به گزارش جهانبین نیوز؛ حاج عزیرالله فتاحی شهماروند  در سال 1301در منطقه  اردل بختیاری دیده به جهان گشود.

او و نیاکانش از بزرگان، نجیب‌زادگان و کلانتران خوش‌نام طایفه اسیوند تیره شهماروند بین طوایف بختیاری در منطقه بودند.

این اعتبار و محبوبیت خانوادگی بعلاوه خصوصیات ذاتی و فردی وی باعث شد که از جوانی صاحب جایگاهی ممتاز و ارجمند در میان طوایف بختیاری استان‌های بختیاری نشین  شود.

وی در اوایل دهه بیست شمسی که ایران به اشغال متفقین درآمد به همراه خیل عظیم قوم بختیاری به مقابله بااشغالگران پرداخت ودربیرون راندن متجاوزین  نقش موثری ایفا کرد .

  طی این مدت شایستگی‌ها و قابلیت‌های بسیاری از خود نشان داد که موردقبول و علاقه قلبی بسیاری از طوایف بختیاری  واقع شد و امور ایلیاتی و روستاها را با درایت و شایستگی به انجام رساند.

دردهه سی با دو مسئله ایلی وملی مواجع شد، درجریان درگیری مرحوم ابوالقاسم خان بختیار باسپهد بختیار وقتی کار به برادرکشی کشید با وساطت ایشان ودیگر بزرگان بختیاری درمنطقه شهماروند کار به مصالحه کشید ودرجریان ملی شدن صنعت نفت باتدبیر ایشان ونقش ایل بختیاری درصنعت نفت از ایت الله کاشانی ودولت ملی دکتر مصدق همراه جمعی از بزرگان بختیاری حمایت خود را اعلام کردند.

دردهه چهل توسط مرحوم آیت الله خادمی امام جمعه وقت اصفهان وآیت الله مظاهری با قیام حضرت امام آشنا شد بطوریکه این  ارتباط تاپیروزی انقلاب ادامه داشت.

وی به همراه جمع کثیری از مردم استان چهارمحال و بختیاری درنوزدهم و بیستم بهمن ماه سال 1357درتهران به حضور حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی رسیدند .


علی رغم همه نوسانات سیاسی و اجتماعی در دوران پهلوی و سپس پیروزی انقلاب اسلامی ایشان همچنان به‌عنوان یک چهره اخلاق مصلح و صلح‌طلب، شاخص  کاردان و محبوب در منطقه مطرح بود هر جا مشکلی بین طوایف یافامیل هابروز می‌کرد و نیاز به وساطت و میانجیگری بود قبل از دادگاه و پاسگاه حضور ایشان و سایر افراد خوش‌نام بود که کار راباصلح وصفا وبرادری پایان  می‌داد.

سروسامان دادن به امور طوایف و ایجاد اتحاد و برادری میان طوایف مختلف، قضاوت‌های عادلانه و بدون حب و بغض، ایشان را به چهره‌ای مورد وثوق تمام طوایف و ساکنین منطقه بختیاری تبدیل کرده بود.

مشارکت ایشان در امور خیر،  ساخت مسجد ورهایی ده‌ها زندانی از بند، نجات محکومین به اعدام از چوبه دار و برقراری صلح و آشتی میان افراد و طوایف ازجمله کارهایی بود که ایشان به تنهای در حکم یک دستگاه قضایی عادل به انجام می‌رساند.

وی در قضاوت‌های خود هرگز تطمیع نشد و هیچ‌گاه عدالت علوی خود را با مال دنیا معاوضه نکرد و ساده زیستی و فروتنی در زندگی ایشان هویدا بود.

از طرفی سخاوت ، گشاده‌دستی ، مهمان‌نوازی و مردم‌داری ایشان مثال‌زدنی وانجام کارهای نیک وکلیه معاملات زمینی وملکی  از دیگر دلایل محبوبیت ایشان بود.

سرانجام پس از سال‌ها مردم‌داری و نیکوکاری واخلاق  یک دنیا یاد و خاطرات نیک ایل را تنها گذاشت و درسن یک صد سالگی  به دیار معبود شتافت.

پیکر نازنینش در میان اشک و آه خیل دوستداران درنهایت شکوه و عظمت درالیکوه استان چهارمحال و بختیاری به خاک سپرده شد.

مردم قدردان، با رعایت پروتکل های بهداشتی و ابراز ارادت قلبی، محبت خود را به این چهره محبوب تاریخ بختیاری ابراز داشتند.

یادش گرامی باد.

انتهای پیام/1020ج