این روزها انتصابات دولت نشان از تداوم دولت قبل در لوای جدید می دهد، تنها شاید شعارها را باید گفت در نصب جدید قرار دارند.

به گزارش جهانبین نیوز؛ نریمان شیوندی فعال سیاسی در یادداشتی نوشت: آیا در دولت سیزدهم جوانان، میدان داران اصلی مدیریت کشور خواهند بود؟!

به تعبیر قلم...
ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما با نفسهم.

نمی دانیم یا شاید نمی توانیم؛

این روزها انتصابات دولت نشان از تداوم دولت قبل در لوای جدید می دهد، تنها شاید شعارها را باید گفت در نصب جدید قرار دارند.

جوانانی که در یاس و ناامیدی ناشی از تکرر افکار  صاحب منصبان دولت قبل به پای صندوق های رای آمدند امروز شاهد جابجایی همان افراد در کسوت جدید دولت جدید هستند.

گزاف نیست که بگوییم این دور و تسلسل ادامه دارد. انگار صدای جوانان را نمی خواهیم بشنویم..
وانگار تا ابد این نسل پیر قدرت جوانی دارد.

شاید باید بگوییم تاکیدات پیرفرزانه و ناخدای این کشتی هم به گوشمان نمی رسد که جوانان را دریابید.

اصلا بذارید به قلم دیگر بگوییم: خود آزموده را ازمودن خطاست.

مگر این سال ها زمین و زمان این کشور دست همین افراد نبود پس چه شد؟ تا کی این مسیر ادامه دارد؟!

من از دولت مردان گله ندارم،
از مدعی حقوق مردم و عدالت گله دارم.

این جوانان در کجا و کی قرار است که در میدان بیایند و...

شاید باید تاریخ را مکرر بازگو  نماییم، دفاع مقدس، سربازان مدافع حرم و...

اصلا هر کجای تاریخ این جوانان به میدان آمدند پرچم افتخار به اهتزار در آمد و هرکجا نوای بن شمیت ها به گوش رسید کیسان های ابوعمره را پیاده به میدان فرستادند.

شاید امروز این نواها با رایزنی های سیاسی و فرش های قرمز گوش و چشم ها را تسخیر کرده و کیان ها را با طمع توصیف کرده است.

اخبارهایی که از انتصابات دولت تا انتخاب و معرفی برخی از لیدرهای اصلاحات در جایگاه تصدی پست شهرداری در استان چهارمحارو بختیاری که تنها مولفه شهردار شدندشان فارغ از عدم تخصص در حوزه مدیریت شهری با لابی و حمایت اقوام و بستگان خود در دولت قبل شهردار شده بودند این بار هم همت و حمایت همین افراد، مجدد نقض شایسته سالاری را برای مردم به ارمغان آورد. به راستی مردم باید تاوان چه عملی را پس بدهند که شهرداریها حیاط خلوت برخی از سیاسیون در اعطای پست و مقام به نور چشمی های خود نگردد؟! حال زمانی که این اخبار به گوشمان می رسد یاس و ناامیدی را به جان و دل چنگ می زنیم تا باورمان را جدی نگیریم اما واقعیت این است انگار لابی گری های سیاسی و نقشه های محلب گستره  دشمن را پهناور ساخته است و نمی خواهیم باور کنیم.

کاش قبل از اینکه  در حرورا چادر بزنیم یا در نیزارهای مذار به فکر کندن خندق باشیم در کوفه تابع ولایت باشیم و بی زمزمه های خناسین با یک حرکت جهادی و جوان، نیروهای خدوم و انقلابی و تازه نفس را برای به اهتزاز دراوردن پرچم پرافتخار ایران اسلامی بکارگیریم.

انتهای پیام/1020ج