فرزاد رضازاده رئیس اداره مهندسی و مطالعات اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری در گفتوگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: عرصه آبخیز به پهنهای گفته میشود که در آن همه روان آبهایی که از بارش و ذوب شدن برفها ناشی میشود، چشمهها و رودخانهها را ایجاد کند.
وی افزود: یک عرصه آبخیز به سه قسمت تقسیمبندی میشود، اول منطقه بالادست عرصه آبخیز است که درواقع از بلندترین نقاط که همان قلل کوهها است آغاز شده و به مناطق کم شیب، دشتها و بالادست دشتها که به آن دشتسر گفته میشود ختم میشود، این مکانها مناطق تولیدکننده آب هستند.
رئیس اداره مهندسی و مطالعات اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری با اشاره به اینکه قسمت میانی که در دشتسرها قرار دارند و بهواسطه دانهبندی و نوع رسوباتی در آنها وجود دارد از قسمتهایی بالایی دشت تفکیک میشوند، ادامه داد: این مناطق مستعد اجرای اقدامات آبخیزداری و آبخوانداری هستند.
رضازاده عنوان کرد: درنهایت پاییندست که دشتها قرار دارند و انسانها در آنجا زندگی و از منابع آبی و خاکی آن بهرهبرداری میکنند.
وی خاطرنشان کرد: بخش میانی حوزه آبخیز قابلیت اجرای عملیات آبخیزداری و آبخوانداری را دارد، لذا باید شناخت کامل از این مناطق داشته باشیم چراکه اگر اقداماتی انجام شود که در راستای مسائل فنی نبوده و یا به دلیل عدم آگاهی کافی از منطقه باشد چهبسا میتواند مخرب شود.
رئیس اداره مهندسی و مطالعات اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری اضافه کرد: در قسمت میانی آبخیز اقداماتی همچون پخش سیلاب، احداث تورکینس، احداث چالههایی که میتوان آب را در آن ذخیره کرد و... میتواند سرعت روان آب که منجر به تخریب میشود را کم کند، یک مانع بر سر راه آن ایجاد کند تا این مانع باعث شود زمان بیشتری آب بر روی عرصه جاری شده، درواقع با افزایش زمان میتوان نفوذپذیری بیشتری داشته باشیم.
رضازاده بیان کرد: به همه اقداماتی که منجر شود آب را بر روی دامنهها به آرامش و حالت سکون برسانیم و اجازه دهیم از این منافذ، آب بهراحتی نفوذ کرده تا بتوان مناطق پاییندست که بهرهبرداران آب هستند را تقویت کنیم، آبخوانداری میگویند.
انتهای پیام/1031ج