با توجه به شرایط اقتصادی فعلی استفاده ازظرفیتهای مردمی وتکیه برتوان داخلی امری ضروری است ودراین زمینه راه اندازی کارگاههای کوچک راهکاری است که بسیارکارگشا می باشد.

به گزارش جهانبین نیوز؛چهارمحال و بختیاری یکی از استانهای جنوب غربی ایران است.

این استان با ۱۶هزار و ۴۲۱ کیلومتر مربع معادل یک درصد از کل وسعت ایران است و بیست و دومین استان کشور از نظر مساحت مسحوب می شود.

در این استان حدود یک هزار واحد صنعتی وجود دارد که طی بررسی ها ۲۰۰ تا ۲۵۰ واحد آن تعطیل هستند و بقیه واحد های فعال نیز به واسطه مشکلات  مختلف ازجمله نبود رونق در بازار با ظرفیت کامل کار نمی کنند.

شهرک صنعتی شهرکرد مهمترین شهرک صنعتی استان است که با فعالیت حدود ۱۷۰ واحد اشتغالی حدود سه هزار و ۶۰۰ نفر دارد.

 بررسی ها نشان می دهد که اگر مشکلات و مسئله  رکود بازار حل شود بسیاری از واحدهای صنعتی با تمام ظرفیت کار می کنند و اشتغال این شهرک به دو برابر تبدیل می شود.

شرایط کنونی کشور و حتی استان چهارمحال و بختیاری  حکایت از این دارد که حرفهای آقای روحانی در روزهای اوایل انتخابات فقط شعار و “وعده های سرخرمنی” بود که داده شد.

با گذشت روزها از وعده های گشایش اقتصادی آقای روحانی، یکی پس از دیگری خبر تعطیلی واحد های بزرگ و کوچک صنعتی کشورمان در شهرها و شهرستان های مختلف به گوش می رسد حال جای سوال است که تیم اقتصادی آقای روحانی به چه علت در این مدت کوچکترین اقدامی در این راستا انجام نداده اند.

با تعطیلی کارگاه های بزرگ و کوچک، مشکلات اقتصادی دامنگیر شده و  نه تنها برای این استان دردسر ساز می شود بلکه کل کشور را درگیر می کند .

آمار ها حاکی از آن است که استان چهارمحال و بختیاری در بیکاری حرف اول را میزند که اگر این کارگاه های تولیدی هرچند با ظرفیت کم به تعطیلی کامل کشانده شود فاجعه بزرگی رخ خواهد داد.

اگر سری به شهرک های صنعتی این استان زده شود گویای این مطلب خواهد بود که  اکثر کارگاه های تولیدی در این شهرک ها غیر فعال هستند و بیشتر جنبه انبار را دارند.

کارگاه های زیادی است که اگر به آن ها تسهیلات خوبی داده می شد راه اندازی می گشت و چه بسیار از جوان های استان در آن مشغول به فعالیت می شدند.



جوانان چهارمحال و بختیاری در پی یافتن یک لمه نان آواره غربت می شوند

به خاطر عدم فعالیت این کارگاه ها اکثر جوانان این استان در پی یافتن یک لقمه نان آواره دیار غربت می شوند و مجبور هستند به دور از خانواده های خود در یک شهر دیگر به کار مشغول شوند.

با تعطیلی کارگاه ها آمار بیکاری نیز روز به روز افزوده می شود و چنانچه آمار بیکاری بالا رود مشکلات اجتماعی نیز رو به افزایش می رود.

هر چند ممکن است ادعا شود که تکنولوژی های نو در دراز مدت باعث افزایش فوق‌العاده در تولیدات صنعتی – همراه با افزایش بی سابقه در اوقات فراغت و شرایط بهتر زندگی افراد و جوامع – خواهد شد، اما در این مطلب نیز شکی وجود ندارد که اولین تأثیر این تکنولوژی ها این است که صدها هزار کارگر را از بازار کار اخراج کرده و جذب نسل جدید را به جهان کار مشکل و مشکل تر می‌سازد.

این اثرات اولیه انقلاب فنی توسط اثر دورانی بحران اقتصادی که با بی ثبات کردن بازار کار و آشفته ساختن چشم انداز آینده باعث وخامت اوضاع می‌گردد، تشدید می‌شود.

متأسفانه به نظر می‌رسد که هیچ احتمالی برای تغییر بنیادین این وضعیت در آینده وجود ندارد.

بر عکس، بعضی مطالعات نشان می‌دهد که لااقل در کشورهای در حال توسعه وضع از این نیز بدتر خواهد شد.

اگر چه احتمال هیچ گونه تغییر بنیادینی وجود ندارد، لااقل برای جلوگیری از گسترش بیکاری جوانان در آینده و نیز کاهش اثرات زیان آور آن بر جامعه و افراد،‌کارهایی می‌توان و می‌باید انجام داد.



راه اندازی کارگاه های کوچک در رفع مشکل بیکاری و کمک به اقتصاد کارگشاست

با توجه به شرایط اقتصادی فعلی استفاده ازظرفیتهای مردمی وتکیه برتوان داخلی امری ضروری است ودراین زمینه راه اندازی کارگاههای کوچک راهکاری است که بسیارکارگشا می باشد.

فعالیت درعرصه اشتغال زایی واقتصادی درشهرستان ها باحمایت حداقلی مسئولین،حرکتی است که به کندی پیش میرود اما با این وجود هستند گروههایی که توانسته اند با دغدغه وانگیزه، مشاغل پایداری را درمناطق روستایی و شهری ایجاد کنند.

تولید باحمایت ویژه دولت موضوعی است که اشتغال وارزآوری را به همراه دارد ومی تواند اسلحه ای مناسب برای مقابله باتحریمهای اقتصادی دشمنان باشد .

غیرفعال شدن واحدهای تولیدی ضربات جبران ناپذیری برپیکره اقتصادبیمارکشور وارد خواهد کرد که بایستی باحمایتهای ویژه از این پدیده نامبارک جلوگیری کرد.

دولت دراین راستا نقش بسیارمهمی دارد که باید چترحمایتی خود را به جای عقد قراردادهای سنگین واردات باکشورهای آسیای جنوب شرقی برسر واحدهای تولیدی گسترانیده و از توان بومی وتولیدات داخلی حمایت کند که علاوه برهزینه پایین آن می تواند دارویی برای درمان قطعی اقتصادکشور باشد وآینده ای مطمئن رابرای ایران اسلامی رقم زند.



مسئولین جهت درمان اقتصاد بیمار کشورمان اقدام کنند

ازجمله مواردی که باید مد نظرمسئولین باشد هدایت وراهنمایی این کارگاه ها به سمت تولید محصولات با کیفیت ومرغوب ونیزراهنمایی تولیدکنندگان جهت بازاریابی است.

لذا حمایت ازکارگاهها تولیدی کوچک علاوه براشتغال جوانان باعث افزایش درآمد خانواده ونیزرونق کسب وکارشده که نتیجه همه این موارد رونق اقتصادی وافزایش تولیدمحصولات داخلی است.

امیدواریم که چتر حمایتی دولت برسر کارگاههای تولیدی که امروزه متوقف شده ویا فعالیت آنها کم شده است احساس شده تا بتوانند کسب وکار خودرا رونق بخشیده وبخشی از اقتصاد بیمار کشور را درمان کنند.

گزارش از مرضیه عالی پور هفشجانی

انتهای پیام/1020ج