به گزارش جهانبین نیوز؛ اگر یک کشور مستقل و انقلابی مثل ایران سرنوشت خود و گروه‌های سیاسی‌اش را به انتخابات یک کشور دیگر گره بزند، خلاف استقلال سیاسی و اجتماعی است.

دلبستگی به اینکه اگر فلان شخص در آمریکا رئیس‌جمهور شود به نفع جریان ماست، نوعی خودباختگی را نشان می‌دهد.

ترامپ یا بایدن، فرقی نمی کند، یکی یک چهره مودبانه‌تری دارد و دیگری چهره خشن‌تر و بی‌ادبانه‌تری دارد.

یکی با مشت آهنین و دیگری هم با همان مشت ولی با دستکش مخملین جلو می‌آید. اینکه با روی کار آمدن بایدن قرار است گشایش اقتصادی خاصی در ایران بوجود بیاید تصور غلطی است، جرقه خیلی از تحریم‌های خاورمیانه زمانی زده شد که بایدن و اوباما روی کار بودند.

جو بایدن سال‌های سال در آمریکا مسئول بوده و همواره هم ضد کشور ما کار کرده است، حالا اینکه با ورودش به کاخ سفید چطور می‌تواند به نفع ما باشد و بتواند یک گروهی را در ایران سرکار بیاورد بحث مهمی است.

آن گروهی که بخواهد با پشتوانه رئیس‌جمهور آمریکا سرکار بیاید، معلوم است چه گروهی خواهد بود و چه کارهایی خواهد کرد.

در هیچ کشور مستقلی، گروه‌های سیاسی اینگونه به انتخابات آمریکا نگاه نمی‌کنند مگر کشورهایی که نوکر، دست به سینه و گاو شیرده آمریکا هستند.

تفکری که برای دستیابی به موفقیت، چشم امید به انتخابات آمریکا دارد، تفکر ما می توانیم را باور نکرده است.

این نوع تفکر با فکری که ملت ایران دارد فرق می‌کند و نشئت گرفته از وادادگی و خودباختگی در مقابل بیگانگان است.

انتهای پیام/1020ج