به گزارش جهانبین نیوز؛ به نقل از خبرنگار زنگ خبر؛ بن یکی از شهرستان‌های چهارمحال و بختیاری است که در سال ۱۳۹۱ به شهرستان ارتقاء یافت.

تعداد ادارات و نمايندگي‌هايي که در سال هاي اخير در شهرستان مستقر شده اند به تعداد ۳۵ اداره و نمايندگي مي رسد که به همين تعداد رئيس يا سرپرست در حال خدمت‌رساني مي باشند.

طي بررسي‌هاي به عمل آمده از تعداد ۳۵ رئيس و سرپرست يا مسئول نمايندگي، تعداد ۹ نفر معادل ۷/ ۲۵درصد نيروي بومي شهرستان (هفت نفر بومي شهر و دو نفر بومي شهرستان) و تعداد ۲۶ نفر از ايشان، معادل ۳/ ۷۴ درصد ازمسئولين، غيربومي مي باشند.

اما نکته قابل تامل و حائز اهميت اين است که تعداد چهار نفر معادل ۴/ ۱۱ درصد از رؤسا، سرپرستان يا مسئولان ادارات و نمايندگي ها، در شهرستان بن ساکن هستند و تعداد ۳۱ نفر معادل ۶/ ۸۸ درصد از آ نها خارج از شهرستان سکونت دارند.

اگر نگاهي به محل زندگي مسئولين شهرستان بن بيندازيم و فاصله محل زندگي تا خدمت‌شان را مورد بررسي قرار دهيم، خواهيم ديد که کل مسافتي را که مسئولان شهرستان در يک روز براي رفت و برگشت از محل زندگي تا محل خدمت طي مي کنند برابر است با ۱۵۸۶ کيلومتر در روز ميانگين مسافت رفت و برگشت براي هر فرد ۵۰ کيلومتر در نظر گرفته شد ه است (و در طول يک ماه) ۲۶ روز کاري ۴۱۲۳۶ کيلومتر که در طول يکسال برابر با ۴۹۴ هزار و ۸۳۲ کيلومتر مي باشد.

طبيعتاً اين طی مسافت مستلزم صرف زمان است که با بررسي به عمل آمده ميزان زمان صرف شده ۱۸۰۰ دقيقه در روز، ۴۶۸۰۰ دقيقه در ماه (۲۶ روز کاري) و در طول يکسال مدت زمان برآورده شده ۵۶۱ هزار و ۶۰۰ دقيقه به عبارتي واضح تر ۹۳۶۰ ساعت را در راه هستند که مدت زمان قابل توجهي مي باشد.

اگر از استهلاک و هزينه هاي جانبي چشم پوشي کنيم و تنها سوخت مصرفي هر خودرو را ۹ ليتر به ازاي ۱۰۰ کيلومتر درنظر بگيريم ميزان سوخت مصرفي يک ساله برابر ۴۴ هزار و ۵۳۴ ليتر و مبلغ آن نيز ۴۴ ميليون و ۵۳۴ هزار تومان خواهد بود که صرف این مبالغ خود نوعي سرمايه گذاري محسوب مي شود.

يکي از مطالبات به حق مردم، سکونت مسئولين در شهرستان است در صورتي که فرض کنيم براي سکونت مسئولان قانون خاصي وضع نشده باشد، اما از لحاظ عرفي و اخلاقي شاهديم که هر فردي پست يا مسئوليتي را مي پذيرد در همان محل خدمت نيز سکونت مي کند که اين اقدام بسيار پسنديده، شايسته و يکي از عوامل بسيار مهم در موفقيت مسئولين به شمار مي آيد.

اما عدم سکونت مسئولان در شهرستان معايب و معضلات فراواني را بوجود مي آورد همانگونه که سکونت مسئولان در شهرستان آثار، برکات و فوايد بي شماري را به دنبال دارد.

در ادامه تنها به مهم ترين معايب و معضلات عدم سکونت مسئولان در شهرستان مي پردازيم:

*صرف زمان چشمگيري جهت رفت و آمد از محل زندگي تا محل خدمت.

*ايجاد استهلاک و هزينه سوخت براي وسايل نقليه که غالباً خودروها متعلق به دولت هستند.

*خطرات جاده و خستگي ناشي از تردد مسير که تأثير مستقيم به صورت نامطلوب بر برنامه ريزي، تصميم گيري و برخورد با ارباب رجوع خواهد داشت.

* عدم دسترسي مردم و ساير مسئولين در طول شبانه روز به ايشان

*عدم لمس نمودن مشکلات مردم و جامعه به دليل عدم حضور تمام وقت در شهرستان

*عدم آگاهي از اتفاقات و حوادث مترقبه بعد از ساعت اداري و تصميم گيري صحيح و به موقع

*ترويج فرهنگ مهاجرت در ميان مردم

* ايجاد اين حس در بين مردم که شهر تنها براي کار و پر نمودن رزومه کاري مفيد است

* ايجاد شکاف بين عامه مردم و مسئولين

* ارتباط با مردم تنها در دفتر محل کار و محدود به ساعت اداري و عدم ارتباط و آگاهي از مشکلات مردم

* عدم آشنايي با فرهنگ و رسوم مردم.

حال از مسئولان دولت دوازدهم انتظار داريم ضمن بررسي دلايل و عواملي که باعث اين امر شده، نسبت به چاره انديشي و رفع آن که يک مشکل و معضل اساسي است اقدام نموده و همچنين از کليه مسئولين شهرستاني نيز خواهانيم نسبت به سکونت در شهرستان که مطالبه عمومي مردم مي باشد، اهتمام ورزند.

انتهاي پيام۱۰۲۶ج/۵۲۰ز