به گزارش جهانبین نیوز؛ گیاهی است علفی و پایا، با ساقه‌های استوانه‌ای، برگ‌های آن سبز تیره، بیضی شكل، نوك تیز، با دندانه و در اثر فشردن بوی قوی اسانس از آن استشمام می‌شود.

گل‌ها کوچک و خوشه‌ای به رنگ صورتی یا بنفش. پونه در نقاط و دشت‌های مرطوب در كنار نهرها و یا داخل جوی‌ها و چشمه‌ها و كنار باتلاق‌ها می‌روید.

از نظر طب سنتی طبيعتی گرم دارد و معرق مي‌باشد .

خواص درمانی

با توجه به خواص ضدمیکروبی که در عصاره و اسانس پونه وجود دارد، می توان از این فراورده‌ها به عنوان جایگزین طبیعی برای آنتی بیوتیک‌ها استفاده کرد.

از دم کردهٔ این گیاه برای درمان سرماخوردگی، زکام، سردردها، مشکلات گوارشی، کم کردن تب خفیف، تسکین گلودرد و برای بهبود نفخ شکم، حالت تهوع، دردهای قاعدگی و بی خوابی استفاده می‌شود. این گیاه موش، مار و حشرات موذی را فراری می‌دهد و مرهم آن، تحریکات پوستی مثل گزش حشرات و ضرب دیدگی را بهبود می‌بخشد.

مقدار مصرف

دم کردهٔ پونه از ترکیب یک لیوان آب جوش با ۲ گرم برگ خشک شدهٔ پونه که به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه دم کشیده و صاف شده حاصل می‌شود. این دم کرده به طور معمول ۲ تا ۳ فنجان در روز استفاده می‌شود و محدودیتی در طول درمان وجود ندارد.

عرق پونه

عرق پونه خلط آور، قابض و بازکننده عروق است و اسانس آن به دلیل دارا بودن مانتول خاصیت بی‌حسی موضعی دارد و ضدعفونی کننده محیط است.

عوارض جانبی

باید با دقت مصرف شود، زیرا مصرف بیش از حد آن باعث مسمومیت می‌شود همچنین مصرف زیاد پونه برای زنان باردار مضر است، چراکه می تواند ماهیچه‌های رحم را منقبض کرده و سبب سقط جنین شود. مقدار زیاد مصرف آن موجب تشنج شده و برای معده و کلیه مضر است و باعث مسمومیت می‌شود.
 

انتهای پیام/