متاسفانه همچنان شاهدیم که انسان مدعی تمدن و پیشرفت قرن بیست و یکم سرنوشت خود را در دستان رمالان و دعانویسان می‌بیند و بعضا حتی پول هنگفتی به جیب این کلاهبرداران سرازیر می‌کنند. 

به گزارش جهانبین نیوز، خرافه و جادو تقریباً جزء جدانشدنی زندگی بشر از قدیم الایام بوده است و این موضوع به انحاء مختلف در بین جوامع رواج داشته است.

به قولی می‌توان اینگونه عنوان کرد که جادوگری از سال‌های بسیار دور در میان نوع بشر رواج داشته و البته میزان و درجه این پدیده بسته به باورپذیری هر قومی متفاوت بود.

برخی از اقوام در تاریخ زیر سایه رمالی و جادوگری، با استفاده از علم پایین مردم دست به اعمال بسیار شنیع همچون قربانی انسان می‌زدند، برخی اقوام جادوگران را بسیار عزیز می‌دانستند و برخی دیگر به حدی از جادوگران نفرت داشتند که آن‌ها را در آتش می‌سوزاندند.

به هر حال این رفتار قابل تامل انسان که دوست دارد کمبودهای زندگی خود را در گرو مسائل ماورالطبیعه ببیند ادامه پیدا کرده و امروزه در دورانی که ادعا می‌شود دوران بلوغ بشر است به سبک و سیاق دیگری خود را نشان می‌دهد.

در ادامه سعی شده تا به پدیده رمالی به عنوان یک آفت و آسیب اجتماعی و تاریخچه این موضوع در ادیان مختلف پرداخته شود.

ایرانیان و جادوگری
ایرانیان جادوگری را امری ناپسند می‌دانستند و جادوگران را مستحق مرگ، اما بعضا در مواردی خاص از توانایی جادوگران برای درمان بیماری‌های سخت استفاده می‌کردند.

اکثر تمدن‌های باستانی در سراسر جهان چه مخفیانه و چه به‌صورت آشکار به جادوگری تمایل داشتند.

توجه به جادوگری نسل به نسل منتقل و در طول زمان دچار تغییرات شد تا اینکه امروز به شکلی دیگر در جامعه امروزی رواج پیدا کرده است.

نظر دین اسلام در باب جادوگری
موضوع مهم در این بین مخالفت ادیان مختلف آسمانی با جادوگری و به نوعی رمالی است،  دین اسلام به جادو و جادوگری اعتقاد دارد تا جایی که در آیات قرآن نیز به آن اشاره کرده است آن جا که در سوره بقره به داستانی درباره هاروت و ماروت و ظلمی که جادوگران آن زمان در حق مردم روا می‌داشتند می‌پردازد اما بشدت این رفتار را ناپسند می‌داند.

آیه 102 سوره بقره این گونه بیان می‌کند که:
وَاتَّبَعُوا مَا تَتْلُو الشَّیَاطِینُ عَلَىٰ مُلْکِ سُلَیْمَانَ ۖ وَمَا کَفَرَ سُلَیْمَانُ وَلَٰکِنَّ الشَّیَاطِینَ کَفَرُوا یُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَکَیْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ ۚ وَمَا یُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّىٰ یَقُولَا إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلَا تَکْفُرْ ۖ فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ ۚ وَمَا هُم بِضَارِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَیَتَعَلَّمُونَ مَا یَضُرُّهُمْ وَلَا یَنفَعُهُمْ ۚ وَلَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ ۚ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْا بِهِ أَنفُسَهُمْ ۚ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ

ترجمه آیات:

و آنچه را که شیطان [ صفت ] ها در سلطنت سلیمان خوانده [ و درس گرفته ] بودند ، پیروی کردند. و سلیمان کفر نورزید ، لیکن آن شیطان [ صفت ] ها به کفر گراییدند که به مردم سحر می آموختند. و [ نیز از ] آنچه بر آن دو فرشته ، هاروت و ماروت ، در بابِل فرو فرستاده شده بود [ پیروی کردند ] ، با اینکه آن دو [ فرشته ] هیچ کس را تعلیم [ سحر ] نمی کردند مگر آنکه [ قبلًا به او ] می گفتند: «ما [ وسیله ] آزمایشی [ برای شما ] هستیم ، پس زنهار کافر نشوی.» و [ لی ] آنها از آن دو [ فرشته ] چیزهایی می آموختند که به وسیله آن میان مرد و همسرش جدایی بیفکنند. هر چند بدون فرمان خدا نمی توانستند به وسیله آن به احدی زیان برسانند. و [ خلاصه ] چیزی می آموختند که برایشان زیان داشت ، و سودی بدیشان نمی رسانید. و قطعاً [ یهودیان ] دریافته بودند که هر کس خریدار این [ متاع ] باشد ، در آخرت بهره ای ندارد. وه که چه بد بود آنچه به جان خریدند- اگر می دانستند.

ائمه اطهار و معصومین (ع) نیز تاکیدا و مدام مردم را از توجه به آن چه غیر از خدا و سخن خداوند است بر حذر داشته‌اند.

حاجت‌روایی در سایه آیات قرآن و ادعیه قرآنی حاصل می‌شود
بعضا دیده شده برخی انسان‌های متدین و مقرب به درگاه الهی با استفاده از آیات قرآن یا اذکاری همچون صلوات مردم را تشویق می‌کنند تا هر آنچه در زندگی نیاز دارند صرفا از درگاه خداوند طلب نمایند.

سوءاستفاده نتیجه اعتقاد به رمالی و دعانویسی
این روزها شاهدیم عده‌ای در قالب رمال و دعانویس مردم را به اصطلاح عامه " سرکیسه" می‌کنند، آسیب‌های اجتماعی ناشی از این شیوه کلاهبرداری به اندازه‌ای وسیع و زیاد است که نمی‌توان در این مجال کوچک به آن اشاره کرد.

کلاهبرداری رمالان در قالب‌های مختلف و به شیوه‌های گوناگون انجام می‌شود، عده‌ای با وجود آنکه هیچ اعتقادی به آیات قرآن ندارند اما برای عوام‌فریبی و جلب بیشتر اعتماد مردم این آیات را بدون توجه به معنی آن‌ها بر روی کاغذ نوشته به دست مردم می‌دهند، عده‌ای دیگر فال قهوه و نخود و چه و چه را برای فریب مردم استفاده می‌کنند.

و متاسفانه بارها دیده شده است که مراجعه‌کنندگان به رمال‌ها و فالگیرها چگونه در دام این شیادان گرفتار شده و علاوه بر پول خود بعضا مورد آزار و اذیت آنان واقع شده و حتی آبرویشان را نیز از دست می‌دهند.

حجت‌الاسلام سید حسن جلالی در گفت‌وگو با جهانبین نیوز گفت: دعانویسی که این روزها در بین مردم شایع شده است صرفا کلاهبرداری بوده که مورد تایید هیچ کدام از علما اسلام نیست.

کارشناس مسائل دینی افزود: در زمان‌های گذشته انسان‌های متدین و با تقوایی وجود داشت که با استفاده از آیات قرآن سعی در گره‌گشایی از کار مردم داشتند، اما امروزه این شیوه کاملا تغییر کرده و رمالی مثلا برای ایجاد فاصله بین مردم، استفاده می‌شود، این مسئله کجا در دین اسلام و در بین علما و بزرگان پذیرفتنی است.

وی خاطرنشان کرد: دعانویسی اگر آیات قرآن یا ذکر دیگری باشد اشکال ندارد، اما آنچه این روزها با عنوان دعانویسی مرسوم شده است کلاهبرداری است، استفاده از قهوه، استخوان حیوانات یا کتاب‌هایی که خود دعانویس هم معنای آن را نمی‌داند کاملا دروغ و کذب است.

جلالی اضافه کرد: برخی از دعانویس‌ها تنها به نوشتن دعا بسنده نمی‌کنند و به مراجعه‌کنندگان خود توصیه‌های عجیب و غریبی ازجمله دفن دعا در قبرستان و... می‌کنند، همچنین برخی افراد با نیات سوء مثل فاصله انداختن میان مردم، تخریب راوبط بین زن و شوهر و... اقدام به خرید دعا می‌کنند قطعا چه دعانویس و چه کسی که دعا را می‌خرد اگر با این نیات اقدام به این کار کند فعل حرام مرتکب شده است.

به گزارش جهانبین نیوز، اطلاع و بصیرت از آسیب‌های اجتماعی و مخاطراتی که بعضا در دنیای اطراف وجود دارد نشانه عقل سلیم است، اینکه یک نفر عادی مثل خودمان بتواند سرنوشت و آینده‌مان را در استکان قهوه، یا در قبرستان، یا در کتاب‌هایی با نوشته‌های عجیب و غریب که حتی خود فرد هم معانی آن را نمی‌داند بسیار دور از ذهن است.

نباید اجازه دهیم عده‌ای سودجو از سادگی ما سواستفاده کرده و جیب خود را پر از پول کنند یا حتی آزار و اذیت‌های مختلف به ما برسانند، این مهم تنها با علم و مطالعه بدست می‌آید و اینکه این اعتقاد را داشته باشیم که تنها خداوند متعال است که قادر به تغییر یا بهبود شرایط زندگی هر انسانی است.


انتهای پیام/1020ج