به گزارش جهانبین نیوز؛ اگر سیری در تاریخ داشته باشیم خواهیم دید که زندگی شهری از روستاها آغاز شده است و سپس مراحل مدرنیته را طی کرده است.

از زندگی ساده و بی‌آلایش روستایی و آرامش حاکم بر آن که بگذریم باید بگوییم روستاها به‌عنوان قطب تولیدکننده بزرگی در اقتصاد کشور مطرح می‌باشند و توجه به این ظرفیت، روستا می‌تواند کشور را در تأمین محصولات کشاورزی، پروتئینی و لبني تا مرز خودکفایی برساند.



چهارمحال و بختیاری یکی از استان‌های روستایی کشور است که بیش از ۸۰۰ روستای کوچک و بزرگ در آن وجود دارد و لردگان با دارا بودن بیش از ۳۵۰ روستا بزرگ‌ترین شهرستان روستایی این استان بوده و این بدان معنا است که این استان ظرفیت بالایی برای تولید محصولات کشاورزی، لبني و دامی دارد.

این درحالی است که نباید از هنر روستانشینان در تولید صنایع دستی و کسب درآمد از این راه غافل شد، بافت‌های داری، گلیم، چوقا، حورجین، قالی، خاتم، سرمه دوزی و سیاه چادر ازجمله صنایع دستی هستند که در این استان و توسط سرانگشتان هنرمندان زمان روستایی تولید و عرضه می‌شوند.



اما چهارمحال و بختیاری به سبب آنکه مقصد عشایر در فصل بهار و تابستان است از ظرفیت تولید این افراد هم بهرمند بوده و از تولیدات دامی چون گوشت، شیر، ماست، کشک و... می‌تواند استفاده کند.

مسئولان با توجه به ظرفیت‌های و پتانسیل‌های اقتصادی روستاها و تأمین امکانات مورد نیاز برای روستانشینان می‌توانند از مهاجرت از روستاها جلوگیری کرده و به خودکفایی و تقویت اقتصاد کمک کنند.



اما متأسفانه در سال‌های گذشته شاهد بودیم که عدم توجه به تامین نیازهای ساده مردم زحمت‌کش روستا چون تامین راه دسترسی، مدرسه، آب و برق و گاز و... سبب شده این مردمان مجبور به ترک زادگاه خود شده و کارگری در شهرها یا روی آوردن به شغل‌های کاذب را به ماندن در خانه‌های خود ترجیح داده روستاها را ترک کرده و این کارگاه‌های تولیدی لبنیات، محصولات کشاورزی و باغی و صنایع دستی خالی از سکنه شود.

انتهای پیام/۱۰۲۶ج