اریخ تولد:1342
محل تولد:شهرکرد
تاریخ شهادت:1364/11/20
محل شهادت:شلمچه
مسئولیت:فرمانده گردان ویژه شهادت لشگر 77پیروز ثامن الائمه (ع)( ارتش جمهوری اسلامی ایران)
در سال 1341 در روستای «اشکفتک» دراستان «چهارمحال وبختیاری» ودريك خانواده مذهبي ، متدين و زحمتكش چشم به جهان گشود . تحصيلات خود را در« شهركرد» وبا موفقيت تمام به پايان رسانيد. او در محيط گرم خانواده با تعاليم اسلامي آشنائي پيدا كرد وهمین امر باعث شد او در راه تبليغ اهداف انقلاب اسلامي كوشش و فعاليت نماید كه ميتوان كمك به تشكيل اولين كتابخانه روستا و همچنين برگزاري مراسم مناسبتهاي مذهبي از جمله ميلاد با سعادت حضرت وليعصر «عج» و ديگر ايام مذهبي رانامبرد. وي علاقه زيادي جهت خدمت به اسلام و ميهن داشت با توجه به اينكه در رشته دندانپزشكي دانشگاه مشهد قبول شده بود بنا به شرايط جنگي كشور؛ دانشكده افسري را انتخاب و با موفقيت و سرعت دوران آموزش دانشكده را سپري نمود و با درجه ستوان سومي از دانشكده افسري فارغالتحصيل و بعد از تقسيم در« لشكر 77 پيروز ثامنالائمه خراسان» شروع به كارنمود و بلافاصله داوطلبانه عازم جبهههاي نبرد حق عليه باطل شد. در جبهه با توجه به فعاليتهاي بيوقفه و مخلصانه و رشادتهاي زيادي كه از خود نشان داد؛ در عمليات پيروزمند بدر شركت فعال داشت و در اين عمليات مجروح گرديد. در عمليات «ظفر 4 »در تيرماه سال 64 رشادت زيادي به خرج دادو پس از انجام مأموريت و در حالي كه مجروح و زخمي شده بود با موفقيت كامل از محاصره دشمن رهائي يافت . اين عمل او باعث تشويقهاازسوی فرماندهي وقت نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران يعني امير سپهبدشهید صياد شيرازي و فرماندهان لشكر 77 پيروز ثامنالائمه(ع) خراسان شد. شهيد بزرگوار ما در گردان ويژه شهادت كه يك گردان مشترك از نيروهاي سپاه و ارتش تشكيل شده بود با اهداف خاص جنگي و با آمادگي هميشگي و كامل ،به عنوان يكي از فرماندهان مقتدر و شجاع و با تقوا در مأموريتها و عملياتهاي زيادي از جمله عمليات بدرـ ظفر4 ـ آزادسازي تپههاي 56 و 57 و 58 غرب كشور و عمليات والفجر 8 و گشتي شناسائيهاي متعدد و بسيار شركت كرد. جبهههاي شمال غرب ـ غرب و جنوب كشور شاهد رشادتها و دلاوريها و از خودگذشتگي ايشان است. در عمليات بزرگ والفجر 8در فاو؛ با توجه به اينكه ايشان به عنوان جانشين و فرمانده گردان ويژه شهادت بود با اصرار خودش عليرغم نظر فرماندهان به عنوان فرماندهي گروه غواص در حالي كه سر و صورت، دست خود را حنا بسته و بعد از قرائت زيارت عاشورا با غسل و وضو وارد عمليات شد. پس از تسخير و شكستن خط دشمن با رشادت زياد شربت شيرين شهادت را به همراه ده تن از يارانش نوشيد .امير سرافراز شهيد «بياتي» هميشه جلودار قافله و پيشتاز ميدان رزم عليه دشمنان اسلام بود. شهيد عزيز ما پس از چندين سال حضور در جبههها ،رشادتهاي فراوان از خود نشان دا د و به سرعت مراحل ترقي را طي كرد كه به قول يكي از فرماندهان لشكر درجه براي او اهميتي نداشت و آنچه برايش مهم بود، كسب درجه و منزلت در نزد خداوند باريتعالي و سرباز بودن در ركاب امام زمان «عج» و نائبش امام امت بود تا اينكه آخر الامر به نداي حق لبيك گفت و به سوي معشوق خود شتافت و در عمليات والفجر 8 پس از تصرف پاسگاه كوت سواري عراق در منطقه شلمچه و پيشروي به سوي نيروهاي دشمن در مورخه 1364/11/20ساعت 23 شب بر اثر آتش پرحجم و كمينهاي دشمن در جنگ تن به تن به شهادت رسيد.