زینب(س) آماده چهل منزل اسارت،چهل منزل غل و زنجیر، چهل منزل خطبه خوانی با صدای رسا در بغض گلوگیر تاریخ می شود. تاریخ گواهی داده است،كه هنگامی كه خورشید در خون خویش چهره ای سرخ فام داشت،زینب ایستاده بر تل زینبیه، خطبه های آتشین فاطمی را بر نفیر تاریخ طنین انداز كرد. پس از روز عاشورا، توفان فتنه اتهام كوفیان بر پا می شود و كوفیان برای سرپوش گذاشتن برتلخ ترین جنایت بشری خویش، در فضایی مسموم اقدام به فرافكنی حادثه كربلا می كنند تا كسی پی به مظلومیت حسین (ع)نبرد. شبانه های غمگنانه عاشورا كه به صبح فردا می رسد،رسالت زینب و سجاد(علیه السلام) آغاز می شود،تا كربلا و معصومیت حسین(علیه السلام)را برای تمامی تاریخ منتشر كنند و خورشید حقیقت هرگز پشت ابری از فتنه امویان باقی نماند. مورخان نقش زینب كبری(س) را در انتقال مفهوم عاشورایی كربلای حسینی بی بدیل می دانند و بر این باورند كه حسین (علیه السلام) دلخوش از این كه خواهری چون زینب (س) فریاد كربلا را در همه تاریخ انتشار خواهد كرد. در واقعه كربلا زینب(س) نقش محوری دارد،‌اما بخش عمده رسالت این بانوی بزرگ زمانی آغاز می شود كه واقعة كربلا در ظاهر با شهادت امام حسین (ع) برای كوفیان خاتمه یافته بود. این فصل از زندگانی زینب كبری كه اوج رسالت آن بانوی بزرگ است ایستادگی در برابر توطئه دشمنان اهل بیت بود كه از مدتها قبل در تلاش بودند كه در میان مردم عراق كه كوفه مركز آن بود و تعداد زیادی از ساكنانش كه از اهل بیت پیروی می‌كردند، نسبت به اهل بیت ذهنیت منفی ایجاد كنند. در جریان واقعة كربلا یزید و اطرافیانش گمان می‌كردند كه موفق به ایجاد این ذهنیت منفی شده‌اند و از آن پس در عراق چندان مشكلی نخواهند داشت. حضرت زینب (س) به جهت علاقه فراوانی كه به برادرش امام حسین داشت، هنگام ازدواج با عبدالله بن جعفر شرط كرد كه هر گاه امام حسین خواست به سفر برود، زینب بتواند همراه برادرش برود و عبدالله از رفتن وی ممانعت نكند. پس از شهادت امام،نیز حضرت زینب (س) رهبری كاروان خاندان نبوت را بر عهده گرفت و از فرزند برادرش علی بن الحسین(علیه السلام) حمایت و پشتیبانی می كرد. شیخ مفید در رساله مهم' ارشاد ' یاداوری می كند كه، هنگامی كه زینب (س) به مجلس ابن زیاد آمد، جامه ای فاخر نپوشیده بود تا ناشناس وارد شود، اما به هر صورت ابن زیاد متوجه شد و پرسید این زن ناشناس كیست، كسی پاسخ او را نداد. برای بار دوم و سوم سؤال كرد، در این وقت یكی از كنیزان پاسخ داد، این زن زینب دختر فاطمه دختر رسول خدا است. ابن زیاد با كمال بی شرمی اعلام كرد، سپاس خدایی را كه شما را رسوا كرد، اما زینب (س) برای خنثی كردن تمامی نقشه های شوم و عوام فریبانه ابن زیاد، فرمودند،‌ستایش خدایی را سزاست كه ما را به واسطه پیغمبرش گرامی داشته است. حضرت زینب(س) در آن مجلس با لحنی افتخار آمیز فرمودند كه 'من جز نیكی(زیبایی)ندیدم'. مهمترین دلیل قیام توابین به رهبری 'سلیمان بن صرد خزائی' و قیام مختار ثقفی و ورود ابراهیم بن مالك اشتر نخعی و عبدالله بن حنظله، به كارزار با قاتلان سید و سالار شهیدان،خطابه های آتشین و سخنان پر شور شیر زن كربلا، زینب(س) بود. افشاگری جنایات یزیدیان در اسارت و پس از بازگشت ‏به مدینه، به معنای پاسداری از خون شهدا بود كه زینب (س)آن را به خوبی ایفا كردند. اكنون براساس یك سنت دیرین در برخی از نقاط ایران روز یازدهم محرم روز خطبه خوانی زینب (س) معروف است و در برخی نقاط آیین خطبه خوانی و خیمه كنی برگزارمی شود.(منبع:ایرناشهرکرد)