگی می‌کنند برای مثال روستاهایی مثل کاکلک، هرچگان، پیربلوط، سودجان، مرغملک، بارده، و... و شهرهایی مثل سامان، بن و... همگی ترک‌زبان هستند.
این مرد اهل چهارمحال و بختیاری عنوان کرد: اهالی ترک‌زبان یا لر زبان در اصل فارسی صحبت می‌کنند اما زبان مادریشان ترکی یا لری است.
وی خاطرنشان کرد: اکثر ترک‌زبانان چهارمحال و بختیاری از ترک‌زبانان قشقایی شیرازی هستند.
احمدی اضافه کرد: به گفته بزرگان و گذشتگان ترک‌زبان، ترک‌های قشقایی ساکن خرم‌آباد و شیراز هستند، یک بخشی از ترک‌های قشقایی نیز از دره شوریده شیراز به لردگان مهاجرت کردند و در این شهر سکنی گزیدند.
بختیاری‌ها، قوم کهن ایران‌زمین
یکی دیگر از اهالی لر زبان چهارمحال و بختیاری در گفت‌وگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: بختیاری‌ها از اقوام بسیار کهن ایرانی هستند و آداب و رسوم و لباسی که امروز به‌جامانده، میراث ایشان از زمان ساسانیان و هخامنشیان است.
وی افزود: بختیاری‌ها در قدیم عشایر بودند و زندگی کوچ‌نشینی داشتند، این قوم تابستان‌ها در این استان اُتراق می‌کردند و زمستان‌ها به استان خوزستان و شهرهای ایذه، اندیمشک، شوشتر، مسجدسلیمان و... کوچ می‌کردند.
محمودی ادامه داد: ازجمله مناطق در چهارمحال و بختیاری که اکثراً بختیاری نشین بوده و سکونت این قوم در آن از قدمت بسیار زیادی برخوردار است چغاخور، کوهرنگ، سه دهستان (لردگان، خانمیرزا و فلارد) هستند.
وی عنوان کرد: بختیاری‌ها در وطن‌پرستی و وطن‌دوستی مشهور هستند و از خداوند می‌خواهیم همیشه این آب و خاک را از شر دشمنان حفظ کند، ترک، لرد، کرد، عرب، فارس و... همگی اقوامی هستند که ملت ایران را تشکیل داده‌اند.
وجود تنوع فرهنگی گسترده در چهارمحال و بختیاری
کیهانی جامعه‌شناس در گفت‌وگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: در چهارمحال و بختیاری نسبت به برخی استان‌های که صرفاً یک قوم خاص را شامل می‌شوند تنوع فرهنگی زیادی وجود دارد.
وی افزود: در چهارمحال و بختیاری سه قوم متفاوت با سه فرهنگ کاملاً مجزا در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند، البته به دلیل شرایطی که در چند سال اخیر ایجاد شده و گسترش ارتباطات و فضای مجازی، فرهنگ‌ها به یکدیگر نزدیک‌تر شدند.
این جامعه‌شناس با اشاره به اینکه سه قوم متفاوت در چهارمحال و بختیاری در کنار هم زندگی می‌کنند، ادامه داد: قوم بختیاری یکی از این قومیت‌ها است که بیشترین جمعیت این استان را به خود اختصاص داده‌اند، سپس به لحاظ جمعیت فارس زبانان هستند و درنهایت نیز ترک‌زبانان که اکثراً ترک‌های قشقایی و اندکی ترک سلجوقی را شامل می‌شوند.
فارس زبانان در چهارمحال و بختیاری نیز با لهجه‌ها و گویش‌های مختلف تکلم می‌کنند
کیهانی عنوان کرد: پراکندگی اقوام مختلف در چهارمحال و بختیاری، مشخص است، در لردگان، کوهرنگ، فارسان و کیار اغلب بختیاری‌ها زندگی می‌کنند، فارس زبانان در شهرهایی مثل شهرکرد، بروجن، فرخشهر و... زندگی می‌کنند و ترک‌زبانان نیز در بن، سامان، هرچگان و... مستقر هستند.
وی خاطرنشان کرد: حتی فارس زبانان در چهارمحال و بختیاری نیز با لهجه‌ها و گویش‌های تقریباً مختلفی تکلم می‌کنند، برای مثال مردم شهرکرد فارسی را به یک لهجه خاصی صحبت می‌کنند و در فرخشهر فارسی با چندین لهجه به کار برده می‌شود.
این جامعه‌شناس اضافه کرد: نکته‌ای که در چهارمحال و بختیاری قابل‌توجه است و زندگی راحت و بدون دغدغه مردم از اقوام مختلف در کنار یکدیگر در این استان است که کاملاً یک هماهنگی زیبایی را ایجاد کرده است.
هیچ اختلاف یا برتری نژادی یا قومیتی در بین اقوام مختلف چهارمحال و بختیاری وجود ندارد
کیهانی بیان کرد: هیچ‌گونه اختلاف یا برتری نژادی یا قومیتی در بین اقوام مختلف چهارمحال و بختیاری وجود ندارد و مردم با احترام در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند.
وی تأکید کرد: بعضاً به دلیل نام شهرکرد، این‌گونه تصور می‌شود که قومیت کرد هم در چهارمحال و بختیاری وجود دارد این در حالی است به‌جز ترک، لر و فارس درصد بسیار کمی از دیگر اقوام در این استان زندگی می‌کنند و اگر هم باشد مهاجرانی از استان‌های دیگر هستند.
این جامعه‌شناس یادآور شد: اقلیت‌هایی دینی مثل ارامنه نیز پیش از این در چهارمحال و بختیاری زندگی می‌کردند که دیگر در این استان حضور ندارند.
به گزارش جهانبین نیوز؛ قشقایی یا ایل قشقایی یکی از اتحادیه‌های ایل ایران است که ریشه‌ای ترک دارند، تقریباً همه ترک‌های قشقایی به زبان‌های ترکی اغوز غربی صحبت می‌کنند.
مرکز اصلی استقرار ایل قشقایی استان فارس است که در استان‌های دیگری ازجمله کهگیلویه وبویراحمد (گچساران)، چهارمحال و بختیاری (بروجن، سامان، کیان، جونقان، بلداجی، طاقانک و...)، خوزستان (هفتکل، قلعه تل)، اصفهان (قسمت‌هایی از سمیرم، دهاقان، فریدن و لنجان) و بوشهر(دشتستان و دشتی) نیز پراکنده شده‌اند
همچنین مردم بختیاری‌ها یا ایل بختیاری از دیگر قومیت‌های موجود در چهارمحال و بختیاری معمولاً در جنوب غربی ایران و در غرب چهارمحال و بختیاری، شرق خوزستان، جنوب لرستان و غرب اصفهان زندگی می‌کنند.
گویش بختیاری‌ها، بختیاری یکی از گویش‌های زبان لری است و ایل بختیاری از دو شاخه چهارلَنگ و هفت‌لَنگ تشکیل شده‌است.
درنهایت فارس زبانان چهارمحال و بختیاری در شهرهای شهرکرد، هفشجان، بروجن و فرخشهر و برخی دیگر مناطق دیگر این استان زندگی می‌کنند که با لهجه‌های دهکردی، هوشگانی، اورجنی و قهفرخی که ریشه فارسی پهلوی دارد و در آن لغات ترکی و عربی زیادی وجود ندارد، تکلم می‌کنند.
علاوه بر زبان، لباس، آیین‌ها، رفتارهای اجتماعی، خصوصیات اخلاقی و... مربوط به هر قومیت در چهارمحال و بختیاری نیز با یکدیگر متفاوت است، همه این خرده‌فرهنگ‌ها باعث شده است تا این استان از تنوع فرهنگی ویژه‌ای برخوردار باشد و به هر قسمتی از آن که سر بزنی با مردمانی با فرهنگی غنی و زیبا آشنا می‌شوی که با آغوشی باز و روی گشاده از مهمانان استقبال می‌کنند.
انتهای پیام/1031ج
دریافت صفحه با کد QR
