به گزارش جهانبین‌نیوز؛ عشایر چهارمحال و بختیاری برای کوچ نه‌تنها باید از ارتفاعات صعب‌العبور و پرمخاطره گذر کنند بلکه با چالش‌هایی همچون عبور از رودخانه‌های خروشان نیز مواجه هستند.
عشایر بختیاری طبق رسمی قدیمی برای آنکه از پُل رودخانه خداآفرین و پلکان مخوف دژپارت عبور نکنند مجبورند با استفاده از بَلَم یا به گفته اهالی سینی از روی رودخانه بازفت عبور کنند.
بَلَم وسیله‌ای شبیه به کَلَک است که از چندین مشک باد شده که با طناب و چوب بهم وصل شده، ساخته می‌شود و یک نفر نیز مسؤول هدایت آن است.
استفاده از بَلَم سابقه چند هزار ساله دارد
یحیی حسین‌پور در گفت‌وگو با جهانبین نیوز گفت: بَلَم وسیله‌ای است که عشایر استان چهارمحال و بختیاری آن را با استفاده از پوست حیواناتی مثل گوسفند می‌سازند.
مدیرکل امور عشایر چهارمحال و بختیاری افزود: برای ساخت بَلَم پوست گوسفندان را دوخته و داخل آن را پُر از باد می‌کنند، همچنین در ساخت بَلَم از چوب نیز استفاده می‌شود.
وی ادامه داد: یک نفر داخل آب رفته و با پا زدن در آب بَلَم را کنترل کرده و آن را در آب حرکت می‌دهد.
حسین‌پور با اشاره به اینکه در محدوده روستای گزستان در بازفت شهرستان کوهرنگ عرض رودخانه بازفت کم و شدت آب آرام‌تر است، خاطرنشان کرد: بَلَم‌داران در این قسمت از رودخانه عشار، اسباب و اثاثیه و احشام آن‌ها را با استفاده از بَلَم از رودخانه عبور می‌دهند.
مدیرکل امور عشایر چهارمحال و بختیاری اضافه کرد: بَلَم به دلیل آن که با استفاده از پوست گوسفند باد شده که در زیر آن تعبیه شده است ساخته می‌شود امنیت به نسبت مناسبی دارد و امکان واژگون شدن آن نیز کم است.
وی با بیان اینکه عملیات ساخت یک پُل بروی رودخانه بازفت در منطقه بادره در حال انجام است و به زودی در نقطه جانمایی شده پُلی برای عبور عشایر و مردم منطقه ساخته می‌شود، تاکید کرد: منطقه صعب‌العبور است، اما برخی از طبیعت‌گردان که وارد آن منطقه می‌شود بعضا سوار بَلَم شده و از لذت سواری با این وسیله بهره‌مند می‌شوند.
حسین‌پور یادآور شد: بَلَم یا در زبان محلی سینی در واقع همان کَلَک است که استفاده از آن سابقه چند هزار ساله دارد و از قدیم مورد استفاده عشایر استان چهارمحال و بختیاری قرار می‌گرفته است.
به گزارش جهانبین نیوز؛ عشایر استان چهارمحال و بختیاری برای کوچ در این استان مجبور هستند از مسیرهای پُر پیچ و خم و صعب‌العبور زیادی گذر کنند، اگرچه ایل‌راه‌های زیادی برای تردد این افراد ایجاد شده است.
عشایر این استان از سه مسیر در اردیبهشت‌ماه هر سال حوالی 20 این ماه وارد استان شده و در مناطقی از شهرستان‌های اردل و کوهرنگ ساکن می‌شوند.
عشایر عموما مسیر حرکت خود به سمت ییلاق و قشلاق را تغییر نمی‌دهند و مسیر کوچ آن‌ها ثابت است.
یکی از مسیرهای تردد عشایر در استان چهارمحال و بختیاری پل رودخانه خداآفرین و پلکان دژپارت در مرز بین شهرستان اردل و کوهرنگ است، مسیر بسیار صعب‌العبور و باریک به اندازه عبور یک نفر که هرساله تلفات زیادی چه به لحاظ جانی و چه به لحاظ مالی از عشایر می‌گیرد.
پل رودخانه خداآفرین و پلکان دژپارت در منطقه بازفت قرار دارد، آب در برخی از مناطق بسیار بالا است، این در حالی است که در سال‌های گذشته بخشی از کوه مجاور رودخانه بازفت بر روی رودخانه ریزش کرد و عشایر مجبور شدند با تراشیدن بخشی از این کوه، مسیری برای تردد خود برای انتقال احشام ایجاد کنند، این مسیر قدمتی حدود ۵۰۰ ساله دارد.
برخی عشایر ازجمله زنان، کودکان، سال‌خوردگان با احشام و بار و بُنه خود از سمت بازفت و روستای گزستان وارد شهرستان کوهرنگ می‌شوند، به همین دلیل مجبور می‌شوند با استفاده از بَلَم از روی رودخانه بازفت عبور کنند.
در هر حال شاید با احداث پُل بر روی رودخانه کمی از مشکلات عشایر و همچنین مردم منطقه برای عبور از روی رودخانه بازفت کاسته شود، اما همه این‌ها هستند که کوچ را زیبا و پُرشور می‌کند، وقتی از هر راهی استفاده می‌کنی تا سنت چند هزار ساله کوچ با حیوانات را حتی در عصر هواپیما، قطارهای سریع‌السیر و ماشین‌های تندرو حفظ کنی.
گزارش از سمیه نظری زاده
عکس از پانته‌آ نیک زاد
انتهای پیام/1056ج
دریافت صفحه با کد QR